Kylian Hazard, de nummer drie van de bekendste Belgische voetbalfamilie, heeft nu ook zijn eigen voornaam. Fasten your seatbelts voor een doldwaas maar eerlijk gesprek over zijn periode in een Frans opleidingscentrum, zijn eerste liefde Stade Brainois en zijn voornemen om een frietkraam te openen.
Enkele schilderijen van statige Cercle Bruggefiguren, een kast volgepropt met trofeeën, en wimpels waar zelfs de grootste verzamelaars bleek van zouden uitslaan. De herinneringen aan het roemrijke verleden van de club is tastbaar aanwezig in het Jan Breydelstadion. En niemand die kan ontkennen dat Cercle tot het kransje Belgische traditieclubs behoort. Met zijn streetwear, hippe toiletzak en nieuw aerodynamisch kapsel doet Kylian Hazard iets minder conventioneel aan. Voor een keer zou het trouwens over Kylian gaan en niet over zijn twee wereldberoemde broers. Het is vergeefse moeite. Het geheim achter het succes van de Hazarddynastie? Hun opvoeding, hun levensstijl en hun relativeringsvermogen. ‘En toch lijken we weinig op elkaar’, zegt Hazard. ‘Ik was de gekkerd van de kliek. Althans vroeger.’
Het heeft lang geduurd voor ik snapte dat voetbal niet alleen een hobby is, maar ook een job.
Ben je tevreden over je seizoen tot nu toe?
KYLIAN HAZARD: ‘Toch wel. Ik ben naar Cercle gekomen om wedstrijden bij elkaar te sprokkelen en ik heb redelijk veel gespeeld. Er waren matchen bij die mij voldoening gaven en ik heb ook zwakke matchen gespeeld. Maar ik vond het belangrijk dat ik mij hier meteen thuis voelde.’
Vanwaar komt jouw gebrek aan regelmaat?
HAZARD: ‘Ik heb er ook geen uitleg voor. Als je op dat veld staat, wil je er uiteraard het maximale uithalen. Maar je weet hoe dat gaat: de ploeg draait vierkant, je eerste acties mislukken, je hebt de indruk dat het jouw dag niet zal worden en uiteindelijk heb je een slechte match gespeeld.’
Heb je de indruk dat je sommige zaken beter aanpakt dan vroeger?
HAZARD: ( knikt) ‘Bij Zulte ging ik niet voluit. Mijn betrokkenheid was bijzonder klein, ik leefde van dag tot dag en ik hing wat rond met mijn vrienden. De staf van Cercle heeft mij onmiddellijk duidelijk gemaakt dat ik maar beter bij de les ben op training om in het weekend een solide match te kunnen spelen. Nu begin ik te begrijpen hoe de voetbalwereld in elkaar zit en het komt erop neer dat je nooit mag afgeven.’
Was het in eerste instantie niet de bedoeling om bij Cercle Brugge te ontdekken wat je echte niveau was?
HAZARD: ‘Je kan het zo omschrijven. Chelsea is een topclub en het is er fijn toeven. Maar bij de U23 werd ik nauwelijks of niet geconfronteerd met de realiteit van het professionele voetbal.’
GODDELIJKE EDEN
Op je 23e heb je al veel clubs gekend. Na je opleiding bij Lille ben je aan de slag gegaan bij WS Woluwe, Zulte Waregem, het Hongaarse Ujpest en bij de B-ploeg van Chelsea. Maak eens een balans op van het eerste deel van je carrière.
HAZARD: ‘Er zijn clubs waar ik weinig gespeeld heb – Zulte Waregem om er een te noemen. In Hongarije had ik het zowel op sportief vlak als daarbuiten erg naar mijn zin… Ik wil mij niet vergelijken met mijn broers, maar ik heb al een zekere weg afgelegd. We zien wel wat er in de toekomst op mij af komt.’
Heb je een bepaald doel voor ogen?
HAZARD: ‘Ik wil wedstrijden spelen met aanzien. Ik weet dat ik in staat ben om mee te draaien in de Champions League. Aan mij om te tonen dat ik dat niveau een lange tijd kan aanhouden.’
Je hebt net als Eden je opleiding doorlopen bij Lille. Thorgan heeft zich bewust losgerukt van Eden door voor Lens te kiezen. Heb je afgezien van de vergelijkingen die je van jongs af aan hebt moeten doorstaan?
HAZARD: ‘Integendeel. Ik heb veel geluk gehad om in de voetsporen te kunnen treden van Eden. Het is dankzij de naam Hazard dat mensen belangstelling hadden voor mij. Ik ben zover geraakt omdat Eden mijn broer is!’
Heb je van je familienaam geprofiteerd of ben je eerder slachtoffer geweest van je naambekendheid?
HAZARD: ‘Ik heb het al vaak gezegd: mijn naam heeft mij op de rails gezet. Soms lagen de verwachtingen ongemeen hoog omdat ik een Hazard ben. Ik kan mij vergissen, maar zonder die naam zat ik vandaag niet bij Cercle.’
Als jonge kerel heeft het je toch parten gespeeld?
HAZARD: ‘Alle jongeren verafgoodden Eden. Er werd aangenomen dat ik even goed zou worden als hij. Dat er naar overeenkomsten gezocht zou worden, was onvermijdelijk, maar na een tijdje sta je daarboven. Ik heb leren leven met de provocaties waarmee ik op het veld geconfronteerd werd. Mijn tegenstanders mochten alles zeggen, het deed mij niets. Als je je koelbloedigheid verliest dan is je match naar de knoppen.’
Van jou werd altijd gezegd dat je een toptalent bent. Eden en Thorgan maakten ook herhaaldelijk reclame voor jou. Waarom ben je blijven hangen?
HAZARD: ‘Het heeft lang geduurd voor ik snapte dat voetbal niet alleen een hobby is, maar ook een job. In het opleidingscentrum van Lille was mijn hoofdbekommernis plezier maken. Ik was niet serieus met voetbal bezig.’
Het centre de formation van Lille, waar je op je 15e binnenstroomde, staat er nochtans om bekend dat het op een ernstige manier met jongeren werkt.
HAZARD: ‘Een spelertje dat voor zijn veertiende bij Lille zit, went snel aan het decor. Hij weet dat de regels perfect afgebakend zijn en dat alles voor hem georganiseerd wordt. Het enige wat je moet doen, is hard trainen. Ik had daar geen boodschap aan, ik was daar louter om mij te amuseren. Het is dus normaal dat het niets werd.’
BRUSSELSE PUINHOOP
Van het super gestructureerde Lille ben je in het seizoen 2013/14 naar de folklore van WS Woluwe getrokken. Welke indianenverhalen moeten we ons daar bij voorstellen?
HAZARD: ‘Het verschil was erg groot… De problemen waren vooral van extrasportieve aard. Wat wij als speler allemaal hebben meegemaakt, kan je niet nabootsen. Je moet weten dat WS Woluwe een club is die halsoverkop is gebouwd en waar het spelersverloop enorm was. Het was één grote puinhoop. Maar ik betreur mij die keuze niet – het heeft mij uiteindelijk een ferme groeischeut gegeven.’
Wist je snel dat het binnen de club langs alle kanten rammelde?
HAZARD: ‘Op mijn eerste training stonden er vijftig spelers op het veld. Dan denk je bij jezelf: dit kan weleens lastig worden…’
Bij WS Woluwe kwamen alle uitwasemen van de voetbalhandel boven.
HAZARD: ‘Dan besef je pas dat er veel parameters zijn in het voetbal die je niet beheerst. Voetbal is geen ontspanningsoord hé. Alles is geen rozengeur en maneschijn en in de kleedkamer heb je niet alleen vrienden. Je wordt betaald om te voetballen en als je een ploegmaat moet tackelen, dan doe je dat gewoon. Bij WS Woluwe liepen veel spelers rond die een nieuwe impuls wilden geven aan hun carrière. Die mannen hadden zo’n honger naar de bal…’
Klopt het dat je vorig seizoen niet helemaal gelukkig was in Londen?
HAZARD: ‘Hoe zou je zelf zijn? De infrastructuur op Chelsea is fantastisch. Maar van een kleedkamer vol profs ging ik naar een veredeld jeugdelftal. Ik mocht af en toe meetrainen met de A-kern van Chelsea, maar op het einde van de dag werd ik altijd beschouwd als een speler van de U23. Maar het was zeker geen verloren jaar. Hoe meer tijd je op het veld doorbrengt met dergelijke topspelers, hoe sneller je vooruitgaat.’
Had je het gevoel dat je een serieuze achterstand had op de spelers van de A-ploeg?
HAZARD: ‘Niet echt. Als je met zulke mannen speelt, lijkt alles vanzelf te gaan. Ze spelen snel, ze kiezen de gemakkelijkste afspeelmogelijkheid en jij moet gewoon zorgen dat je in een tijd speelt. Veel denkwerk komt daar niet bij kijken.’
Welke spelers hebben bij jou een diepe indruk nagelaten?
HAZARD: ‘ CescFàbregas! Zijn positiespel is waanzinnig goed en dan spreek ik niet eens over zijn passing. Het is ongelooflijk hoe hij erin slaagt om je in elke situatie te vinden. Willian en Eden maakten indruk met hun passeerbewegingen. Probeer de bal maar eens uit de voeten van mijn broer te halen… Ik heb op training vaak mijn ogen uitgekeken. De verdedigers passen zelfs op training individuele mandekking toe en als ze het niet meer weten, delen ze een paar stompen uit. Je moet dus snel handelen om aan hun dekking te ontsnappen.’
BRAVE LEERLING
In welke mate wil je je vandaag onderscheiden van je broers?
HAZARD: ‘Ik heb al een paar interviews gegeven waarin de journalist enkel vragen stelde over mijn broers. Dat slaat werkelijk nergens op…’
Leven met dezelfde naam als een bekend familielid is niet gemakkelijk. Maar jij gaat er rustig mee om.
HAZARD: ‘Ik vind het zalig wat hen momenteel overkomt en ik ben trots op hun verwezenlijkingen. Mocht mijn kleine broer Ethan ( 15 jaar, nvdr) in een andere discipline doorbreken, dan zou ik net zo fier zijn op hem. Het is een familietrek om alles in het juiste perspectief te zien.’
Onlangs werd je door Max Eberl, de sportief directeur van Borussia Mönchengladbach, omschreven als een goede speler. Ben je definitief jouw plaats aan het innemen in de voetbalwereld?
HAZARD: ‘Ik zei het vorige week nog aan mijn vader: nu ik aan een behoorlijk seizoen bezig ben, komen mensen spontaan met mij praten, krijg ik meer interviewaanvragen en wordt mijn naam genoemd bij een aantal clubs. Het kan in beide richtingen snel gaan in het voetbal.’
Hoe ga je om met de verhoogde media-aandacht?
HAZARD: ‘Het is mijn ding niet. Maar het maakt deel uit van het spelletje. Je mag er niet in overdrijven, anders riskeer je de pedalen te verliezen.’
Eden is jouw tegenpool. Hij heeft altijd zijn nonchalante en coole inborst kunnen combineren met het professionalisme van een topvoetballer.
HAZARD: ‘Dat is zijn kracht. Hij weet wanneer hij bloedserieus moet zijn, wanneer hij grapjes kan uithalen en wanneer hij kan relaxen. Dat heb ik nog niet onder de knie. Soms ga ik compleet de mist in tijdens een match omdat ik de dagen ervoor niet gefocust was. Er is beterschap in zicht, maar het is nog niet perfect.’
FRANSE FILOSOFIE
Is het zo dat Thorgan te vaak overschaduwd werd door Eden?
HAZARD: ‘Dit seizoen wordt er meer over Thorgan gesproken, maar hij doet het al jaren prima in de Bundesliga. Bij Mönchengladbach is hij een van de leiders. Ik heb er maar een woord voor: respect!’
Is hij meer een leiderstype dan Eden en jij?
HAZARD: ‘Hij is vooral een echt competitiebeest. En hij weet perfect waar hij mee bezig is. Dat heeft hij mogelijk van ons papa geërfd.’
Wat moeten we weten over Ethan, het nakomertje van de familie?
HAZARD: ‘Van ons vier is hij de beste. Alleen beseft hij het nog niet. Je zou hem eens aan het werk moeten zien… Hij lijkt een beetje op mij. Hij sjot liever in de tuin met zijn maten dan een profcarrière na te streven.’
Realiseer je hoe uitzonderlijk jullie familie is? Drie broers die profvoetballer zijn, een moeder die in eerste klasse heeft gespeeld en een vader die het tot tweede klasse heeft geschopt. Wereldwijd moet dat zelfs een unicum zijn.
HAZARD: ‘Ik moet toegeven dat ik daar zelden bij stilsta… Maar iedereen mag weten dat de opvolging al verzekerd is. Die gastjes van Eden zijn echt steengoed. Yannis, Leo en zelfs de jongste Samy, hebben al staaltjes van hun talent laten zien.’
Stade Brainois moet zich de komende jaren dus geen zorgen maken?
HAZARD: ( grijnst) ‘Ze zullen alleszins niet ver moeten scouten… Bij Thorgan en mij moet de club niet komen aankloppen: wij brengen enkel meisjes op de wereld. We zullen een vrouwenploeg moeten oprichten op eliteniveau. Met ons moeder als coach! Het houdt wel een risico in: ze is zo bezeten van voetbal dat ze de meisjes kapot zou maken op training.’
Hoe zit het met jouw ambities? Denk je ooit voor de nationale ploeg te kunnen spelen?
HAZARD: ‘Ik krijg vaak berichtjes van mijn twee grote broers met de vraag wanneer ik hen bij de Rode Duivels zal vergezellen. Het is geen doel op zich – toch niet op korte termijn – maar het zou een droom zijn om ooit het shirt van België te mogen dragen.’
Op zich mag dat geen probleem zijn. Je bent blijkbaar professioneler gaan leven.
HAZARD: ‘Klopt. Met dank aan de club. We krijgen van overal hulp om te kunnen doorgroeien. Cercle richt zich nu specifiek op het opleiden van jongeren van Monaco. Ze hebben zich de Franse filosofie eigen gemaakt en die aanpak is totaal anders dan wat ik bij Zulte Waregem onder Francky Dury heb gekend. Tegelijk heeft Cercle zijn volkse karakter weten te behouden. Iedereen kent iedereen en de supporters kunnen bij wijze van spreken binnengluren in de kleedkamer.’
RAADGEVER
Word je nog gevolgd door het departement dat de huurspelers van Chelsea screent?
HAZARD: ‘Tuurlijk. Net als alle andere huurspelers die Chelsea overal ter wereld heeft rondlopen. Tore André Flo ( ex-spits van Chelsea en ex-international bij Noorwegen, nvdr) was onlangs aanwezig op de wedstrijd tegen Oostende. Hij heeft met de coach gesproken en we hebben een paar wedstrijden van mij geanalyseerd. Ze lijken tevreden te zijn met de progressie die ik gemaakt heb, maar ik weet dat ik nog werkpunten heb. Ik geef je een voorbeeld: in het begin van het seizoen schermde ik de bal onvoldoende af bij inworpen en daardoor leed ik balverlies. Dat zijn details die op het hoogste niveau het verschil maken.’
Soms ga ik compleet de mist in tijdens een match omdat ik de dagen ervoor niet gefocust was.’ Kylian Hazard
Wat heb je nog in petto? Speel je nog altijd met het idee om een frietkraam te openen?
HAZARD: ‘Dat project heb ik on hold gezet. Bij nader inzien moet mijn focus gaan naar mijn voetbalcarrière. Ik maak geen projectie van wat er de komende maanden te gebeuren staat. Het enige wat ik moet doen, is nog twee tot drie maanden presteren.’
Heb je je broers al kunnen overtuigen om wedstrijden van Cercle Brugge te bekijken?
HAZARD: ‘Ze missen zelden een match. Na affluiten, sturen ze mij elke keer berichtjes. ‘Waarom heb je die kans gemist?’ ‘Had je dat schot tegen de lat niet beter kunnen richten?’ Dan moet ik mij verdedigen: ‘Broer, ik heb die kans niet bewust naast getrapt.’ Bon, ik luister toch naar wat ze te zeggen hebben. Ze spelen al zo lang op een hoog niveau dat het dom zou zijn om niet naar hen te luisteren.’
Familieportret van de Hazards
Over Eden: ‘Hij is de grootste eter van ons allemaal, maar het gaat rechtstreeks naar zijn dijen. Daarom is hij zo snel. Geen idee welke kwaliteit ik van Eden zou willen pikken. Zijn dribbels? Nee, want ik heb ook een goede dribbel in de benen. ( lacht) Geef mij maar het gemak waarmee hij de knop kan omdraaien. Hij weet wanneer de speeltijd gedaan is.’
Over Thorgan: ‘Hij kan zichzelf helemaal wegcijferen. En wanneer hij een doel heeft uitgestippeld, zal hij er alles aan doen om dat te realiseren. Ik doe het rustig aan en dat mankement moet er dringend uit. Thorgan heeft een onberispelijke mentaliteit en daarom staat hij al vijf jaar aan de top.’
Over Ethan: ‘Hij is intelligent. Ongelooflijk intelligent zelfs. Op dit ogenblik heeft hij maar een probleem: hij is aan het puberen. Hij weigert te werken en hangt de rebel uit.’ ( lacht)
Over papa Thierry: ‘Ik weet niet waarom, maar iedereen klopt bij mijn vader aan als ze iets nodig hebben. Als je hem met respect behandelt, zal hij je altijd proberen te helpen. Hij is heel correct – naar mijn mening is hij té rechtschapen – en hij is veel te braaf voor de voetbalwereld. Mensen zoals mijn papa kom je zelden tegen in het milieu. Met Braine heeft hij nu een mooi project in handen op een lager niveau. En ik vind het prachtig wat hij met de club van plan is.’
Over mama Carine: ‘Er lopen geen twee mensen zoals mijn mama rond op deze wereld. Vooral haar onbezorgdheid verbaast mij. Net als haar liefde voor haar kinderen en haar vrijgevigheid. Ze denkt niet altijd rationeel na – wat haar betreft zijn wij altijd de beste. Ze ziet nooit het negatieve. Het is een echte mama, quoi.’
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
