Peter t'Kint

Profvoetbal achter gesloten deuren: en toch is afgelasting beter

Peter t'Kint Redacteur bij Sport/Voetbalmagazine

Het amateurvoetbal wordt afgelast, het profvoetbal tot nader order niet. Een jammerlijke zaak, want het tast de sportieve eerlijkheid aan, zo beargumenteert onze redacteur Peter T’Kint.

Ivan Leko herinnert het zich nog als gisteren, het duel dat hij met STVV coachte op Standard, op 6 augustus 2016. Voor ongeregeldheden het seizoen ervoor, tegen onder meer Charleroi, moesten de Rouches die wedstrijd op Sclessin zonder publiek afwerken. Leko: “Ik vond het niks. Niemand vond het iets. Voor jezelf weet je: dit is geen vriendschappelijke match, het gaat om punten, maar als je daar op het veld staat, spelen voor lege stoeltjes,… probeer dan maar energie over te brengen. Heel even denk je vooraf: als uitploeg is het misschien niet slecht, dat zij zonder de steun van hun fans moeten spelen. Maar dat klopt niet. Nooit krijg je tijdens negentig minuten een echt voetbalgevoel. Ik vond het triest.”

Voor de statistici: STVV verloor die match met 2-0, Jorge Pulido scoorde in eigen doel, Edmilson Jr zette een strafschop om.

Buiten probeerden de fans die avond nog een en ander goed te maken, onder een traag ondergaand zonnetje. Op de parking van Sclessin volgden ze de wedstrijd op groot scherm, pint in de hand. Ze zongen, steunden hun team, juichten bij de goals en staken zelfs Bengaals vuur af.

Deze week deden de fans van Valencia dat ook, toen hun team de Champions Leaguewedstrijd tegen Atalanta achter gesloten deuren moest afwerken. Ze probeerden buiten sfeer te creëren, omdat ze dat binnen niet mochten vanwege de coronadreiging. Maar buiten konden ze elkaar wel besmetten, de maatregel schoot zijn doel voorbij.

In Parijs hetzelfde na de Champions Leaguewedstrijd tegen Dortmund: veel volk aan de poorten van het Parc des Princes. Veel vuurwerk, veel handshakes, vreugde om de kwartfinale, laat in de nacht samen met de spelers op het bordes.

Zinloos.

Tussenoplossing

Iedereen die al eens ergens alleen kon genieten van een mooi moment of beeld weet het: emotie die niet wordt gedeeld, vervaagt snel van kleur. Vandaar de vele posts op social media. Soms om anderen jaloers te maken, maar meestal bedoeld om ervaringen met mekaar te kunnen delen.

Uiteraard snappen we de beslissing van de Pro League en de KBVB om de wedstrijden toch te laten doorgaan, weliswaar achter gesloten deuren. Amateursporten direct schrappen, profsporten zo snel het kan. Het is snel gebeurd, hoorden we vandaag nog van een speler uit het Brabantse voetbal. Eén besmette ploegmaat zette daar een hele reeks maatregelen in gang. Ploegmaats signaleerden hun baas dat ze beter thuis bleven werken, familieleden raakten betrokken en moesten plots knopen doorhakken. Panikeer ik en blijf ik ook thuis, ga ik nog werken, ga ik nog naar school. Wat met het winkelen.. een tsunami aan beslissingen.

Dat dijk je beter zoveel mogelijk in.

De bekerfinale uitstellen was een makkelijke beslissing, ook al heeft ze een pak logistieke gevolgen. De Pro League had het moeilijker met zijn competitie. Op één speeldag van het einde van de reguliere competitie en met de promotiefinale in 1B op het programma. Alle profvoetbal stop zetten, was ongetwijfeld de meest wijze beslissing. Wijzer op gezondheidsvlak, tenminste. Maar wanneer kan je dan afronden? Wie kan dat zeggen wanneer er wél weer kan worden gespeeld? Wie kan nu zeggen of er nog play-offs komen?

Dan is kiezen voor minimaal gevaar -een speeldag achter gesloten deuren- een tussenoplossing.

Oneerlijke strijd

Maar hoe eerlijk is die tussenoplossing?

Genk moet straks zonder de steun van de eigen fans op zoek naar die zesde plaats. Als er geen play-offs komen, is die van geen tel meer. En ja, het is ‘maar’ voetbal, maar als er wél play-offs komen, maakt dat financieel een groot verschil.

KV Mechelen: idem dito.

Wat met de strijd onderin? Het waterkansje dat Waasland-Beveren nog heeft op het behoud, moet nu zonder de steun van de fans. Joseph Allijns heeft gelijk, gedeeltelijk. De titel is beslist. Daarachter is niks beslist: het tweede Europese ticket, de andere plaatsen. In die strijd vallen nog punten te verdienen. Zonder de steun van de fans.

Gaan die trouwens allemaal, overal, straks niet gewoon aan de poorten van het stadion staan. Niet allemaal, maar toch de harde kern, zoals in Parijs of Valencia?

En wat met de strijd om de promotie? Weg uit 1B, de financiële hel. Beerschot kon starten met een 1-0 voorsprong, afgedwongen op een kolkend Kiel, met de 12de man in de rug. Wij tegen zij, zoals het daar op het scorebord staat.

OHL zou die steun zaterdagavond niet gehad hebben. Oneerlijk. Dat het zover niet komt, dankt het aan de burgemeester van Leuven, die besliste dat de wedstrijd niet kan doorgaan, net omdat er te veel mensen aan de poorten van het stadion verwacht werden.

Deze tussenoplossing is niet de goeie. Niet voor het gevoel op het veld straks, niet voor de gezondheid van alle betrokkenen -zie Juve, zie Real Madrid, die allebei met coronavirussen hebben af te rekenen- ook al voetbalden en trainden ze achter gesloten deuren. En ook niet voor de rechtvaardigheid op sportief vlak. De Spaanse voetballers die uiteindelijk in hun verzet tegen spelen achter gesloten deuren werden gehoord, hadden gelijk.

De competitie 2019-2020 is sportief besmet.

Tijdelijk alles opschorten en het uitzweten ware beter geweest.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content