Romelu Lukaku: het kroonjuweel van de Belgische aanvallende weelde

© Belga Image
Peter t'Kint
Peter t'Kint Redacteur bij Sport/Voetbalmagazine

Zondag viert Romelu Lukaku bij leven en welzijn zijn 100e interland. Dankzij hem zijn we de best scorende ploeg van de WK-kwalificaties.

En de Rode Duivels, zij denderden voort, bouwend op hun offensieve kracht. Geen Doku noch Mertens, evenmin De Bruyne of Tielemans? Dan flikken anderen het kunstje wel weer. Met Romelu als afwerker.

Niks nieuws onder de zon, ook gisteren niet in Estland. Twee goals van Big Rom, zijn 66e in 99 interlands. Dat is twee goals op drie matchen. Cristiano vierde een dag eerder zijn absoluut record (111 in 180 interlands). Wel, de gemiddelden van Lukaku zijn nóg beter.

De snelheid waarmee hij bij de eerste goal op een afvallende bal reageerde en waarmee hij draaide. Top. De kracht en de snelheid, alweer, waarmee hij een gaatje vond na de rust. Nog beter. Het kroonjuweel van de rijke Belgische aanvallende weelde. De rest werd meegezogen door zijn enthousiasme en molenwieken.

Als doublure van De Bruyne en Tielemans nam Vanaken de regie op zich.

Vanaken begon met een zeperd – balverlies en direct een tegengoal – maar herstelde het uitstekend. Een doelpunt, slimme doorsteekpasjes,… Als doublure van De Bruyne en Tielemans nam hij de regie op zich. Veel liep in de eerste helft over rechts, waar Saelemaekers zijn gram haalde. De ‘Milanees’ had op het EK moeten staan. Zijn energie, zijn onvoorspelbaarheid, zijn durf ook.

Uiteraard is Estland-uit heel wat anders dan de veel intensere duels op een EK, en uiteraard kon Martínez ook niet bevroeden dat Castagne direct uit het tornooi zou botsen, maar de polyvalentie van de gewezen voetballer van Anderlecht had hem altijd een plek in de kern moeten opleveren. Zeker nu die afgelopen zomer nog groter was dan anders.

Aanvallende weelde

28 goals alweer in 2021, de kracht van de Duivels blijft in het offensieve compartiment liggen. Negen goals op het voorbije EK en na de 12 uit de eerste drie kwalificatiewedstrijden voor het WK nu weer vijf. Daarmee zijn we opnieuw, voor Denemarken (16), de best scorende ploeg in Europa in deze kwalificaties. Dankzij veel snelheid en hoog technisch vermogen, een stugge defensie volstond gisteren niet om de pletwals te stoppen.

Alexis Saelemaekers haalde zijn gram: hij had op het EK moeten staan.

Dat de defensie redelijk wat weggeeft in dit soort wedstrijden, is ook niet nieuw. Twee goals en nog wat kansen tegen de Esten, een doelpunt tegen Wales, een de Tsjechen, een tegen de Grieken in een oefeninterland vorige zomer, twee tegen Italië. Het blijft daar soms zoeken naar scherpte en hardnekkigheid in de duels. Ze wijken al eens graag, onze centrale drie, rekenend op het afschermen van één hoek en een goeie Courtois om in de andere redding te brengen, maar dat lukt niet altijd.

De tweede tegengoal viel vlak na de wissel, toen Dendoncker, normaal toch middenvelder, plots twee man moest dekken, en eentje slim wegliep in zijn rug. Een communicatiefout op dat moment maar waarom geen Vanheusden bij 1-5? Het blijft zoeken naar de opvolging voor de dertigers, naar een type-Vermaelen in het centrum die wél bijt in het duel, en hopen dat over goed een jaar iemand klaar is om wat extra steun te bieden. Overigens hielden de Belgen op het EK wel drie keer de nul, Martínez is de eerste om een en ander te relativeren.

Vizier op Tsjechië

Hoe dan ook, Tsjechië is zondag een nog betere referentie. Iedereen scherper, iedereen weer wat meer bij de les ongetwijfeld, voor het eerst weer met de steun van veel publiek, en met de plaatsing voor Qatar als inzet. Alleen de groepswinnaar is zeker, de tweede moet via de play-offs.

Winst brengt de kloof met de kwartfinalist op het EK – de Tsjechen gingen eruit tegen Denemarken nadat ze Nederland uitschakelden – op zes punten. Met nog drie duels te gaan betekent winst nagenoeg zekerheid over plaatsing. En dan kan het camp van november, in volle Champions League, in het teken staan van verder experimenteren.

Tussendoor, in oktober, is er de Nations League met alvast een duel tegen Frankrijk, waar Mbappé en Benzema de verdediging nog eens zullen testen. Dan zullen we weinig nieuwe namen zien, vermoeden we.

De Lukaku van de Tsjechen heet Patrick Schick, cotopschutter van het EK (5 goals), maar Cristiano kreeg de trofee vanwege 1 assist. De man die vanop afstand scoorde tegen Schotland, weet u nog?

De pech van de Tsjechen is dat ze zonder hun topschutter naar Brussel moeten. Schick kreeg rood in Wales eind maart en werd twee wedstrijden geschorst. Zonder hem werd het een kleine 1-0 tegen Wit-Rusland gisteren. Veel zal dus van Tomas Soucek moeten komen.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content