Amateurclub Berchem Sport, het ‘bruin café van het Antwerpse voetbal’

Midden vorige eeuw werd Berchem Sport meerdere keren vicekampioen, vandaag wordt er in het Ludo Coeckstadion op het tweede amateurniveau gevoetbald.

Tussen 1922 en 1987 speelde Berchem sport 41 seizoenen in eerste klasse, met als hoogtepunten de tweede plaatsen tussen 1948 en 1951. In dat laatste jaar eindigden de Antwerpenaren zelfs met evenveel punten als RSC Anderlecht, maar verloor het meer wedstrijden. In 1987 degradeerde de club uit de hoogste voetbalklasse, om niet meer terug te keren. De club kan onder andere Ludo Coeck, Eric Van Meir, Rik Coppens en Dick Advocaat onder de ex-spelers rekenen.

Gerechtigd Correspondent Luc Verhoeven maakte de periode in eerste klasse mee. Hij vertelt dat ze trots zijn op die tijd, maar dat ze daar nu niet meer naar snakken. ‘Wij vinden het als ploeg belangrijk onze geschiedenis uit te stallen. Zo hebben we grote infoborden en brachten we enkele jaren geleden een boek uit over de 100 jaar van ons team. Wij willen die traditieclub houden, maar op een bepaald moment in het verleden konden we de trein van het profvoetbal niet meer volgen. Wij kijken met trots terug, maar het is niet iets wat we opnieuw willen.’

Geert Emmerechts

Berchem Sport heeft wel degelijk nog steeds ambities, maar die liggen dus niet meer in de hoogste reeksen. ‘Enkele jaren geleden speelden we in eerste nationale. Doordat je daar met semiprofs werkt, zijn we daar financieel bijna aan kapot gegaan. Omdat wij de middelen niet hebben, kozen we ervoor om het roer om te gooien en een echte amateurclub te worden. Wij trekken daarbij vol de kaart van de jeugd. Zij zijn het allerbelangrijkste dus investeren we veel in die tak. Je ziet dat het werkt, doordat er bijna geen spelers zullen vertrekken na dit seizoen. Als de piramide smaller wordt vanaf de U14 – U15 zie je dat die jongens merken dat ze kansen krijgen. En vanaf de U17 mogen er veel meetrainen met de A-kern, waardoor er een synergie is. Met veel eigen jeugd in het eerste elftal begint dat zijn vruchten af te werpen. In dat kader hebben we ook onze coach Geert Emmerechts aangetrokken, die Rode Duivel was en een echte voetbalman is.’

Verhoeven zou Berchem Sport omschrijven als ‘het bruin café van het voetbal’. ‘Het is in eerste instantie een traditieclub, maar wij hebben ook de nodige ambitie. Als bestuur willen we een beetje een buitenbeentje zijn in hoe het voetbal nu werkt. Wij willen ons niet verkopen om dan onderaan te eindigen in een hogere reeks en het jaar erop misschien toch te zakken. Wij willen graag onszelf blijven, maar we moeten ook realistisch zijn en bekijken hoelang we dat nog volhouden. Zoals overal moet de omkadering verjongen en hebben we iets meer middelen nodig.’

Antwerp en Beerschot

Daarnaast voelt de club zich ook goed in Tweede Amateur. ‘In Eerste Nationale speel je nationaal en dat kunnen wij financieel niet aan. Maar we hebben ook mooie tegenstanders in onze reeks en volgend seizoen komen daar waarschijnlijk nog mooie teams bij. Ploegen als Cappellen, Lyra-Lierse en Eendracht Aalst brengen supporters mee. En dan is er ook nog de derby tegen City Pirates. Dat is een wedstrijd waar bijvoorbeeld ook veel Antwerp en Beerschotsupporters naar komen kijken. Ze hebben allebei wel sympathie voor ons als de gemoedelijke club.’

Van rivaliteit met de profploegen is er dus geen sprake. Er blijken zelfs supporters over te stappen naar de amateurs uit Berchem. ‘Onze supportersvereniging zegt dat er de laatste tijd supporters bijkwamen die afhaken bij Beerschot en Antwerp. Ze zijn de rellen en de prijzenpolitiek wat beu, maar zien graag voetbal. Wat vaststaat, is dat we dit seizoen veel meer jonge supporters hebben en we kunnen er niet direct de vinger opleggen van waar ze komen. De inkom- en drankprijzen zijn hier natuurlijk lager en je loopt niet het risico dat je een vuurpijl in je nek krijgt. Dat kan misschien voor sommige mensen meespelen. Daarnaast helpt het waarschijnlijk ook dat we nu op zaterdagavond spelen in de plaats van op zondag. Sinds corona is ons toeschouwersaantal sterk gegroeid, waardoor we nu toch 300 tot 500 mensen ontvangen. Tegen Eendracht Aalst waren er zelfs 800 aanwezigen, toch een mooi aantal voor tweede amateur.’

Kampioen

Als het bestuur terugkijkt op het voorbije seizoen is het best tevreden. ‘Als we vooraf wisten dat we vier speeldagen voor het einde veilig zouden zijn, dan waren we heel blij geweest. Na acht speeldagen werd ik geïnterviewd voor een artikel met de titel ‘crisis bij Berchem sport’, want we stonden laatste. Als je ziet dat we toen we gered waren nul op twaalf behaalden, hadden we meer punten kunnen pakken. Wij begonnen van niets met een nieuwe kern en staf. Als we gedegradeerd waren, dan was dat geen gigantisch drama, daar wordt ook gevoetbald. In het begin speelden die gasten met de daver op het lijf en verloren ze bijna elke week. Maar van match elf tot twintig werden we bijna periodekampioen, dus dan zie je dat je visie werkt. Die onderste plaatsen mogen natuurlijk geen constante blijven. We kunnen eens een jaar voor behoud spelen, maar nu moet er progressie gemaakt worden. Wij gaan wel geen doel maken van het kampioenschap om dan een paar seizoenen later failliet te zijn. Misschien zijn wij daar naïef in, maar ik denk dat veel clubs met dezelfde oefening bezig zijn.’