Opluchting. Dat was het gevoel dat zondagavond overheerste in de catacomben van het AFAS-stadion in Mechelen. Dat had alles te maken met de 3-1 zege tegen revelatie Union en meer nog de manier waarop: intens, enthousiast voetbal. Eindelijk weer.
‘Ik voelde weer teamspirit’, blies T1 Wouter Vrancken zijn teleurstelling van de voorbije weken weg tijdens zijn persbabbel na de overwinning zondag. Want net dat ontbrak tijdens deze gemiste competitiestart, die na een knappe remonte tegen Antwerp op de openingsspeeldag (3-2) uitmondde in een 0 op 9 tegen Seraing, Eupen en Gent. Te hautain of te laks, heette de conclusie telkens. Niet wat je met dit Malinwa onder Vrancken associeert.
De alarmbellen gingen dan ook af Achter de Kazerne. Want bovendien was het voetbal stroef en technisch onverzorgd, met veel gemiste passes en controles. ‘Vorig jaar kenden we ook een lastige start, maar toen haalden we wel een goed niveau. Dit is alarmerend, we moeten dringend onze mentaliteit wijzigen’, wond routinier Onur Kaya er na de nederlaag tegen Gent geen doekjes om. Zelfde geluid bij Vrancken, die vorig jaar ondanks een 0 op 12 in deze periode altijd rustig bleef, maar nu de druk op zijn groep zelf verhoogde en vorige week zelfs een persstop invoerde voor zijn spelers. ‘De kwaliteit die we vorig jaar brachten, was er nu niet. Zelfs niet in de simpele dingen.’
Zelfde kern
Was het een onvermijdelijk contentement dat in de kern en de club was geslopen na drie succesvolle campagnes op rij? Met boegbeeld Joachim Van Damme als exponent: na een blessureperiode kwam hij tijdens de voorbereiding weinig gedreven voor de dag, met een korte verbanning naar de B-kern tot gevolg. De kern was grotendeels ongewijzigd gebleven deze zomer, van potentiële basisspelers verdwenen enkel Steven Defour (gestopt) en Aster Vranckx (naar Wolfsburg). Maar het transferhuiswerk was al snel klaar, enkel het dossier van Marian Shved sleepte aan. De technisch vaardige Oekraïense flankspeler werd vorig seizoen gehuurd van Celtic en ontbolsterde na een slappe start helemaal in de terugronde. Speler en club wilden graag doorgaan, maar Celtic hield het been lang stijf. Uiteindelijk werd pas eind juli een definitieve aankoop beklonken.
Vrancken wist het al in de voorbereiding: zijn flankspelers zouden cruciaal zijn in nieuw succes. Zij zorgen voor creativiteit en diepgang in het hechte blok dat de trainer steeds voor ogen heeft met zijn ploeg. Zijn beide vleugelspelers kenden echter een verstoorde voorbereiding: Nikola Storm was een tijd geblesseerd, Shved sloot pas vlak voor de competitiestart aan. Was het daarom dat Vrancken experimenteerde met twee echte spitsen (nieuwkomer Hugo Cuypers aan de zijde van Ferdy Druijf) in een 4-4-2? Een licht gewijzigde formatie – het gaat eerder over profielen dan over taken – die niet aansloeg tijdens deze eerste competitieweken. Nu hij tegen Union terugkeerde naar de vertrouwde 4-2-3-1, met een zwervende Kerim Mrabti in steun van diepe spits Cuypers, leek bij Mechelen alles weer in de plooi te vallen.
De ploeg werd eindelijk weer gedragen door de immer enthousiaste achterban.
Achter de Kazerne
Daarbij ook gedragen door de immer enthousiaste achterban, eindelijk weer in groten getale aanwezig in tribunes – dat was al van maart 2020 geleden. Na de vroege 0-1 van Dante Vanzeir schreeuwden ze hun elftal wakker: ‘Bloed, zweet en tranen’, werd uit volle borst gescandeerd. Achterin gaf Thibaut Peyre het goede voorbeeld door stevig in de duels te vliegen met spits in vorm Denis Undav. Ook Peyre, nochtans een publiekslieveling in Mechelen, geraakte de voorbije weken even uit beeld. Hij werd het hof gemaakt door enkele Franse clubs (Clermont en Montpellier) en Vrancken achtte hem mentaal niet klaar voor een basisplek. Peyre werd zelfs even uit de wedstrijdkern gelaten.
Die perikelen lijken ineens allemaal ver weg. Vrancken gaf voor de match tegen Union toe dat hij nog zoekende was naar de juiste koppeltjes op het veld, maar kan nu stilaan een basisploeg vormen. ‘Wanneer het voetballend minder lukt, moet je strijdlust tonen. Vanuit die intensiteit kun je vervolgens weer in je voetbal komen’, wist Vrancken. Of zoals Karel Geraerts, assistent-coach van Union het mooi verwoordde: ‘Je weet dat Mechelen altijd terugkomt, dat bewezen ze ook vorig seizoen al. En zeker met dat publiek hier er weer achter.’
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
