‘Ik ben uit België vertrokken zonder iets te hebben bewezen en dat wil ik rechtzetten’, aldus Obbi Oulare, door Watford uitgeleend aan Zulte Waregem, in gesprek met Sport/Voetbalmagazine.
Ondanks een gebrek aan wedstrijdritme ziet de nog altijd maar 20-jarige spits er scherp uit. Dat komt niet door de trainingsmethodes in Watford, zo blijkt. Integendeel. “Bij Watford woog ik op een bepaald moment 105 kilogram. Spieren hé! Toch voelde ik mij log op het veld. In Engeland hebben ze een aparte visie op krachttrainingen. Bij Club vermeed ik de gym omdat ik een type ben dat snel spieren aankomt. Toen ik in Watford aankwam, dacht ik: oké ik geef het een kans. Maar we werden ook verplicht om shakes te drinken en daardoor is mijn gewicht toegenomen. Ik heb er een paar keer met de staf van Watford over gepraat, maar die bleven bij hun standpunt. Intussen ben ik al goed afgevallen, maar er mag nog wat af om aan mijn ideale competitiegewicht van 98 kilo te zitten.”
Veel mensen denken nu wel: Oulare komt met hangende pootjes terug naar België, maar daar maalt hij niet om: “De mensen maken ervan wat ze willen. Ik had mijn redenen om terug te komen naar België. Familiale motieven _ mijn verloofde en ik wilden de eerste maanden na de geboorte van Naya onze families dichtbij hebben _ en sportieve. Ik ben uit België vertrokken zonder iets te hebben bewezen en dat wil ik rechtzetten.”
Vertrek bij Club
In Sport/Voetbalmagazine komt Oulare ook nog eens terug op zijn plotse vertrek bij Club Brugge vorige zomer. Oulare: “Het was een combinatie van een aantal redenen. Na die 7-1 tegen Standard heb ik alles op een rijtje gezet. Ik was nog jong, had nog drie jaar contract, en ik voelde mij goed in Brugge. Ik dacht: ik blijf gewoon bij Club. Op 31 augustus was ik op stage met de nationale beloften en ik kon ’s avonds de slaap niet vatten. Ik had een vreemd voorgevoel. Ineens kreeg ik een melding op mijn gsm: ‘Welkom Leandro Perreira en Jelle Vossen.’ Gevolgd door een paar verontrustende telefoons van mijn makelaars die mij waarschuwden dat ik in de pikorde achter Diaby, Perreira en Vossen zou komen. En een geruststellend schouderklopje van Club kwam er niet.”
De relatie met Michel Preud’homme was bijzonder woelig. Met als ‘climax’ de wedstrijd op Old Trafford tegen Manchester United, toen Oulare in de kleedkamer een standje kreeg van zijn trainer.
Oulare: “De match in Manchester beschouw ik tot vandaag als hét dieptepunt van mijn periode bij Club Brugge. Ik stond op het veld, maar met mijn gedachten was ik ergens anders. Behalve mijn makelaar en verloofde wist niemand dat ik met zware privéproblemen kampte. Ik zat toen zo diep dat ik een psycholoog heb moeten raadplegen om het hoofd boven water te houden. Die dramatisch slechte wedstrijd tegen Manchester was het moment om met mijn issues naar buiten te komen. Ik wilde dit niet langer laten aanslepen. Ik ben naar de coach gestapt en ik heb hem de hele situatie uitgelegd. Het ging helemaal niet over een woelige relatie, wel over privéproblemen.Preud’homme toonde begrip en wilde mij helpen. Maar de beste oplossing was een verhuis naar het buitenland. In één klap was ik van alle miserie verlost die mij in België had verlamd. Intussen is alles opgelost, ik heb een jaar de tijd gehad om mijn hoofd leeg te maken.”
Alain Eliasy
Lees het volledige interview met Obbi Oulare in Sport/Voetbalmagazine van woensdag 24 augustus.
