Michel Preud’homme wordt zestig: 60 weetjes over ‘MPH’

U dacht (bijna) alles al te weten over het leven en werk van de Standardcoach? Wij duikelden voor u nog enkele verrassende weetjes op.

In Luik werd op 24 januari 1959 een kampioen geboren. Enkele dagen eerder zag zangeres Sade het levenslicht, enkele dagen later tennisser John McEnroe. Deze week viert Michel Preud’homme zijn zestigste verjaardag. Dat is vijftig jaar nadat hij zich aansloot bij Standard, veertig jaar na zijn debuut in de nationale ploeg en de dood van zijn vader, dertig jaar na de landstitel met KV Mechelen en zijn trofeeën als Doelman van het Jaar en de Gouden Schoen, en twintig jaar na de laatste wedstrijden uit zijn carrière bij Benfica.

Wat nu volgt, zijn een aantal weetjes over MPH die u waarschijnlijk nog niet kende.

Ha zo?

Zijn eerste ervaring als trainer dateert van de jaren 80, uit de periode dat hij en Gilbert Bodart afwisselend het doel van Standard verdedigden. Hij coachte Tilff, in provinciale. Dat was het gevolg van een grap aan de toog tussen de penningmeester van de club en de uitbater van de kantine. Ze speelden met het idee en belden Michel Preud’homme op, die de uitdaging tot hun verbazing accepteerde. Hij heeft nog altijd contact met sommige spelers van toen.

In de jaren 90 speelde hij mee in een reclamespot voor matrassen.

De beste twee wedstrijden van zijn leven zijn volgens hem België-Nederland op het WK’94 (dat is logisch) en een heel wat minder hippe match: Cercle Brugge tegen KV Mechelen in het seizoen 1993/94. Hij pakte toen alles, onder meer een strafschop van Dorinel Munteanu, en kreeg in de meeste kranten een score van 9 op 10.

Na het WK’94 speelde hij in Japan een benefietwedstrijd voor de slachtoffers van de aardbeving in Kobe.

Geen enkele Belg speelde méér wedstrijden in hoogste afdelingen dan Preud’homme: 650, met Standard, KV Mechelen en Benfica.

Als speler was hij het idool van Thierry Courtois, de vader van Thibaut.

Tijdens zijn spelerscarrière stond er voor hem één ding als een paal boven water: hij zou nooit trainer worden! Hij had wel plannen om in het voetbal te blijven, maar in een andere rol.

De beste twee spitsen die hij in zijn loopbaan als doelman was tegengekomen, waren volgens hem Marco van Basten en Paolo Rossi.

Na het officiële einde van zijn carrière speelde hij nog maar één match. Een halfjaar nadat hij gestopt was, nam hij deel aan een jubileumwedstrijd tussen oud-spelers van de Portugese competitie en Angolezen die in dat land voetbalden.

Hij ontving drie trofeeën die genoemd zijn naar beroemdheden uit het voetbal: de Lev Jasjinprijs in 1994, de Rinus Michels Award in 2011 en de Guy Thys Award in 2012.

Op de eerste pagina’s van zijn biografie vertelt José Mourinho dat hij zijn trainersdebuut aan Michel Preud’homme te danken heeft. MPH ging de Portugees opzoeken in Barcelona, waar die assistent was, om hem de job van T1 bij Benfica aan te bieden. In die tijd maakte Preud’homme een tour bij Europese topclubs in dienst van Benfica. Zo sprak hij een keer met Mourinho en hij was onder de indruk van diens discours.

Als kind

Michel werd geboren in het hospitaal van Ougrée, op de andere kant van de Maas wanneer je het vanaf Sclessin bekijkt. Zijn vader was arbeider bij Cockerill, zijn moeder was kapster.

Op de humaniora volgde hij Latijn-Wetenschappen, want hij had maar één doel: veearts worden. Hij bracht trouwens veel tijd door op een boerderij in zijn dorp. Hij schakelde op school pas over naar een sportrichting toen het trainingsritme bij Standard werd opgedreven.

Privéleven

Hij heeft drie pleisterplaatsen: een huis in Bordeaux, de streek van zijn partner, een pied à terre in Knokke, en een tweekamerappartement in een aparthotel nabij het casino van Chaudfontaine, op een kwartier van Luik. Dat appartement wordt hem ter beschikking gesteld door Standard.

Toen hij AA Gent trainde, verbleef hij in de Auberge du Pêcheur in Sint-Martens-Latem, op een kwartier van het Gentse stadscentrum. Toen hij in Brugge werkte, woonde hij twee jaar in Hotel Weinebrugge, goed vijf minuten van het stadion.

La Scuderia, het restaurant in Chaudfontaine dat hij vaak bezoekt, krijgt van Tripadvisor 3,5 op 5.

Hij heeft een zwak voor een gerecht dat zijn oma en zijn moeder vroeger klaarmaakten: een boterham matoufet, een specialiteit uit de provincies Luik, Namen en Luxemburg. Matoufet is een omelet met melk, bloem en spekblokjes.

Hij mijdt gekruide gerechten en pikante ingrediënten. Als hij ’s avonds meer dan één glas wijn drinkt, heeft hij ’s ochtends een kater.

Vóór elke wedstrijd sturen zijn kinderen Guilian en Megan hem een aanmoedigingsbericht via whatsapp.

Op de ochtend van een wedstrijd vraagt Guilian naar zijn ploegopstelling. Hij stuurt die dan naar zijn zoon en die geeft er commentaar op.

Als zijn kinderen in het stadion aanwezig zijn, dan zoekt hij hun blik op en geeft hij hen een teken voor de aftrap.

Guilian speelde bij de jeugd van KV Mechelen en FC Twente. Zijn vader spoorde hem nooit aan om doelman te worden, omdat hij de onvermijdelijke vergelijkingen vreesde.

Als jonge tiener was Megan een grote fan van Steven Defour, van wie ze posters op haar kamer had hangen. Toen Defour de Gouden Schoen won, zei Michel al lachend tegen hem: ‘Het leeftijdsverschil met mijn dochter is niet zó groot. Zeven jaar. Je weet maar nooit…’

Preud’homme had nooit veel tijd voor de schooltaken en de opvoeding van zijn kinderen. Maar zijn dochter wilde wel altijd dat hij zijn handtekening op haar rapport zette.

Hij heeft er spijt van dat hij ooit begonnen is met snus te gebruiken, de tabak die hij in een bolletje onder zijn bovenlip stopt. Het was door de Zweed Ralf Edström dat een aantal spelers van Standard in het begin van de jaren 80 met dat product in contact kwamen. Preud’homme was niet de enige die het toen probeerde: ook Erik Gerets, Simon Tahamata, Gerard Plessers en anderen experimenteerde ermee. ‘We vonden dat smerig’, zegt Michel nu. ‘Maar ik probeerde het nog een keer.’ Er zijn twee soorten snus: tabak in poedervorm in een metalen doosje dat men zelf tot een bolletje rolt, en tabak in zakjes. MPH neemt de ‘harde’ versie, die uit een doosje. Net voor, tijdens en na een match: dat zijn de momenten waarop hij zijn tabak nodig heeft.

Stromae is er gedeeltelijk verantwoordelijk voor dat Preud’homme wegging uit Saudi-Arabië en naar België terugkeerde. Guilian stuurde hem namelijk een fragment uit Papaoutai, waarin Stromae over een afwezige vader zingt. Dat gaf hem een shock en hij concludeerde dat het een boodschap van zijn zoon was, die hem miste. ‘Twee of drie maanden nadien besloot ik terug te keren.’

Toen Preud’homme bij Benfica speelde, ging Bruno Govers, journalist bij dit blad, naar Lissabon voor een reportage. Wanneer MPH naar zijn huis in Cascais wilde rijden, werd hij door de reservekeeper van Benfica verwittigd dat het verkeer totaal vast zat. Hij moest dus de nacht doorbrengen in hetzelfde hotel als onze journalist. In dezelfde kamer zelfs, gezien het hotel was volgeboekt. Bij het opstaan deelden ze kam en scheergerief. Voor een tandenborstel wendde Preud’homme zich tot de receptie.

Bijgeloof

Het is door Aad de Mos dat hij bijgelovig geworden is. De Nederlandse coach verplichtte hem om aan alle spelers tandenstokers uit te delen. Toen hij zelf trainer was en Manu Ferrera als assistent had, spraken ze beiden sleutelwoorden uit op bepaalde momenten van de dag. Hij wilde ook nooit een voet zetten op de lijnen van het veld. Als de tv-ploeg na de match het paneel met reclame zo had opgesteld dat hij bij het interview op een witte lijn zou moeten staan, dan wilde hij niet beginnen voor het paneel werd verzet.

Wegens zijn bijgeloof mocht zijn vrouw, toen Standard in 2008 voor de titel speelde, in zijn bijzijn nooit het woord ‘kampioen’ uitspreken.

Zijn bijgeloof is ook af te lezen aan zijn kleding. Er was ooit die fameuze oranje trui. En toen hij technisch directeur was van Standard, droeg hij bijna altijd dezelfde dikke winterjas en sjaal. Hij werd zelfs eens opgemerkt in die outfit toen het al… mei was.

Standard

Bij Standard bestond er geen functie ’technisch directeur’, die werd speciaal voor hem gecreëerd toen hij genoeg had van het trainerschap. Toen hij dat besluit nam, zei Ivica Dragutinovic: ‘Je bent gek dat je ermee ophoudt.’ Het was een beslissing ingegeven door zijn onvrede over de mentaliteit van sommige spelers.

Steven Defour was de eerste speler van Standard die hem belde na zijn beslissing om de club te verlaten na de titel van 2008.

Van twee dingen in zijn eerste periode als Standardcoach heeft hij spijt. Het eerste is de uitschakeling in de halve finales van de beker door Gent. Hadden de Rouches die beker gewonnen, dan was het hun eerste dubbel in de geschiedenis geweest. Het andere is de Europese uitschakeling door Zenit, dat nadien de UEFA Cup zou winnen. Een uitschakeling waarin de scheidsrechter volgens hem een cruciale rol speelde.

De media

Er bestaan meerdere valse Twitteraccounts die beweren Michel Preud’homme te zijn. Eentje noemt zichzelf ‘een parodie’, een ander ‘satire’, enzovoort. Zo viel vorig jaar in mei deze tweet te lezen (die dus niet van hem is): ‘ Ricardo Sá Pinto kan zijn koffers al pakken. Over twee weken keert hij terug naar Portugal. Ik heb zijn ticket gereserveerd, voer hem zelf naar de luchthaven, zet hem op het vliegtuig en schrijf hem in bij de werkloosheidsdienst. Daarna zal hij niet meer zeggen dat ik geen respect heb.’

Voor het tv-programma 69 minutes sans chichi maakte de RTBF in januari vorig jaar een uitzondering door de uitzending vooraf op te nemen, terwijl die normaal gezien live gaat. De presentatrice zei dat het ‘om technische redenen’ was, maar het kwam doordat Michel Preud’homme niet kon garanderen dat hij die avond in Brussel zou zijn. Hij verkeerde namelijk in volle onderhandeling met Bordeaux.

In het huidige voetbal is Gianluigi Buffon de speler die Preud’homme het meest inspireert. Hij werd geïnterviewd in het kader van een reportage over de lange carrière van de Italiaanse doelman, die net als hij nog actief is op zijn 40e.

Vrije tijd

Doorheen de jaren werd het nodig dat hij zich voor een partijtje golf opwarmde. Anders doet zijn lichaam achteraf pijn.

Twee beroemde Luikenaars hebben al golf met hem gespeeld: de ex-tafeltennisser Philippe Saive (broer van Jean-Michel), en de komiek Bruno Taloche.

Behalve golf speelt hij ook snooker. Hij had ooit een tafel bij hem thuis. Het was in een snookerzaal van oud-wereldkampioen Raymond Ceulemans dat hij zijn toekomstige vrouw en moeder van zijn kinderen leerde kennen. Zij werkte daar en Preud’homme kwam er met ploegmaats van KV Mechelen soms spelen.

Toen hij een keer in de snookerzaal was met zijn Nederlandse ploegmakker Piet den Boer speelde hij tegen de Schot Stephen Hendry, die destijds nog niet zijn eerste van zeven wereldtitels had gewonnen.

Look

Preud’homme liet zijn baard groeien op aanraden van de nieuwe kapper waar hij in Luik naartoe gaat. De man stelde voor dat Preud’homme zich tien dagen niet zou scheren en dan terug naar de zaak zou komen om alles bij te werken. Dat beviel hem. Hij zegt dat zijn nieuwe partner die look ‘mooi en sexy’ vindt.

Zijn kapsel was vroeger helemaal naturel. Nu gebruikt hij gel om zijn krullen het nodige volume te geven.

Toen hij nog een baby was, wreef zijn moeder hem dagelijks over de kruin, ‘om het haar sterker te maken’.

Op de dag dat hij, als jonge speler van Standard, voor het eerst Raymond Goethals ontmoette, lachte de trainer met zijn driekwartsbroek: ‘Dat is belachelijk.’ Preud’homme antwoordde hem: ‘Dat klopt, het zou je ook niet staan.’

Toen hij voor de bond werkte, droeg hij steevast een pak en een das.

Brugge

Na zijn laatste match als coach van Club Brugge (een thuiszege tegen AA Gent in mei 2017) gaf hij zijn rode armband aan de supporters. Zijn kinderen zaten die dag in het stadion en droegen een pet met het opschrift ‘Preud’homme Squad’.

De beslissing om een sabbatical van een jaar te nemen toen hij bij Brugge was, werd hem deels ingegeven door het plotse overlijden van Dominique D’Onofrio. Hij besefte dat er in het leven meer is dan voetbal en altijd doorgaan aan 200 procent.

Zijn onderhandelingen met Bordeuax sprongen niet af op zijn salariseisen, maar op de afkoopsom van 750.000 die de Fransen aan Club Brugge zouden moeten betalen.

Uitspraken

Michel Preud’homme maakte de volgende vergelijking tussen de spelers die hij in Brugge ter beschikking had en degene die hij nu bij Standard heeft: ‘In Brugge had ik een leger, gestructureerd, gedisciplineerd en professioneel. Bij Standard heb ik guerrillastrijders. Op straat, in donkere steegjes, zijn ze levensgevaarlijk. Maar tegen een gestructureerd leger komen ze in de problemen. De uitdaging is om hen op een meer georganiseerde manier te laten strijden. Het ideale in voetbal is gecontroleerde waanzin.’

Een andere vergelijking, nog altijd tussen Standard en Club Brugge: ‘Bij Standard had ik heetgebakerde jongens in mijn groep zoals Sérgio Conceição en Ricardo Sá Pinto, die ik een beetje moest temperen. Bij Club waren de spelers vriendelijk en volgzaam en moest ik hen uit hun tent lokken. Langs de zijlijn probeer ik het teveel of tekort van mijn ploeg te compenseren.’

Wat heeft hij onthouden van trainers die hij in zijn carrière is tegengekomen? Het gevoel voor aanvallend voetbal van Ernst Happel? De zin voor organisatie en de analyses van Raymond Goethals? De manier van Robert Waseige om met een groep om te gaan? De bezetenheid van Aad de Mos? ‘Ik heb een beetje van dat alles genomen en er zelf iets van gebrouwen’, aldus Preud’homme.

Team MPH

Stan Van den Buijs, die vorige zomer scout werd bij Zulte Waregem, heeft vele jaren van dienst in de technische staf van Michel Preud’homme. Hij kwam mee naar Standard de eerste keer, naar Gent, naar Al-Shabab en naar Brugge. Voordien waren ze ploegmaats bij KV Mechelen. En nog vroeger werkte Van den Buijs voor een merk van sportkledij en leverde hij de schoenen van Preud’homme. In Saudi-Arabië woonden ze samen en toen gaf Van den Buijs af en toe kooklessen aan zijn T1.

Hoe is de samenwerking ontstaan tussen Michel Preud’homme en Yannick Ferrera, die samen in Saudi-Arabië zaten? In 2010, toen Preud’homme trainer was van AA Gent, scoutte Ferrera Cercle Brugge voor de bekerfinale. MPH was gecharmeerd door zijn werk. Hij wilde hem nadien meenemen naar Twente, maar die club had al een videoanalist. Hij nam hem wel in dienst toen hij weer verhuisde, naar Riyad.

De huidige fysiektrainer van Standard, Renaat Philippaerts, zette zijn job als professor aan de Universiteit Gent tijdelijk stop om voltijds met Preud’homme samen te werken. De T1 rekruteerde hem toen hij in Gent tekende (waar er toen geen specifieke fysiekcoach was), omdat hij Guy Namurois van Standard niet kon meenemen. Philippaert volgde Preud’homme nadien naar Al-Shabab, naar Brugge en ook naar Standard. Naar Twente kon hij niet mee, maar hij pendelde af en toe naar Enschede om advies te geven.

Een van Preud’hommes eerste beslissingen in Gent: hij eiste dat een grote ruimte in het trainingscentrum zou omgevormd worden tot een bureau voor de hele staf (drie assistenten, een keeperstrainer en de fysiekcoach). Voordien nam iedereen, bij gebrek aan een ruimte, zijn werk ’s avonds mee naar huis.

Hij heeft een vriend die als osteopaat werkt in ’s Gravenbrakel: Olivier Auquier, die erg bekend is in de topsport. Ze leerden elkaar kennen via Alain Denil. Preud’homme is peter van de dochter van de therapeut. Diens zoon Raphaël doet in zijn vrije tijd aan rally. Een jaar of tien geleden proefde hij zelfs even van het wereldkampioenschap.

Preud’homme is verhangen aan koffie, maar als aperitief dronk hij lange tijd een variant van kir royal: champagne met perziklikeur. Tot op een dag een zekere William Wouters, wiens zoon bevriend was met de dochter van Preud’homme, hem gin-tonic liet ontdekken. In zijn gin-tonic bevindt zich doorgaans de zeste van sinaasappel, pompelmoes en citroen.

Die William Wouters is een gereputeerde sommelier, die meer dan een kwarteeuw in het prestigieuze restaurant Comme Chez Soi gewerkt heeft, en ook in La Villa Lorraine. Hij werd in 2003 verkozen tot beste sommelier van België.

In Brugge is MPH goed bevriend geraakt met advocaat en strafpleiter Walter Van Steenbrugge, die onder meer Ivan Leko juridische bijstand verleende.