De kapitein van KAS Eupen blikt bij zijn vertrek naar Cyprus terug op een moeilijke coronamaand.
Zaterdag speelde Eupen voor het eerst sinds 6 december weer een wedstrijd, weliswaar zonder jou. Hoe heb jij de afgelopen maand beleefd?
‘Ik heb zelf tien dagen thuis gezeten met corona. Behalve hoofdpijn en smaakverlies viel het mee, maar het zet je wel aan tot nadenken: waar zijn we mee bezig, en breng ik door te blijven voetballen de mensen in mijn privékring niet in gevaar?
‘Uiteindelijk is mijn conclusie dat we de zaken niet té negatief mogen bekijken en niet te veel moeten klagen als voetballers. We mogen blij zijn dat we mogen spelen, al is het nu wel een snelle opeenvolging van wedstrijden en is het door die testen altijd afwachten wat er gebeurt. Maar om eerlijk te zijn: in maart stoppen en een paar maanden gewoon thuiszitten vond ik veel erger.
‘Het was hier wel een extreme situatie, met op een bepaald moment slechts vijf spelers die niet positief waren. Om te kunnen trainen moesten die aangevuld worden met beloften. Vorige maandag zijn we opnieuw beginnen te trainen. Na een paar zware dagen – je begint echt weer van nul – was ik weer klaar om te vlammen, maar toen ik hoorde hoe streng de coronamaatregelen op Cyprus waren, en omdat mijn transfer eerder uitlekte in de media, hebben we beslist dat ik niet meer zou spelen op Club.’
Wilde je zelf weg bij Eupen of wilden ze jou weg?
‘Afgelopen zomer hebben we een open gesprek gehad waarin ik te horen kreeg dat er niet veel ruimte tot spelen zou zijn. Via technisch directeur Jordi Condom waren er toen contacten met een paar clubs in Spanje, Castilla en Cartagena, in een streek die ik goed ken. Daar wilde ik wel heen, maar dat ging niet door omdat er eerst spelers moesten vertrekken die uiteindelijk niet wegraakten.
‘Via mijn makelaar, Stijn Francis, kreeg ik plots de kans om naar Larnaca te gaan. Ik ken er Florian Taulemesse, met wie ik vroeger bij Eupen gespeeld had en met wie ik al die tijd in contact ben gebleven. Hij is echt een vriend geworden. De trainer heeft nog op me ingepraat om me te houden, maar ik wil in deze situatie op mijn leeftijd (ik ben 31) absoluut eens in een ander land voetballen.’
Bij Eupen hadden jullie een enorm grote kern, waar het zelfs voor een ex-international als Andreas Beck nagelbijten was op de bank. Dat moet niet makkelijk geweest zijn.
‘Ik heb hier al eerder zulke situaties meegemaakt, bijvoorbeeld toen Claude Makélélé me naar de B-kern stuurde en iedereen verwachtte dat ik zou vertrekken. Toen heb ik doorgebeten en heeft Makélélé me teruggehaald, nadat ik besefte dat de fout ook bij mij lag. Dat de trainer wel degelijk een reden had om me naar de B-kern te sturen. Ik heb dat toen ook toegegeven.
‘Toen in het begin van dit seizoen elke week nieuwe spelers binnenstroomden, was dat even slikken, maar het voordeel van Eupen is dat we een trainer hebben die een enorm goed mens is. Beñat San José is iemand die alles begrijpt, die ook aandacht heeft voor de mens achter de voetballer. Ook als hij je even aan de kant schuift, voel je je door zijn aanpak nooit afgeschreven. Zo’n onderlinge verstandhouding als hier tussen de spelers heb ik zelden meegemaakt, en ik heb toch al wat clubs gekend.
‘Als trainer zag Beñat me niet graag vertrekken. Als mens zei hij me: doe het, het is je gegund. Beñat gaat nooit een speler negatief behandelen.’
Eupen mikte dit jaar hoog, met een paar grote namen, maar het dreigt alweer een grijs seizoen te worden. Hoe komt dat?
‘Omdat de afwerking niet goed is, en dat ligt niet alleen aan de spitsen. Van in de voorbereiding voelden we dat het goed zat. We voetbalden echt goed, waren zelfs een aantal topclubs de baas. We hadden vooral na de eerste maand een pak meer punten moeten hebben. Er zijn amper ploegen die ik sterker vond. Club was beter, en Genk vond ik ook heel erg goed, maar dat was het dan ook.’
Ga je Eupen missen, of ben je blij dat je weg bent bij een club die amper in de belangstelling staat?
‘Dat vind ik erg onterecht, dat we helemaal vergeten worden in de media. Dit is een heel stabiele, maar ook een fijne club, met een warme, familiale sfeer, ook door de vele medewerkers die van Eupen zelf zijn, allemaal gewone, positief ingestelde mensen. Daardoor is het er goed toeven. Zelfs grote namen als Adriano Correia en Andreas Beck gedragen zich hier heel gewoon en zijn, ondanks hun sportieve status, gewoon one of the boys. ‘
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
