KV Oostende moet weer opbouwen: analyse van een tegenvallend seizoen

© belgaimage
Chris Tetaert Vaste medewerker Sport/Voetbalmagazine

In en rond Oostende worden huizen en flats gebouwd en verbouwd. Een stad in volle ontwikkeling, net als de voetbalclub.

September 2018, enkele weken na de competitiestart. In zijn bureau, een container op het oefencomplex, licht Hugo Broos zijn plannen toe. De nieuwe sportief directeur van KV Oostende beseft dan al dat hij voor een zware opdracht staat. De club kijkt na het vertrek van Marc Coucke tegen een gigantische loonmassa aan, financiële ruimte om de groep na een moeilijk seizoen – 11e plaats en het ontslag van Yves Vanderhaeghe – te versterken is er amper, de interim-trainer (Adnan Custovic) is vervangen door Gert Verheyen en er werd tot diep in de zomermercato gemarchandeerd.

De potentiële transferdoelgroep werd bijgestuurd: niet langer mikken op piepjonge talenten, maar op midtwintigers. En: eigen jeugd.

De inleiding van het verhaal klonk als volgt: ‘Steen voor steen bouwt Hugo Broos aan de fundamenten voor een realistisch voetbalbusinessmodel in Oostende.’ Bijna acht maanden later is dat netjes te recycleren, met één nuance: de werfleider van toen, Broos, is na het vertrek van Verheyen opnieuw in het werkplunje van de stielman gekropen. En wie de Brabander dagelijks aan het werkt ziet, weet dat het oefenveld – ook op zijn 67e – nog altijd zijn eerste liefde is.

In een ideale wereld was de nieuwe T1 nog voor de start van play-off 2 aan de slag gegaan, zodat hij de volgende weken actief kon deelnemen aan het strenge selectieproces van de kern, maar dat bleek niet haalbaar. Kandidaten genoeg nochtans. De club kreeg om en bij de 35 sollicitaties, maar lijkt net als vorig seizoen voor een (relatieve) nieuwkomer te kiezen.

Broos sprak met Glen De Boeck – een piste die snel werd verlaten -, maar lijkt vooral gecharmeerd door Sven Vandenbroeck (39), met wie hij bij de nationale ploeg van Kameroen twee jaar (met succes) samenwerkte. ‘Een bekwame én loyale assistent’, klonk het in november 2016, toen Sport/Voetbalmagazine het duo in Douala ging opzoeken. Maar, zonder dat dat een nadeel hóéft te zijn: in de eerste plaats een assistent, die in het verleden ook al in de schaduw van Adrie Koster (Club Africain), Jacky Mathijssen (Fostiras FC, Oud-Heverlee Leuven) en Wiljan Vloet (Niki Volos) werkte.

Vorig jaar, in januari, leek Vandenbroeck de nieuwe T1 van Waasland-Beveren te worden nadat Philippe Clement door Genk op de Freethiel was weggeplukt, maar het Oost-Vlaamse bestuur koos uiteindelijk voor Sven Vermant. In juli 2018 ging hij aan de slag in Zambia, dat hij na een valse start tegen Mozambique in vijf wedstrijden alsnog naar de Africa Cup moest proberen te loodsen. Maar die zure thuisnederlaag bleef hem achtervolgen en de 7 op 15 bleek net niet voldoende voor de Chipolopolo, waarna hij in maart mocht beschikken.

In het geruchtencircuit blijft ook de naam van Gino Caen, als zogenaamde préféré van enkele bestuursleden, circuleren. Caen werkte in Oostende als fysiektrainer én assistent samen met Yves Vanderhaeghe (2015-2017), waarna hij in oktober 2017 bij Anderlecht assistent werd van Hein Vanhaezebrouck, door wie hij ook al in Kortrijk werd gewaardeerd. Maar de West-Vlaming mocht nog niet op gesprek bij de sportief directeur, die begin mei zijn nieuwe T1 en de staf – sommigen werd gevraagd om drastisch in te leveren – wil voorstellen.

Komen en gaan

Een tegenvallend seizoen, daar is iedereen bij KVO het over eens. Onlangs gaf Broos in Sport/Voetbalmagazine toe dat ‘meer dan de helft van de transfers te weinig rendement haalde.’ Van de tien zomertransfers kregen Wout Faes, Indy Boonen en Goran Milovic een onvoorwaardelijke plus achter hun naam, Fashion Sakala en Sander Coopman haalden net een voldoende.

François Marquet kwam met een conditionele achterstand in Oostende toe en startte slechts vier keer in de basis, terwijl de huurlingen Laurens De Bock en Jordi Vanlerberghe veel te weinig brachten en mogen vertrekken. En dan wellicht opnieuw worden uitgeleend, want na zo’n seizoen lijkt het onwaarschijnlijk dat ze bij Leeds of Club Brugge hun plaats hebben. Doelman Fabrice Ondoa won in 2017 onder Broos de Africa Cup, maar verloor in de loop van het seizoen zijn basisplaats aan William Dutoit. De club wil het nieuwe seizoen met hetzelfde duo in. Het contract van de Franse keeper loopt af in de zomer van 2020, maar KVO kan eenzijdig de optie lichten, met dien verstande dat het zijn doelman in dat geval 15 procent loonopslag moet geven.

Aan de andere kant van het veld ontgoochelde Sindrit Guri: de Albanese spits scoorde amper twee keer, maar heeft wel nog een contract tot 2021. Iemand interesse? Door de komst van Tom De Sutter, een van de drie wintertransfers, lijkt de toekomst van de Albanees hoogst twijfelachtig, want de 32-jarige Oost-Vlaming gaf zijn woord voor een extra seizoen aan de kust.

In eerste instantie wilde Broos ook Amin Nouri (gehuurd van Vålerenga) houden, maar door de ontwikkeling van jeugdspeler Jelle Bataille – concurrent voor de opnieuw fitte Brecht Capon – werd de optie op de Noorse rechterflankverdediger niet gelicht.

De Bosnische linksback Bojan Nastic, huurling van KRC Genk, startte onder Broos telkens in de basis, maar een beslissing wordt pas na de wedstrijd tegen Charleroi genomen. Op twee spelers die werden uitgeleend – Nicolas Rajsel (Roeselare) en Ibrahima Sory Bah (RWDM) – wordt niet meer gerekend, jeugdproduct Rocky Bushiri keert na een degelijk seizoen in Eupen terug naar de kust.

In play-off 2 toonde de ploeg zich strijdvaardiger dan in de reguliere competitie, meer karakter naar Oostende halen is ook voor Broos een duidelijke boodschap. Screenen op kwaliteit én karakter. Geen jongens meer die, zoals Richairo Zivkovic, tevreden zijn met een plaats op de bank en zelfs niet vies is van een avontuur in de Chinese tweede klasse. Of die, zoals Aleksandar Bjelica, vraagt of hij tussen twee trainingen even naar huis kan om de hond uit te laten. Echt gebeurd.

Om minder afhankelijk te zijn van spelersmakelaars moest het scoutingapparaat – zo goed als onbestaande – onder Guy Ghysel een inhaalbeweging maken, maar ook de potentiële transferdoelgroep werd bijgestuurd: niet langer mikken op piepjonge talenten, maar kiezen voor midtwintigers die al enkele seizoenen op het hoogste niveau meedraaien.

En: inzetten op de eigen jeugd. Naast een oefencomplex voor de A-kern, dat in de voorbereiding in gebruik wordt genomen, maakte de nieuwe voorzitter Franck Dierckens zich in een meeting met de businesspartners sterk dat de club tegen 2020 – in samenwerking met de stad, dat de club al een renteloze lening van 1 miljoen euro voor een nieuwe oefencomplex gaf – een nieuwe jeugdcentrum zal bouwen. ‘Bouwen’, meer dan ooit het ordewoord in Oostende.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content