De zoon van David Delferière maakt voortaan deel uit van de sportieve cel van Soignies Sport, een eersteprovincialer uit Henegouwen.
Omdat zijn naam viel in het dossier Propere Handen, is Sébastien Delferière geen scheidsrechter meer, maar hij blijft wel actief in het voetbalwereldje. Enkele maanden voordat de affaire losbarstte, in de herfst van 2018, werd hij gevraagd om Alain Pauly op te volgen als voorzitter van Stade Brainois, de club waar de broers Hazard begonnen te voetballen.
Die functie behield hij nadien, net als zijn job als financieel manager van de ACFF, de associatie van Franstalige voetbalclubs in België. Zijn vader David Delferière, vicevoorzitter van het Uitvoerend Comité van de KBVB, is de man die bij de ACFF de beslissingen neemt.
‘Hij kon die functie blijven uitoefenen binnen de administratieve dienst, omdat die strikt genomen niks te maken heeft met de arbitrage’, aldus Stefan Van Loock, de persattaché van de voetbalbond. ‘En als hij lid is van Stade Brainois, dan is er niks dat belet dat hij daar ook in het bestuur zit. En evenmin dus dat hij er de voorzitter is.’
Alleen liep dat in de praktijk wel enigszins anders. In zijn functie als voorzitter moest Sébastien Delferière uiteraard ook, zoals het gebruikelijk is, de delegaties van de tegenstanders verwelkomen in het Stade du Sans Fond. Sommige van de bezoekende bestuursleden profiteerden van de situatie en aarzelden niet om enkele speldenprikken uit te delen in het genre: ‘Moeten we echt spelen? Moeten we ons wel omkleden? Staat het resultaat nog niet vast?’ Enzovoort.
In die omstandigheden koos Sébastien Delferière voor een functie waarmee hij minder in de kijker zou lopen. Hij ging in op een voorstel van het naburige Soignies Sport om deel uit te maken van de sportieve cel van die club. Hij zal zich daar onder meer gaan bezighouden met de regionale scouting. Wat Stade Brainois betreft: die club had gedurende 23 jaar slechts één voorzitter, Alain Pauly, en moet nu op nog geen vijftien maanden tijd al op zoek naar een tweede grote baas.
