Met het ritme dat hij aanhoudt, wordt Michy Batshuayi op een dag misschien wel de op één na beste goalgetter uit de geschiedenis van de Rode Duivels. Natuurlijk achter de ongenaakbare Romelu Lukaku. Het is het bewijs dat je in de schaduw kunt leven en ondertussen toch het licht kunt blijven najagen.
Het afgelopen seizoen van Michy Batshuayi samengevat: doelpunten maken en maaltijden aan huis bestellen. Van Istanbul heeft hij niet veel gezien, hij is te bekend om rond te lopen in een stad die helemaal anders is dan hijzelf. Al kan daar wel verandering in komen nu hij koos voor een nieuw avontuur in de Turkse hoofdstad bij Fenerbahce.
Je hebt er een seizoen opzitten waarin je zeventien keer scoorde, alle competities inbegrepen. Het was geleden van je halfjaar bij Dortmund in 2017/18 dat je zoveel goals maakte. Dat moet je vast een goed gevoel geven bij de start van het nieuwe seizoen?
Michy Batshuayi: ‘Als je over de statistieken praat, en alleen over de statistieken, dan zou je inderdaad kunnen zeggen dat het een goed seizoen was. Maar ik moet je bekennen dat ik voor een keer niet uitsluitend op de cijfers wil focussen. Toen ik naar Istanbul vertrok, wilde ik eerst en vooral weer wat speeltijd verwerven. Wat dat betreft is mijn seizoen geslaagd (hij speelde 85 procent van de tijd in de competitie, nvdr). Weten dat ik elke week op het veld zou staan, zou kunnen spelen, en beter worden, dat was voor mij belangrijker dan ooit. Het beste bewijs is dat de doelpunten automatisch volgden. Maar het blijft gek om vast te stellen dat het al van 2018 geleden is dat ik nog zo vaak gescoord heb…. ‘
Sinds het WK in 2018 kende je moeilijke periodes in clubverband. Je scoorde ook een volledig jaar niet bij de Rode Duivels. Heb je aan jezelf getwijfeld?
Batshuayi: ‘Ik hield me vooral voor dat het niet te lang mocht duren. Want je weet hoe dat gaat met ons, aanvallers. Wanneer je niet scoort, ben je niks waard, maar als je er dan twee maakt, ben je weer een topper. Je moet mentaal sterk staan om daarmee om te gaan. Precies daarom laten veel spelers zich bijstaan door een psycholoog en ik vind dat goed. Ik ben blij dat dat geen taboe meer is, maar ikzelf heb daar eerlijk gezegd nooit de behoefte aan gevoeld. Ik kan terecht bij mijn naaste familie, die mij heel goed opvangt, en dat heeft altijd volstaan voor mij.
Als ik voorin blijf hangen, is dat omdat de coach dat vraagt. De echte Michy loopt overal.’
Het is wel interessant om vast te stellen hoe snel alles verandert in het voetbal. Wat dat betreft was de goal die ik in maart met de Rode Duivels maakte tegen Ierland een openbaring. Voor die goal had ik al enkele matchen niet meer gescoord in de nationale ploeg (bijna een jaar, sinds 30 maart 2021 tegen Wit-Rusland, nvdr). Sommigen hadden me misschien al afgeschreven. Maar dan scoor ik na een actie die ik zelf heb opgezet en toon ik dat ik er op mijn 28e nog altijd sta. De interlands van juni hebben dat bevestigd. De heel goeie Michy was daar terug! (lacht) En opeens spreken de mensen weer over mij. Doelpunten, het draait alleen maar om doelpunten. Iets anders telt niet.’
We hebben soms de indruk dat dat voor jou nog meer geldt dan voor andere spitsen. Is het frustrerend om voortdurend geconfronteerd te worden met die verhouding tussen doelpunten en speelminuten?
Batshuayi: ‘Als je niet bereid bent om dat te aanvaarden, dan moet je volgens mij een ander beroep kiezen. Als aanvaller werkt het nu eenmaal zo. Je wordt betaald om te scoren, dus is het normaal dat de mensen naar je statistieken kijken. Wat ik met betrekking tot mezelf soms wel jammer vind, is dat de journalisten me vaak reduceren tot een goaltjesdief. Maar als ik voorin blijf hangen, dan is dat omdat de coach me dat heeft opgedragen. Wanneer men me niks zegt, dan zal ik eerder de neiging hebben om overal op het veld te lopen. Ik neem graag deel aan het spel en ik hou ervan om vaak aan de bal te komen. Dus je weet het nu: als ik niet mee terugplooi en voorin op de bal blijf wachten, kun je er zeker van zijn dat het een richtlijn van de coach is! (lacht) De echte Michy loopt overal.’
Gehecht aan België
Je bent redelijk populair bij de supporters. En ergens cultiveer je dat ook in de manier waarop je communiceert…
Michy Batshuayi: (onderbreekt) ‘Ik ben blij dat je dat zegt. Ik denk dat het imago dat ik uitstraal ook echt is wie ik ben. Iemand eenvoudig, funny. Als de mensen dat zo aanvoelen door mijn houding op het veld of door hetgeen ik over mijn dagelijks leven meedeel op de sociale media, dan ben ik heel blij. Dat is wat ik wil wanneer ik bepaalde zaken met het publiek deel.
‘Uiteindelijk leven wij als voetballers redelijk geïsoleerd. Ik vind het tof om op die manier dan toch een band te kunnen opbouwen met de fans. In het begin gebeurde dat heel spontaan van mijn kant. Nadien is er wel wat meer werk in gestoken. Maar het uitgangspunt is nog altijd hetzelfde: tonen wie ik ben en een band bewaren met het publiek. Vooral in België. Want alle spelers van de nationale ploeg voelen zich het best in België, ook al brengen we er niet veel tijd door. Hier zijn we opgegroeid, hier is alles begonnen. Ik ben heel erg gehecht aan ons land, aan onze mentaliteit. Daarom ben ik ook zo blij als de mensen van mij houden zoals ik ben. Een beetje cool, een beetje relax. Ik vind dat dat mooi samenvat hoe wij, Belgen, zijn.’
Wat de mensen misschien zo bevalt is dat jij, in tegenstelling tot sommige andere spelers, nooit de indruk wekt dat je op het veld staat omdat het moet. Gezien het vaak wat ondankbare statuut dat je bij de nationale ploeg hebt, zou je reden hebben om te klagen…
Batshuayi: (onderbreekt nogmaals) ‘Je weet toch dat niet alles gefilmd wordt! (lacht) Nee, serieus, wat zo geweldig is aan deze ploeg is dat wanneer ik me niet zo goed voel, er altijd wel een speler is die naar me toe komt en vraagt wat er scheelt. We hangen zo goed aan elkaar, dat is opmerkelijk. Nu goed, mijn voordeel is dat ik heel de tijd lach, dus als ik eens niet lach, weten ze dat er een probleem is. Ik ben echt een open boek…’ (lacht)
Wat kan er zoal voor zorgen dat je opeens je glimlach verliest?
Batshuayi: ‘Dat heeft dan vaak te maken met wat je noemt ‘mijn soms ondankbaar statuut’. Zo zitten wij, voetballers, in elkaar… (lacht) Ik heb ook een ego en ik zou altijd meer willen kunnen spelen. Dus gebeurt het wel eens dat ik dat toon. Soms pieker ik ook. Of heb ik ergens de pest in. Als ik niet goed gespeeld heb of niet geschoord heb terwijl ik dat had moeten doen… Het heeft altijd met sportieve zaken te maken.’
Het is dan ook paradoxaal dat je een heel goeie relatie hebt met Roberto Martínez. Of klopt dat niet?
Met Martínez heb ik van de sterkste banden die er in het voetbal mogelijk zijn.’
Batshuayi: ‘Jawel. Ik heb inderdaad een supergoeie relatie met hem. Een van de sterkste banden die er in het voetbal mogelijk zijn. Ik luister dus veel naar hem, maar ik ben niet iemand die veel uitleg gaat vragen bij een coach. Ik heb respect voor ieders statuut. En ik ben volwassen genoeg om sommige dingen ook zo wel te begrijpen. Ik heb altijd al liever op het veld geantwoord dan in de kleedkamer. Zo zit ik nu eenmaal in elkaar. Ik ken de bondscoach en ik weet hoe hij werkt. Voor mij is hij de boss, hij beslist alles. Los daarvan denk ik dat ik, elke keer dat hij een beroep op mij deed, wel op het appel was. Daarom hebben we zo’n goeie relatie. Hij geeft me veel vertrouwen. Ik heb grenzeloos veel respect voor hem.’
Er is dat frappant voorbeeld van de achtste finale op het WK in 2018. België staat 0-2 achter tegen Japan, maar Roberto Martínez laat Nacer Chadli en Marouane Fellaini invallen. Terwijl iedereen verwachtte dat jij op het veld zou komen. Vroeg jij jezelf ook niet af: ‘Waarom laat hij Michy niet inkomen?’
Batshuayi: ‘Ik heb altijd goesting om in te vallen, dus die vraag stel ik me elke wedstrijd. (lacht) Op het veld is het plezant, niet op de bank. Wanneer je langs de kant staat ben je onrustig, dan heb je mieren in je benen. Je kijkt naar de coach, je probeert te begrijpen wat er in zijn hoofd omgaat. Maar na die wedstrijd tegen Japan kon je alleen maar vaststellen dat hij de juiste keuzes gemaakt had. Voor alle spelers is het de grootste frustratie om op de bank te moeten zitten. Te meer omdat het een negatieve spiraal vormt. Wanneer je veel speelt, past je lichaam zich daaraan aan, het raakt gewend aan veel matchen na elkaar af te werken. Hoe meer je speelt, hoe beter je je voelt. Het is niet gemakkelijk om goed te zijn in een korte periode.’
Moeilijk bij Chelsea
Romelu Lukaku heeft nooit kunnen doorbreken bij Chelsea. Voor jou zal dat misschien ook niet lukken. Waarom is het zo moeilijk om het daar te maken?
Michy Batshuayi: ‘Ik kan niet voor Romelu spreken, maar wat mij betreft is het duidelijk: het probleem was Diego Costa. Die stond nooit ter discussie. Ik denk dat er in die tijd geen enkele speler was die hem uit de ploeg had kunnen houden. In mijn tweede seizoen speelde ik een uitstekende voorbereiding en toen kwam Álvaro Morata van Real Madrid. Dat werd dus ook weer moeilijk… En toch scoorde ik telkens ik weer in de ploeg stond. Het is misschien raar om te zeggen, maar de ploeg was zo sterk dat het gemakkelijk was om goals te maken. Als je met zulke toppers samenspeelt wordt alles gemakkelijk.’
In de zomer, aan de telefoon, steken ze ronkende verklaringen af. En dan zit de transferperiode erop en je speelt niet…
Nochtans heeft Antonio Conte nooit veel vertrouwen in jou gehad… Hoe verklaar je dat?
Batshuayi: ‘Conte sprak zichzelf voortdurend tegen. Om te beginnen bij mijn aankomst. Hij riep me bij hem en legde zijn project uit. Hij wilde me in een tweemansvoorhoede naast Diego Costa laten spelen. Of ik dat geloofde? Natuurlijk, want Conte heeft heel zijn carrière al met twee aanvallers gespeeld. Behalve bij Chelsea met mij… (lacht)
‘Ik begrijp het niet. Ik weet zeker dat we samen een fantastisch seizoen zouden gespeeld hebben, maar goed, Chelsea is kampioen geworden dus wat kan ik zeggen? Kijk, dát zijn mijn frustraties. Maar gezien de club goed draait moet ik zwijgen. Anders ben ik de rotte appel, die alleen maar aan zichzelf denkt… De waarheid is dat ik me veel te vaak op mijn kop heb laten zitten.’
We hebben inderdaad de indruk dat je carrière vooral een aaneenrijging van gemiste afspraken is.
Batshuayi: ‘Er zijn voorbeelden genoeg, hé. Ook met Marcelino bij Valencia of met Roy Hodgson bij Crystal Palace was het hetzelfde liedje. In de zomer, aan de telefoon, steken ze ronkende verklaringen af. Zoals: ‘Ik heb je altijd al in mijn ploeg gewild.’ Of: ‘Bij mij ga je zeker spelen.’ Of: ‘Ik wil je absoluut, we hebben je nodig.’ En dan zit de transferperiode erop en je speelt niet…
‘Maar de strafste van allemaal was toch Conte. Eind januari 2018, toen mijn uitleenbeurt aan Dortmund bijna in kannen en kruiken was, kwam hij naar mij en vroeg hij me om niet te gaan. In zes maanden, tot half januari, had hij me twee keer in zijn basiself gezet en opeens mocht ik in één week tijd drie keer achtereen aan een wedstrijd beginnen, in de FA Cup en de Premier League. Met als resultaat: drie goals en een assist. En dan, net voor ik naar Dortmund vertrek, komt hij me zeggen dat hij toch graag zou hebben dat ik blijf en dat hij me het vertrouwen wil geven. Maar alle formaliteiten waren al in orde gemaakt en ik heb hem gezegd dat ik gek zou worden als ik opnieuw op de bank zou terechtkomen. Ik had zo’n behoefte om te spelen.’
Vervolgens speel je vier sterke maanden bij Dortmund, ondanks een blessure aan de ligamenten van de enkel waardoor het einde van het seizoen in het water viel. We kunnen nog altijd niet begrijpen waarom die uitleenbeurt toen niet tot een definitieve transfer geleid heeft…
Batshuayi: ‘Dortmund veranderde die zomer van trainer. Lucien Favre kwam en zei aan de voorzitter (Hans-Joachim Watzke, nvdr) dat hij geen extra aanvallers nodig had. Hij wilde het middenveld en de verdediging versterken, maar in de aanval zat hij wel goed, dacht hij. De voorzitter zat daarmee verveeld, want hij had aan de fans beloofd dat hij me zou transfereren. Heel de zomer zei hij dat ik me geen zorgen moest maken, dat hij Favre er wel van zou overtuigen om er nog een aanvaller bij te nemen. Ik ben een hele tijd stand-by gebleven, maar uiteindelijk heb ik dan toch maar voor Valencia getekend. En wat zie ik op 28 augustus? Dat Dortmund Paco Alcácer aangetrokken heeft…’
Loop je op je 28e niet het risico dat je beste jaren achter je liggen?
Batshuayi: ‘Het is nooit te laat. En ik denk dat dankzij Karim Benzema (die 34 jaar is, nvdr) de pensioengerechtigde leeftijd voor spitsen wat opgeschoven is. Ik ben ervan overtuigd dat ik nog vele mooie jaren voor de boeg heb.’
‘Ik zou het niet begrijpen als jongens als Hazard, De Bruyne en Lukaku na Qatar stoppen’
Is de spirit bij de Rode Duivels even goed als in 2018?
Michy Batshuayi: ‘We kunnen niet ontkennen dat er beetje bij beetje wat ontgoocheling is ingeslopen. We hebben enkele traumatiserende nederlagen geleden. We hoeven daar niet samen over te praten om dat te beseffen, je moet gewoon naar sommigen hun blik kijken. Maar dat is logisch na meerdere teleurstellingen. Dat wil evenwel niet zeggen dat we er niet alles zullen aan doen opdat het dit keer in Qatar de goede keer wordt. We zijn ons ervan bewust dat deze generatie een trofee nodig heeft om een spoor na te laten. Daar hebben we echt zin in. En ik denk dat het een goeie motivatie is voor ons. We zijn allemaal in de eerste plaats competitiebeesten.’
Het feit dat het WK 2022 zo’n motivatie is, doet ook vrezen dat nadien heel wat sleutelspelers zullen afhaken. Zou je het begrijpen mochten ouwe rotten als Eden Hazard, Kevin De Bruyne of Romelu Lukaku hun internationale carrière stopzetten maar bij hun club actief blijven?
Batshuayi: ‘Eerlijk gezegd niet. Ik zou dat echt niet begrijpen. Ze zijn nog jong, dus als hun lichaam het toelaat moeten ze spelen. Voor mij is de nationale ploeg nooit een last geweest. Maar ik speel natuurlijk ook niet zoveel wedstrijden in een seizoen als Kevin De Bruyne. Dat moet je ook respecteren. Ik kan het me alleszins niet voorstellen dat ik zelf ooit de deur van de Rode Duivels zou dichttrekken. Ik ben er veel te graag bij. Voor mij betekent het alleen maar plezier.’
Lukaku heeft er bij Chelsea een lastig seizoen opzitten. Jij bent daarentegen in vorm en je speelde goeie interlands in juni. Heb je er nog hoop op dat de kaarten voor de wereldbeker opnieuw zullen geschud worden?
Batshuayi: ‘Alles is mogelijk. Romelu Lukaku blijft altijd de eerste keuze, maar ik sta klaar. En ik kan ook samenspelen met Romelu. Ik ben er zelfs zeker van dat ik hem nog beter kan maken als ik aan zijn zijde speel. We zijn niet heel close en hebben allebei een ander karakter, maar er is veel respect tussen Romelu en mij. Sinds we kinderen waren is de concurrentie groot tussen ons. Ik heb geleerd daarmee om te gaan.’
De club waar je naartoe gaat – als je Chelsea zou moeten verlaten – zal daar een grote rol in spelen…
Batshuayi: ‘Speeltijd verzamelen moet mijn prioriteit blijven. Ik wil er mijn tijd voor nemen om de juiste keuze te maken en de beste beslissing te nemen. Ik kan dit keer niet om het even wat doen. Ik mag niet te veel risico’s nemen zo kort voor het WK, want als ik in de selectie zit wil ik dat ik in topvorm ben. Begin juni heb ik daar al met verschillende mensen bij de Rode Duivels over gesproken. Er zijn er heel wat die onder druk staan met het oog op die wereldbeker in november. We willen zo ver mogelijk geraken.’
