Na Rapid Wenen – KRC Genk: het voornemen van Onuachu en de nieuwe norm

KRC Genk won zijn eerste Europese wedstrijd. Gejuich leverde dat nog niet op, want de Limburgers hebben de lat hoger gelegd.

Het was eerder opluchting dan gejuich dat weerklonk bij KRC Genk na de 0-1-uitzege in de Europa League bij Rapid Wien. Op zich een uitstekend resultaat, maar op basis van de wedstrijd was dat ook het minste wat de Limburgers konden claimen tegen een hard opzittende maar qua voetballend vermogen eerder beperkte tegenstander.

Niet winnen uit bij dit Rapid had niet in overeenstemming gestaan met de ambities en het niveau dat dit KRC Genk zichzelf voor dit seizoen oplegde.

Genk was doorlopend de betere ploeg, maar het goeie voetbal dat het de afgelopen paar maanden bij vlagen serveerde was er dit keer niet bij. Dat krijg je, als de lat altijd maar hoger gelegd wordt. Dan wordt ook na een uitzege bij een Europese traditieclub besloten met: het had ietsje meer mogen zijn.

Kwaliteit op de bank

De zege dankt de Belgische topclub aan een meer geïnspireerde tweede helft en een typische Genkgoal, een actie van de flank, mooi afgewerkt door Paul Onuachu die zich voorgenomen heeft om dit seizoen Europees te bevestigen wat hij vorig seizoen al in de Belgische competitie toonde.

‘Wie had drie maanden geleden verwacht dat Paul Onuachu vandaag nog hier zou zijn?’, merkte Genks algemeen directeur Erik Gerits vorige week nog op toen dit blad voor een reportage in Genk was. Dat is inderdaad een ongelofelijke troef, bleek nog eens uit de manier waarop de Nigeriaan in de slotminuut de winning goal binnentrapte.

John van den Brom beschikt in zijn kern over wel meer troeven. Théo Bongonda heeft last van een blessure? Dan maar Mike Trésor inbrengen.

Niet alleen in de basis, maar ook op de bank heeft Genk kwaliteit. Hou die maar eens tevreden.

Contractbesprekingen

Zo lang dit Genk op drie fronten mee speelt en met goed voetbal prima resultaten behaalt, kan dat. Daarom is een goeie Europese campagne zo belangrijk, om de spelers die al met een half oog naar het buitenland lonkten/lonken scherp en gemotiveerd te houden.

Begin deze week creëerde de club nog wat extra interne rust door het contract van Jhon Lucumí dat dit seizoen zou aflopen te verlengen. Daardoor kan de Colombiaan na dit seizoen niet transfervrij weg en moet Genk deze winter geen genoegen nemen met om het even welk bod wil het nog geld voor hem krijgen.

Algemeen was verwacht dat Lucumí, net als Onuachu, deze zomer Genk zou verlaten maar de Limburgse club verkeert de laatste jaren in de luxesituatie dat het zelf kan bepalen wanneer en aan welke voorwaarden het zijn goudhaantjes verkoopt, ook al heeft het tijdig de nodige vervangers (McKenzie, Sadick) ingehaald om de Colombiaanse verdediger te vervangen.

Met de contractvernieuwing van Lucumí zit het werk er nog niet op voor Dimitri de Condé en het bestuur. Tijdens de reportage vorige week op Genk werden een paar afspraken verschoven. De reden? Contractbesprekingen met de spelers wiens verbintenis in 2023 afloopt. Zo zijn er wel een paar (Bongonda, Ito, Thorstvedt, Vandevoordt, Preciado). Die besprekingen gaan nog wel even door.

Genk heeft de middelen om die spelers tevreden te stellen maar het gaf vorige week ook aan dat het niet van plan is om lonen van twee miljoen of meer te betalen.

Nieuwe norm

Door zo ver vooruit te kijken willen de Limburgers vermijden dat ze plots in onverwachte situaties gedwongen worden, om zo de financiële én sportieve stabiliteit aan mekaar te koppelen en baas te blijven over het eigen huishouden. Het betekent wel dat er in en rond de Cegeka-Arena een situatie heerst van permanente onrust. Die heeft de club voor zichzelf geschapen, door de lat zo hoog te leggen en al zo proactief aan de slag te gaan.

Dat is fijn om vanaf de zijlijn gade te slaan. Dat houdt in dat, als de nieuwe norm gehaald wordt, lof en wierook Genks deel zal zijn, maar ook dat de kritiek sneller en harder zal opwellen als het onder de nieuwe norm blijft.

Het worden interessante maanden, daar in Limburg.