Razvan Marin: van ruwe diamant tot goudhaantje

© belgaimage
Thomas Bricmont

Tegen Antwerp toonde Razvan Marin nog eens waarom zijn vertrek een grote leemte zal laten op het veld, maar niet in de kassa van Standard.

In januari 2017 staat het huis in brand bij Standard. Kapitein Adrien Trebel forceert zijn transfer naar Anderlecht, na eerst aangekondigd te zijn bij KAA Gent, en nadat hij weigerde zijn ploegmaats te vergezellen op winterstage.

Op hetzelfde moment waant aanvaller Ishak Belfodil zich al bij Everton. Hij beschuldigt Daniel Van Buyten, met wie het bijna tot een handgemeen komt, ervan de zaak gesaboteerd te hebben.

Een maand later neemt de voormalige Belgische international afscheid van de Luikse club, een breuk die nog eens illustreert hoe vertroebeld de hele sfeer op dat moment aan de oevers van de Maas wel is.

In die moeilijke dagen arriveert, in de marge van al dat sportief nieuws, een 20-jarige Roemeense middenvelder die een contract van vier jaar tekent. Veel kilometers op de internationale teller heeft Razvan Marin nog niet, maar hij maakte drie maanden voor zijn komst naar Luik wel zijn debuut met de nationale A-ploeg van Roemenië. En zijn naam is al genoteerd bij de kenners. Als speler van Viitorul Constanta loopt hij in het vizier van Juventus, Fiorentina, Inter, AS Roma, Ajax, PSV, Zenit en Tottenham. Maar toch tekent hij in Luik.

Razvan Marin: ‘Er was interesse van Engelse en Italiaanse clubs, maar Standard was de eerste die een concreet bod deed en geld op tafel legde. Ik wist waar ik zou terechtkomen, bij een bekende club in een goeie competitie.’

Discussies

Standard kan kort op de bal spelen dankzij de goeie contacten die sportief directeur Olivier Renard wegens zijn Italiaans keepersverleden onderhoudt met Walter Sabatini, op dat moment sportief directeur van AS Roma, later in diezelfde functie bij FC Internazionale, en nu aan de slag bij Sampdoria.

Net omdat Sabatini Renard tipt over de mogelijkheden van de jonge middenvelder, speelt Standard eerst op de bal en dokt twee miljoen euro neer (met de belofte dat Viitorul twintig procent krijgt op de meerwaarde bij doorverkoop).

In 2017 zegt voorzitter Bruno Venanzi over de aankoop van zijn nieuwe rekruut: ‘Het idee was om hem nu al te halen en hem te laten wennen aan de competitie, en het volgende seizoen voor te bereiden. Olivier heeft hem een jaar gevolgd. Het is een speler die de juiste mentaliteit heeft, maar die zoals de meeste buitenlanders een aanpassingsperiode zal nodig hebben.’

Dat is nog zacht uitgedrukt. Het worden moeilijke eerste maanden voor het jonge talent, dat bij momenten verloren loopt in de fysieke duels van de Jupiler Pro League, waar Standard verbeten kampt om een plaats in play-off 1, maar ernaast grijpt en veroordeeld is tot het spelen van anonieme matchen in play-off 2. Ondanks het vertrek van Trebel, die wordt omschreven als een van de rotte appels, blijft de sfeer in de kleedkamer ondermaats.

‘We hadden goeie spelers, maar geen team’, blikt Marin op die periode terug. ‘Toen RicardoSá Pinto arriveerde, verbeterde dat.’ Alleen rekent de Portugese coach niet echt op de jonge Roemeen, en meldt dat ook aan het bestuur. Dat maakt echter duidelijk dat het niet van plan is om zijn veelbelovende middenvelder van de hand te doen. Sá Pinto kiest op het middenveld voor het centrale duo Bokadi-Agbo dat beter past in het lage blok voor de verdediging, in een elftal dat voor eigen doel leunt, en rekent op snelle uitbraken.

Alleen valt zo op hoe weinig ideeën er van het Luikse middenveld uitgaan. Een nederlaag op Sint-Truiden op 13 augustus 2017 benadrukt nog eens de armoede in het Luikse spel.

Ook Marin roert zich. ‘Ik was niet tevreden, dat klopt. Sá Pinto praatte de hele tijd op me in, soms twee keer per week. Hij probeerde me gerust te stellen, maar ik vond dat raar, want ik speelde niet. We hebben stevige discussies gehad, ik ben wie ik ben en ik kan mijn gevoelens of mijn temperament niet verbergen. Als ik hem iets te zeggen heb, zeg ik het. Als ik het niet eens ben met een trainer, krijgt hij dat te horen.’

Bod van acht miljoen

Ook dit seizoen zegt Marin tegen de sportieve bestuurders wat hij denkt. ‘In Roemenië dachten velen dat hij het niet zou maken in België’, vertelt Mircea Rednic, voormalig trainer van Standard, KAA Gent en Royal Excel Mouscron. ‘Ik las dat hij snelheid, grinta en agressiviteit miste.’

Maar sinds vorig jaar toont de zoon van voormalig negenvoudig Roemeens international (2004-2007) Petre Marin tot wat hij in staat is. Vandaag looft iedereen zijn mix van kracht, techniek en balbeheersing. De enige vraag is of zijn snelheid van uitvoering straks ook voldoende is voor het allerhoogste niveau.

Afgelopen zomer veegde Standard een bod van acht miljoen euro van een Duitse eersteklasser van tafel. Onder de tien miljoen wilde men bij de Luikse club niet praten. Ook Walter Sabatini informeerde, als sportief directeur van Sampdoria. Ook toen hield Standard voet bij stuk.

Maar de financiële situatie in Luik is niet van dien aard dat Standard elk bod kan weigeren. Dus bereidde men het vertrek van de spelmaker voor. Nadat hij uitblonk in een kwalificatiewedstrijd voor de CL tegen Ajax, belandde hij in het vizier van de Amsterdamse club. Die toont in januari voor het eerst belangstelling.

Minder dan drie maanden later kondigt Standard via de kranten van de groep Sudpresse, waarmee het een samenwerkingsakkoord heeft, de transfer naar Ajax aan. Een verrassende timing, zowel voor de speler als de koper, omdat op dat moment nog niet alle details afgerond zijn en Marin zelf nog zijn medische testen moet afleggen én zijn contract tekenen.

Met een verkoopsom van veertien miljoen euro voor een speler die het voor twee miljoen haalde, mag Standard zich op de borst kloppen. Het is de op één na duurste uitgaande transfer ooit van de Rouches, na het vertrek van Marouane Fellaini naar Everton in augustus 2008 voor bijna twintig miljoen.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content