Al ruim twintig jaar is Bob Browaeys als jeugdcoördinator actief bij de KBVB. De geknipte man dus om de staat van de Belgische jeugdopleiding te evalueren. Een voorproefje.
Welke invloed hebben de kunstgrasvelden op de evolutie binnen de jeugdopleiding?
Bob Browaeys: ‘De spelers zijn technischer nu. Maar dat ligt niet enkel aan de specifieke ondergrond, kunstgrasvelden zorgen er ook voor dat er meer getraind kan worden. Je kunt ze twaalf maanden op een jaar gebruiken en je kunt veel meer trainingsuren aanbieden. Ook bij slecht weer. In die zin pleit ik ervoor om van jeugdvoetbal een zomersport te maken. De dagen zijn dan langer, dus kun je ook langer trainen. Dat Portugal en Spanje uitstekende opleidingslanden zijn, is geen toeval: door het goede weer kunnen ze meer trainen én daarbovenop investeren ze enorm in indoorvoetbal. Door die diversiteit tussen kunstgras, echt gras en indoor creëren ze spelers met een groot aanpassingsvermogen.’
Jonge talenten worden nog sneller en meer dan ooit gehypet. Is dat nefast voor hun evolutie?
Browaeys: ‘Ik kijk daar toch met enige angst naar. Als je ziet hoeveel aandacht zo’n Rayane Bounida krijgt… (blaast) Maar in zijn geval kan ik niet zeggen dat het een negatieve impact op hem heeft. Veel hangt af van de omkadering. De jongens met een multiculturele achtergrond hebben wel voor meer durf in ons voetbal gezorgd. Vroeger had je het typische beeld van de wat timide Vlaming, dat is er toch stilaan uit.’
Zie je nog de traditionele stempels van de clubcultuur? De Anderlechtjeugd die voor techniek staat, Club Brugge en Standard eerder voor fysiek, Genk vanuit het collectief…
Browaeys: ‘Dat is een beetje vervaagd, maar je ziet het nog altijd doorschemeren, ja. Een Genkspeler, meestal opgegroeid in Limburg, is anders dan een Anderlechtspeler, die het hardere Brusselse stadsleven gewend is.’
Hoe blij is de federatie met de heropleving van het Antwerpse voetbal?
Browaeys: ‘Zeer blij. Wij voelen dat meteen bij de nationale jeugdselecties: plots hebben we bij de U17 vijf spelers van Antwerp, dat heb ik nooit eerder meegemaakt. En ik voel dat daar een systematiek achter zit. Steven Smet, hun hoofd opleidingen, is een zeer beslagen man. Daardoor hebben wij nu een club extra om talent uit te kiezen.’
Kun je voorspellen wie het haalt en wie zeker niet?
Browaeys: ‘Neen. Blessures, foute keuzes, een trainer die niet in jou gelooft … er kan zoveel mislopen. En dan hangt het vaak af van hoe je daarmee omgaat. Iemand als Dante Vanzeir knokte terug na enkele zware blessures, maar ik heb genoeg toppers zien afhaken. Of ze gaan op een lager niveau spelen omdat ze daar goed verdienen in combinatie met een deeltijdse job.
‘Nog een factor die dikwijls onderschat wordt: wie zijn je voorgangers? Neem nu een Maarten Vandevoordt, die wat mij betreft als zestienjarige op het niveau van Thibaut Courtois stond en zich ook uitstekend ontwikkelde. Maar zolang Courtois er is, zal Vandevoordt op een kans moeten wachten. De Gouden Generatie kwam er op een moment dat het Belgisch voetbal in een dip zat. Die jongens hebben dus al op jonge leeftijd kunnen proeven van de Rode Duivels en daar de tijd gekregen om zich te ontwikkelen. Dat ligt voor de huidige generatie jonge Duivels helemaal anders, want de verwachtingen liggen nu hoger. Zij worden eigenlijk een beetje afgeremd in hun ontwikkeling. Iemand als Wout Faes heeft vier jaar bij de beloften moeten spelen, terwijl hij in mijn ogen dezelfde carrière als een Jan Vertonghen of Toby Alderweireld kan maken. Anderzijds bewezen Vertonghen en Alderweireld op het voorbije WK dat ze hun plek in de basis óók nog steeds waard waren.’
Lees het volledige interview in het ‘Dossier Eigen Kweek’ van Sport/Voetbalmagazine (13 januari) of in onze Plus-zone.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier