Kristian Thorstvedt: de Noorse beer van KRC Genk

Bij KRC Genk staat Kristian Thorstvedt bijna altijd in de basis. Waarom is de Noor zo belangrijk voor het Genkse spel?

Dit is een verhaal van profielen en hiërarchie. Toen Genk in de lente van 2019 kampioen speelde, had het ondanks het vroegtijdige vertrek van Alejandro Pozuelo harmonie gevonden in zijn aanvallend vierkant. Twee mannen vroegen de bal in de voet en twee anderen zochten diepgang. Maar zodra Roeslan Malinovski en Leandro Trossard vertrokken waren, liep het mis in die sector, waar Ally Samatta en Junya Ito verzuimden om de ruimte te zoeken en te veel in de bal kwamen. Ook nieuwkomers Théo Bongonda en Ianis Hagi waren er niet echt op uit om ruimte te scheppen voor anderen. Bij Racing keken ze plots alleen nog naar hun eigen voeten.

In die context moet de komst van Kristian Thorstvedt gezien worden. Een robuuste Noor, geknipt als verdedigende middenvelder, maar het seizoen ervoor in Scandinavië toch ook goed voor een tiental doelpunten. In het Regenboogstadion gaf hij binnen het halfuur al zijn visitekaartje af. Een voorzet op Paul Onuachu bleef even hangen en hij werkte die zonder enige last van plankenkoorts af. Het was een beweging die in het oog sprong en die gewoonlijk voorbehouden is voor spelers die niet met hun fysiek het verschil kunnen maken.

Wie ook de coach was, telkens keerde Thorstvedt terug in de basisploeg, omdat hij het spel zo goed kan lezen zonder voortdurend de bal te vragen. In de 3-4-2-1 van Jess Thorup speelde hij centraal, bemoeide hij zich weinig met de aanval, maar bewaarde hij het evenwicht achter de individuele acties van Ito en Bongonda, daarbij geholpen door de verplaatsingen van Joakim Mæhle. John van den Brom hield hem gaandeweg uit het team, maar de Noor maakte zijn comeback toen de Nederlander zijn hachje moest redden tegen Charleroi. Met de beslissende goal op Mambourg werd hij, in een positie net achter Onuachu, een van de mannen van de laatste rechte lijn.

Thorstvedt kan weglopen in de rug van de verdediging en zijn eigen acties afronden, of hij kan zich vrijlopen bij een voorzet terwijl zijn Nigeriaanse ploegmaat alle aandacht naar zich toe trekt. Hij leeft zich dus uit in de ruimte, zonder dat hij daarbij vergeet om zich dienstbaar te maken voor het offensieve trio.

Vorig seizoen scoorde hij negen keer, in alle competities samen. De Noor heeft dus alles om na een volledig seizoen aan de dubbele cijfers te geraken, dankzij die flair die hem een voorsprong geeft op de anderen. Mike Trésor probeerde om met zijn buitengewoon talent met de bal aan de voet de plek van Thorstvedt in te nemen, maar uiteindelijk lukte dat niet en keerde de Noor terug. Je hebt namelijk altijd iemand nodig die loopt.