Na 115 jaar haalde AA Gent eindelijk zijn eerste landstitel binnen. De ontlading is enorm, ook bij de massa fans die de wedstrijd in een van de cafés in de binnenstad volgden. ‘Zelfs al verliezen we in de Champions League met 6-0 tegen Real Madrid, dit pakken ze ons niet meer af.’
Ruim twee uur voor de wedstrijd heerst in Gent een opgetogen spanning. Het aantal blauw-witte sjaals in het straatbeeld is opvallend. Successupporters die nog geen attributen hebben, kunnen aan het Kuipke nog snel inkopen doen. Binnen wordt de match tegen Standard op een groot scherm getoond. De kaarten voor het evenement waren in een mum van tijd de deur uit. Wie geen kaartje kon bemachtigen, zoekt zijn toevlucht tot één van de kleiner schermen in de Overpoort of het centrum.
‘Successupporters zijn ook supporters’, nuanceert Jeroen (31). Hij staat met wat vrienden in een café in de buurt van de Bijloke. Hij haalt herinneringen op aan de eerste keer dat hij naar een wedstrijd van AA Gent ging kijken, toen nog in het Ottenstadion.
Dat doet niet hij alleen: meeste toeschouwers hier zijn zich meer dan bewust van het historisch karakter van de match. En dat veroorzaakt nervositeit, want Gent is -tot voor vanavond- ook altijd de club geweest van ‘net niet’. Verder dan een aantal keren bekerwinst – de laatste in 2010- geraakte de ploeg nooit.
Al is de sfeer in de stad vandaag redelijk zegezeker. Nog voor het eerste fluitsignaal hangt er al een sfeer in de lucht die alleen maar vergeleken kan worden met de Gentse Feesten. ‘Dit is een voorsmaakje. Als we winnen vieren we door tot in juli’, vult Brecht aan.
Als er nog twijfels waren, dan werden die al snel weggenomen door Sven Kums. Zijn vroege goal doet de supporters dromen. In hun gedachten is de aanleg van het Sven Kums-plein al bezig. In één moeite door wordt ook het standbeeld van Jacob Van Artevelde vervangen door één van Hein Vanhaezebroeck. ‘Dat zou niet meer dan terecht zijn’, klinkt het unaniem.
‘Goed systeem, die Play-Offs’
De coach heeft het schitterend gedaan. Daar is iedereen het over eens, zeker in de Play-Offs. Uit een mini-steekproef tussendoor van Knack.be blijkt trouwens dat in Gent niemand – maar echt he-le-maal niemand – een probleem heeft met het systeem van de play-offs. Wie toch een kanttekening probeert te plaatsen krijgt een oorverdovend ‘al wie da nie springt, is FCB’ te horen’.
Wanneer Renato Neto met een penalty de score verdubbelt, kan het dromen echt beginnen. ‘We zijn er. Eindelijk. Dit is waarop we al die jaren gewacht hebben. Nog tot ver in 2016 zullen wildvreemde Gentenaars elkaar over deze avond aanspreken, en het zal voelen of je elkaar al altijd kent’, stelt Jeroen, terwijl uit elke luidspreker in Gent Zombie Nation door de boxen beukt. Alle Menschen Werden Bruder, of toch zeker iedereen die zichzelf als Gents omschrijft.
‘Allez Gantoise’, het is een strijdkreet die ondertussen een oerkreet is geworden.
Het is een gevoel dat ook bij het laatste fluitsignaal blijft hangen. Terwijl de blijdschap en de dronkenschap een rondedanse doen, aangevuurd door geroep van volwassen mannen met stiekeme tranen in de ogen. ‘Hier hebben we lang op moeten wachten, maar het was het waard.’
”Allez Gantoise’, het is een strijdkreet die ondertussen een oerkreet is geworden.
Ook de aanwezige fans van Brugge en Anderlecht geven ondertussen toe dat ze liever zien dat de titel naar Gent, dan naar het aartsrivaal gaat. ‘Ik had het liever anders gezien, maar het is wel verdiend’, moet ook Ingrid, van wie het hart voor Club Brugge klopt, toegeven.
Samen met een uitgebreide analyse van het voorbije seizoen, worden ook de internationale ambities voor de toekomst op tafel gegooid. ‘Volgend jaar kopen we gewoon Messi. Dan ga je wat zien’, analyseert iemand met een pint in de hand.
Of dat er echt van komt is eerder twijfelachtig, maar zeker is wel dat AA Gent zijn aantreden maakt in de Champions League. ‘Zelfs al verliezen we daar van 6-0 van Real Madrid, wat doet het er nog toe’, probeert iemand de zaak kapot te relativeren. Al is iedereen er wel van overtuigd dat de nieuwe Ghelamco Arena wel geschikt is om topclubs in te ontvangen.
Toeterende taxi’s
Op de achtergrond is het feest in de stad al losgebarsten. Taxi’s en bussen rijdend toeterend door de straten, mensen steken bengaals vuur af. ‘De prestatie van de Rode Duivels op het WK vorig jaar was eigenlijk een mooie oefening voor vanavond’, oordeelt Brecht. Hij is blij dat de stad op een doorsnee donderdag tot leven komt. ‘De laatste keer dat er zo veel lawaai was in de stad, zal wel een overwinning van Galatasaray geweest zijn’, vermoedt hij.
‘In de Sleepstraat supporterde vanavond iedereen voor Gent. Ik vond dat echt schoon om te zien’, vertelt een oudere man die er is bij komen staan. In het heetst van de strijd lijkt het er echt op dat deze wedstrijd alle Gentenaars dichter bij elkaar heeft gebracht.
Dit is sport als verbindende factor, en de Gentse bandBiezebaaze die het altijd al bij het rechte eind heeft gehad. ‘Een echte Genteneir, is een Buffalo-o-o-o-o!’
‘In Antwerpen had iedereen al een GAS-boete gehad’
Nog voor middernacht gaat op de Vlasmarkt de euforie van de overwinning haast naadloos over in georkestreerde waanzin. Claxonnerende auto’s met mensen uit het dak, en zonder muziekinstallatie een menigte die Buffalo-leuzen blijft schreeuwen.
Het is een volksfeest zonder onderscheid in rang of stand. Tussen het klassieke hipsterpubliek van de staan Gentenaars met Turkse roots, en supporters met een lange staat van dienst die anders nooit op de Vlasmarkt komen. ‘Dit is hún feest’, weet ook Edmond Cocquyt, de nachtburgemeester van Gent.
‘Als dit geen gemeenschapsvorming is, dan weet ik het ook niet meer’, zegt een omstaander met de blik op de Scheldestad gericht. ‘In Antwerpen had iedereen hier al lang een GAS-boete gekregen.’
‘Op dit warm gevoel kunnen we nog tien jaar verder teren, besluit Jeroen met een sportieve doch passionele noot. ‘One love. Dit is een avond waarop veel buffalo-baby’s gemaakt zullen worden.’
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier