Bruno Venanzi was nooit van plan om de almachtige voorzitter te worden, maar zijn nieuwe rechterhand Michel Preud’homme deinst er niet voor terug om zijn gezag uit te oefenen. Een beleid dat te verantwoorden is, maar dat ook enkele gevaren inhoudt.
‘Niemand slaagt er echt in om afstand te nemen van het voetbal.’ Dat was de conclusie van Bruno Venanzi nadat Michel Preud’homme opnieuw aan de slag ging na een minipensioen van twaalf maanden in de Gironde. De ex-trainer van Club Brugge is een voetbalverslaafde van het zuiverste soort. Zijn verslaving begon tijdens zijn keeperscarrière en sinds hij zijn schoenen aan de haak hing, zijn de afkickverschijnselen alleen maar erger geworden. Een sabbatjaar inlassen was dus noodzakelijk geworden. Aan het einde van zijn Brugs avontuur trokken zijn gelaatstrekken meer samen dan hem lief was en hij was nog amper in staat om zijn legendarische humeurschommelingen te onderdrukken.
Preud’homme is overal: op training, op de persconferenties, op de raden van bestuur en op bestuursvergaderingen.
De zeelucht aan de Atlantsiche Oceaan hebben hem kennelijk goed gedaan. Aan het begin van de voorbereiding oogde Preud’homme plots jonger en relaxter. De Luikse troepen zien op fysiek vlak af onder Preud’homme en hebben moeite met diens tactische eisen. Twee maanden na de heropstart drukt de bijna zestigjarige Luikenaar zijn bezorgdheid en ergernis uit wanneer zijn ploeg kapseist in de Amsterdan ArenA tegen Ajax (3-0). Na de match wijst hij halvelings aan wie verantwoordelijk is voor het fiasco. Zoals alleen Hein Vanhaezebrouck pleegt te doen. ‘De instructies waren dezelfde als in de heenwedstrijd. Dat wil zeggen: de Ajacieden het voetballen beletten. Maar je moet wakker zijn en van in het begin de inspanningen willen doen. Iets wat wij vanaf de aftrap hebben nagelaten. Wij hebben druk gezet met een snelheid van twee kilometer per uur en we stonden op tien meter van onze tegenstanders.’
TUCHTMAATREGEL
Tegen Ajax ging vrijwel heel de groep de mist in en werden de tactische richtlijnen van het duo Michel Preud’homme en Emilio Ferrera door iedereen genegeerd. Toch is Luis Pedro Cavanda het slachtoffer van dienst: hij wordt vier dagen later thuisgelaten voor de verplaatsing naar Lokeren. Voor het eerst dit seizoen geeft MPH een duidelijk signaal aan zijn manschappen. Cavanda wordt niet alleen gestraft voor zijn defensieve dwalingen, maar moet ook boeten voor zijn gedrag. Hij staat namelijk bekend als iemand die geregeld te laat komt op training. ‘Om dit project in goede banen te leiden mogen we niet afwijken van de gedragslijn die werd uitgestippeld. Wij beslissen hoe het leven binnen de club georganiseerd wordt, hoe er getraind wordt en hoe er gespeeld moet worden. Daarna is het aan de spelers om het al dan niet uit te voeren’, verkondigt Preud’homme.
De klets die Standard kreeg in Amsterdam, had alvast tot gevolg dat iedereen op zijn plaats werd gezet. Preud’homme wist vanaf dag één dat hij voor een kolossale bouwwerf zou staan. De vraag is nu of hij beter zal doen dan zijn voorganger Ricardo Sá Pinto die de beker won en vicekampioen werd. Het wordt een zware opdracht, zo lijkt het. Standard krijgt er met de Europa League een pak wedstrijden bij en concurrenten als Anderlecht en Genk hebben zich danig versterkt.
CUMULEREN
Er dringt zich nog een andere belangrijke vraag op: dreigt Preud’homme, die aangesteld werd als trainer, vicevoorzitter én technisch directeur, de focus niet te verliezen door zijn cumuleren van postjes? ‘Het is de eerste keer dat hij zoveel verschillende petjes draagt, maar in feiten zal hij net hetzelfde doen als bij zijn vorige werkgevers’, aldus Emilio Ferrera, veldtrainer onder Preud’homme. ‘Bij Al Shabab nam hij beslissingen op alle niveaus. Hij kwam tussenbeide in de algemene werking van de club, in de aanwervingen, in de strategische beslissingen en soms zat hij mee aan tafel om over een contract te onderhandelen. Hij is niet gemaakt om zich enkel bezig te houden met wat er op het veld gebeurt. Veel zal er voor hem dus niet veranderen. Al zijn functies kregen een officieel karakter, dat is het enige verschil. We hebben bij Standard een voorzitter die de intellectuele eerlijkheid had om alles te officialiseren.’
Beter doen dan Ricardo Sá Pinto wordt een zware opdracht.
Ook bij Club Brugge overschreed Preud’homme ruimschoots zijn trainersfuncties. Hij bemoeide zich met de transfers en wilde zijn zegje doen over de ontwikkeling van de club. Het spanningsveld in Jan Breydel was zo groot geworden dat de twee partijen het beter vonden om het mandaat van Preud’homme te beëindigen voor de vervaldatum van het contract. Net als bij Club Brugge destijds heeft MPH zich bij Standard ook goed ingedekt. Zijn vierjarig contract is waterdicht en garandeert hem werkzekerheid op de lange termijn. Een vroegtijdige verbreking van de overeenkomst zou een gigantisch gat slaan in het budget van de Luikse club. ‘Met azijn vang je geen vliegen’, drukt de nieuwe general director van Standard, Alexandre Grosjean, het plastisch uit. ‘Bruno heeft Preud’homme een echt project aangeboden. Hij was hier tien jaar geleden al trainer. Het had dus geen zin om hem louter een job als coach voor te stellen. Hij had een baan nodig waarbij hij zich als bestuurslid kon integreren in de structuren van de club. Dat sprak hem echt aan.’
LUIKS HOTEL
De transferplannen van Preud’homme waren al uitgedokterd voor hij een schriftelijk akkoord had met Venanzi. De transfers van Samuel Bastien, Senna Miangue, Maxime Lestienne en de lichting van de optie in het contract van Cavanda, ze dragen allemaal de stempel van het duo Michel Preud’homme en Olivier Renard. Het idee daarachter was simpel: jonge Belgen onder contract nemen om het seizoen 2019/20 voor te bereiden. Preud’homme had ook heel vroeg Zinho Gano op de radar staan. MPH dacht met Gano de robuuste spits te hebben gevonden voor zijn spel. De ex-aanvaller van Oostende overnachtte in een Luiks hotel met de bedoeling om ’s anderdaags zijn medische testen af te leggen en zijn contract te tekenen. Maar hij maakte in laatste instantie een bruuske bocht van 180 graden en kwam uiteindelijk bij Genk terecht. Ondanks de aanwezigheid van Renaud Emond en de wonderlijke comeback van Orlando Sá gaf Preud’homme niet op en richtte hij zijn pijlen op Obbi Oulare. Nochtans kun je diens rendement van de laatste jaren niet meteen geruststellend noemen. Op Moussa Djenepo na, die opvallend vroeg in vorm is, is er geen andere aanvaller bij Standard die de diepte kan opzoeken zoals een Abdoulay Diaby bij Club.
Preud’homme toonde ook interesse in Lior Refaelov. De Israëlische international, die volgens MPH de groep een surplus aan ervaring kon geven, zou echter de doorbraak van enkele jongeren als Djenepo en William Balikwisha afgeremd hebben. Van Balikwisha, die het uitstekend deed tijdens de voorbereiding, wordt gezegd dat hij het hof gemaakt wordt door Herman Van Holsbeeck. De voormalig general manager van Anderlecht heeft zich recent omgevormd tot consultant en zou zich ook in de entourage van Alexis Saelemaekers ophouden.
ONAANTASTBAAR
Sinds de start van het seizoen heeft MPH meermaals zijn hoofd gestoten aan de financiële limieten van de club. Zakaria Bakkali was onbetaalbaar naar Luikse normen – bij Anderlecht zou hij iets meer dan een miljoen euro netto verdienen per jaar. Van Junior Edmilson had Preud’homme ook een prioriteit gemaakt, maar om financiële redenen was het niet mogelijk om hem enkele maanden langer in de Vurige Stede te houden. Ondanks enkele één-op-ééngesprekken wilde de Belgische Braziliaan liever ingaan op het duizelingwekkende aanbod uit Qatar. MehdiCarcela bleef niet geheel verrassend wel op post, maar de Luikenaar wacht nog op de opwaardering van zijn contract die hem beloofd zou zijn door het bestuur. Althans volgens het kamp van Carcela. Preud’homme heeft een spoedcursus psychologie moeten volgen en de juiste snaar moeten raken om Carcela de knop te doen omdraaien – hetgeen nog niet helemaal gelukt is.
Preud’homme is omzeggens overal: op training, op de persconferenties, op de raden van bestuur en op bestuursvergaderingen. Bruno Venanzi trok zich deze zomer bewust terug en volgde alles op vanuit zijn basiskamp in Zuid-Frankrijk. Door een icoon als Preud’homme naar Sclessin te halen heeft Venanzi voor zichzelf wat gemoedsrust gekocht en heeft hij iemand die hem zal afschermen mocht de kritiek aanzwellen. Preud’homme is alleszins meer dan een trainer: hij bezit alle sleutels van het Luikse huis. Die soevereiniteit zou op bestuurlijk vlak een netelige kwestie kunnen worden, mochten de resultaten tegenvallen. Oud-speler en voetbalanalist Thomas Chatelle verwoordde het perfect: je moet een trainer een kader geven waarin hij zich mag voortbewegen. Maar wie zal zich geroepen voelen om Preud’homme op het matje te roepen?
Opnieuw populair bij de Vlaamse pers
Het vertrek van Roland Duchâtelet en de twee turbulente seizoenen in play-off 2 die daarop volgden, waren voor de Vlaamse media voldoende om Standard massaal te ontvluchten. Vorige zomer, toen de club met Ricardo Sá Pinto een onbekende weg insloeg en zichzelf probeerde herop te bouwen, geraakten de Rouches zelfs niet uit de schaduw van het Antwerp van Luciano D’Onofrio. In het zuiden van het land moest Standard uiteraard niet aan media-aandacht inboeten, maar de uitstraling die de club had in de gloriejaren van het trio Witsel– Jovanovic– Defour en zelfs onder het bewind van de excentrieke Duchâtelet, leek het onderweg kwijt te zijn geraakt.
De terugkeer van de verloren zoon heeft de situatie grondig veranderd. Michel Preud’homme is een van de weinige figuren in de Belgische voetbalwereld die zowel in Vlaanderen als in Wallonië populair zijn. De ex-coach van Club Brugge weet hoe hij het systeem kan bespelen en hij kan tegelijk rekenen op de steun van enkele Vlaamse zwaargewichten bij de geschreven pers en bij de radio. Sinds Standard de terugkeer van Preud’homme aankondigde, staan de Luikenaars weer in de spotlights van de nationale pers.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
