Pieter Gerkens: de Robin Hood van het Astridpark

Pieter Gerkens werd vanaf zijn zes jaar geprogrammeerd om in Genk te schitteren, maar de middenvelder moet komend seizoen vlammen bij Anderlecht. Portret van een speler die de flair van Dennis Praet combineert met de werkkracht van Guillaume Gillet.

Eind jaren negentig zijn Zinédine Zidane, Michael Owen, Davor Suker en Dennis Bergkamp regelmatig te gast in de huiskamer van de familie Gerkens. Pieter, op dat moment vier jaar, krijgt maar niet genoeg van de een uur durende samenvatting van het WK 98 die zijn vader op videoband heeft staan. Vijftig keer passeert de opname door de recorder en bij elke vertoning wekt Pieter de helden van France 98 tot leven tussen de huisraad van het Limburgse gezin. ‘Dat WK was voor Pieter de aanzet om te gaan voetballen. Tot dan had hij nog nooit een bal aangeraakt’, vertelt vader André Gerkens. ‘Hij amuseerde zich met pijl en boog en was fan van Robin Hood. Daarna was het bal, bal, bal.’ Bilzen, bakermat van Jelle Vossen en Thibaut Courtois, is zonder het te weten opnieuw een Belgische topvoetballer rijker.

Het begin van Gerkens’ voetbalcarrière is een aaneenschakeling van toevalligheden. Zoals die ene dag wanneer André een pint drinkt in de kantine van zijn voormalige voetbalclub Bilzen VV en de vijfjarige Pieter over de omheining klimt om op het hoofdveld een balletje te trappen. ‘Enkele bestuursleden zagen Pieter toen aan het werk en ze vonden dat hij voor zijn leeftijd al goed overweg kon met een bal. Eigenlijk was hij te jong om zich in te schrijven, maar de club heeft toen een oogje dichtgeknepen.’

Het vervolg is genoegzaam bekend in Bilzen en omstreken. André heeft het razend druk met zijn advocatenpraktijk en heeft geen tijd om zijn zoon te laten deelnemen aan de talentendag op Genk. Het is uiteindelijk de vader van Thibaut Courtois, wiens andere zoon Gaëtan ook bij Bilzen VV speelt, die alles regelt. André: ‘Na die test heeft Genk Pieter niet meer willen loslaten. Maar mijn vrouw en ik zagen het niet zitten om ons zoontje, die toen amper zes jaar was, om de paar dagen naar Genk te voeren. De club heeft dan maar gauw twee andere spelers van Bilzen aangetrokken opdat we zouden kunnen carpoolen. Het was puur een middel om Pieter te lokken, want een jaar later hebben ze de twee jongens in kwestie niet behouden.’

Lefgozer

Bij Genk hoort Gerkens steevast bij de primussen van zijn ploeg. Op zijn elfde gaat het richting bovenbouw, waar hij in een lichting zit met Dennis Praet en Divock Origi. Vanaf de U15 krijgt Gerkens af en toe het gezelschap van de een jaar jongere Siebe Schrijvers. ‘Het klikte meteen met Pieter. Op het veld en ernaast’, zegt Schrijvers. ‘We lagen vaak op dezelfde kamer bij de nationale ploeg en wanneer we met Genk in het buitenland zaten. In die periode werd er naar Pieter geluisterd. Hij was een van de leiders in de kleedkamer – ik meen mij zelfs te herinneren dat hij regelmatig aanvoerder was. Als hij iets te zeggen had aan de trainer of een ploegmaat dan deed hij dat altijd. Hij ziet er inderdaad heel braaf uit, maar dat was hij niet altijd. Ooit zijn we met een hele bende, onder wie Pieter, tot een uur of vier opgebleven terwijl wij enkele uren later de halve finales moesten spelen op een tornooi. In het holst van de nacht is Pieter zelfs in het zwembad gesprongen. We hebben dat tornooi toch gewonnen…’

Anderlecht heeft de Bilzenaar dan al in het vizier. Maar Gerkens ziet zich als zestienjarige veeleer zijn humaniora afmaken in zijn eigen omgeving. ‘Bovendien wilde Pieter zijn topsportstatuut behouden’, aldus André. ‘Dat was een van de voorwaarden om selecteerbaar te zijn voor de nationale ploeg. Je moest kunnen verantwoorden waarom je soms tien dagen aan een stuk weg was.’

Twee jaar later vangen de Brusselaars opnieuw bot. Mario Been ziet wel iets in ‘Pietje’, die hij omschrijft als een dynamische middenvelder. Jongens als Kumordzi, Hyland en Camus moeten wijken voor de frêle Limburger die in staat is om een steal uit te voeren op de eigen helft en enkele tellen later op te duiken in de zestien van de tegenstander. Hij ziet het ook veel sneller dan een ander. Met de tijd komt ook het lefgozertje in Gerkens bovendrijven. Hij laat een lucratieve contractverlenging liggen omdat hij doorheeft dat Peter Maes hem niet echt moet. Liever afzakken naar de middenmoot en spelen dan bij Genk tevergeefs wachten op speelminuten is zijn redenering. ‘Bij Genk zou het héél moeilijk worden om te spelen’, vertelt Nico Vaesen, al meer dan vier jaar de makelaar van Gerkens. ‘Hij heeft dus gekozen voor een tussenstap. Veel jonge spelers durven, kunnen of willen de stap naar een kleinere club niet zetten. Bij Club, Genk, Gent, Anderlecht of Standard hebben ze alle comfort omdat alles goed geregeld is. Ze blijven zich vastklampen aan dat comfort, maar ze spelen niet.’

Brusselse hectiek

Voor Gerkens is aanmodderen aan de rand van de Cristal Arena, intussen omgedoopt in Luminus Arena, geen optie. Wanneer STVV-middenvelder Rob Schoofs in januari 2016 aan Gent wordt verkocht, ligt de weg vrij voor een transfer van Gerkens richting Stayen. Anderhalf jaar later is Sint-Truiden al te klein voor Gerkens. Het financiële en sportieve aanbod van Roland Duchâtelet is niet naar de zin van de 21-jarige box-to-box die alles kapot speelt in play-off 2. Hij denkt eraan om Anderlecht een derde keer af te wijzen – de gemoedelijkheid van het leven in Oostende kan hem meer bekoren dan de hectiek van de hoofdstad. Ook het voorstel van Utrecht charmeert hem, maar de Nederlanders haken uiteindelijk af om financiële redenen. Na een paar gesprekken met René Weiler is Gerkens helemaal overtuigd: er wordt hem geen basisplaats beloofd, maar de Truiense revelatie krijgt wel te horen dat hij geen excuus-Belg is om het quotum home grown players op te trekken. Vaesen: ‘Ik heb begrepen dat Weiler graag werkt met intelligente spelers. In het slechtste geval zal hij een aanpassingsperiode nodig hebben. Maar hij zal veel mensen verrassen met het aantal minuten dat hij op het veld zal staan.’

In Genk kijken ze toch met de nodige argwaan naar de evolutie van hun jeugdproduct. ‘Pieter is een fijne en slimme voetballer. We hebben ons echter niet vergist. Ik denk dat hij het vandaag ook moeilijk zou hebben om in de basis te staan bij Genk’, liet de nieuwe voorzitter Peter Croonen optekenen in een lokale krant. Aan Gerkens om de komende maanden het tegendeel te bewijzen. Ondanks het scepticisme rond de transfer is Anderlecht en Gerkens gewoon een leuke match. Het DNA-materiaal van Gerkens – elegantie, vista, inzicht en precieze passing – komt aardig in de buurt van waar ze naar op zoek zijn bij Anderlecht. ‘En hij schuwt het loopwerk niet’, voegt Vaesen eraan toe.

André Gerkens houdt rekening met alle mogelijke scenario’s: ‘Er is geen man overboord mocht Pieter mislukken bij Anderlecht. Hoeveel spelers krijgen de kans om een meerjarig contract te tekenen bij de meest prestigieuze club van het land? Pieter zal omringd worden door goede voetballers – iets wat niet altijd het geval was bij Genk en STVV – en als ik de mensen mag geloven zullen zijn capaciteiten daardoor nog meer tot uiting komen.’