Minder medisch personeel bij Anderlecht: wat en waarom?

© BELGAIMAGE

De herstructurering van het medische departement was al maanden op voorhand gepland.

Terwijl Anderlecht blijft investeren in de jeugd – in april kregen jeugdspelers Lucas Lissens (17) en Marco Kana (16) hun eerste profcontract – werd er om budgettaire redenen drastisch gesnoeid in het medische departement.

Bij de herstructurering kregen fysiotherapeuten Rutger Van Snick en Jens Tummeleer, performance manager Frederik Bracke, diëtist Gino Devriendt en sportverzorger Mathias Roelands te horen dat hun contract niet verlengd zou worden of met onmiddellijke ingang verbroken zou worden.

Vooral jonge medewerkers met minder hoge looneisen dan de oudgedienden – binnengehaald toen Jo Van Biesbroeck het departement nog superviseerde – overleefden de besparingsronde.

In tegenstelling tot Chris Goossens en Jochen De Coene, die voor de winterstop aan de kant werden geschoven omdat ze volgens het bestuur niet meer voldeden, stonden de vertrekkers niet ter discussie.

Het verhaal van Tummeleer is in dat opzicht opmerkelijk. Hij werd op aangeven van Fred Rutten tijdelijk teruggezet naar de U21 en keerde na twee weken verplichte rust terug naar Neerpede nadat hij akkoord was gegaan met het voorstel om voor een langere periode aan de slag te gaan bij de beloften. Uiteindelijk moest Tummeleer toch vertrekken.

(Geen) Europees voetbal

Het geeft aan dat ze bij Anderlecht op een bepaald moment niet goed wisten welke richting ze moesten uitslaan. Tijdens de briefing door Frank Arnesen werd het mogelijk missen van Europees voetbal en het daaraan verbonden inkomstenverlies als voornaamste reden aangehaald om het uitdunnen van het personeelsbestand te verantwoorden.

Wanneer Anderlecht een Europese verplaatsing maakte, was het de gewoonte dat een deel van de staf in België bleef om de opvolging van geblesseerde spelers te verzekeren. Zonder Europees voetbal is er geen nood meer aan een dubbele bezetting.

Binnenskamers valt wel te horen dat een reorganisatie er sowieso zat aan te komen. Bij zijn aanstelling had departementshoofd Kristof Sas de opdracht gekregen om de werking te analyseren en evalueren en daarna de best mogelijke structuur uit te tekenen. Uit het plan van Sas bleek dat er efficiënter gewerkt kon worden en dat de strikte scheiding tussen de stafleden van de vrouwen, mannen en beloften best afgebouwd kon worden.

Het opzet van Sas en het bestuur? De inzet van stafleden rationaliseren en optimaliseren. ‘Waren we zeker van Europees voetbal, dan was de herstructurering niet zo verregaand geweest’, klinkt het op Neerpede. ‘Maar er moest iets veranderen.’

Kritiek

Op medisch vlak moet Anderlecht van ver terugkomen. Besnik Hasi en Hein Vanhaezebrouck werden soms hoorndol van de medische staf. Niet zo heel lang geleden ging Andy Najar uithuilen bij een kinesist na een zoveelste verkeerde diagnose op Neerpede en had Matías Suárez schrik om door bepaalde mensen op de club gemasseerd te worden.

Nochtans scoort Anderlecht goed op vlak van medische begeleiding en blessurepreventie. Volgens de UEFA Elite Club Injury Study zit de club al jaren onder het gemiddelde wat betreft spierblessures.

‘Wij kunnen zaken aangeven, maar spelers blijven de baas en hebben het recht om te beslissen over hun eigen lichaam. De kritiek van de voorbije jaren was niet altijd terecht’, besluit een insider.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content