De Red Flames staan na vier speeldagen met het maximum van de punten aan kop in hun kwalificatiegroep voor het EK van 2021. Dat is niet in het minst te danken aan kapitein Tessa Wullaert. Sport/Voetbalmagazine had een gesprek met de Man. City-speelster over onder meer de nieuwe lichting en equal pay.
Met onder andere Kassandra Missipo, Tine De Caigny en Davinia Vanmechelen dient zich een groep prille twintigers aan die de toekomst van de Flames zullen bepalen. Merk je bij hen een andere vorming dan de ‘oudere’ generatie?
‘Die meisjes komen al sinds hun zeventiende of achttiende uit voor de Flames, zo nieuw is die lichting dus niet. We zullen binnenkort ook een generatie verliezen, hè, en dan wil ik nog zien wat er in de plaats komt. Van de U17 of U16 kan je moeilijk inschatten wie doorstoot, omdat er in het vrouwenvoetbal nog altijd veel drop outs zijn. Veel meisjes haken af op die leeftijd van 18 jaar, omdat ze dan moeten kiezen tussen studies of een carrière in het voetbal, wat nog steeds niet evident is.’
Je bent sinds het afscheid van Aline Zeler de nieuwe aanvoerder van de nationale ploeg, dus jij leidt ook de onderhandelingen over de premies nu?
‘Dat doen we met de spelersraad. Ik ben wel een van de enige die daar openlijk over durft spreken en in onderhandelingen tegengas geeft. Ook daarin hebben we stappen vooruitgezet. Maar je zal mij niet horen zeggen dat wij hetzelfde moeten krijgen als de mannen. Dat zal volgens mij ook nooit gebeuren.’
Die discussie is afgelopen jaar anders wel helemaal losgebroken. Met de Noorse sterspeelster Ada Hegerberg die weigerde deel te nemen aan het WK en de Amerikaanse aanvoerder Megan Rapinoe die in interviews stellig ijverde voor equal pay.
‘Ik snap niet dat Hegerberg daarvoor stopte als international. Het is net een van de troeven van ons vrouwenvoetbal dat wij het nog voor de passie doen. Eens geld een hoofdrol speelt, verlies je die kracht. Iemand als Hegerberg moet aanwezig zijn op een WK. Ze moet op zo’n wereldtoneel net de confrontatie durven aangaan met haar eigen kwaliteiten. Nu blinkt ze uit bij Lyon, maar die domineren alles in Frankrijk, waar ze enkel tegenstand krijgen van PSG. Ik zou graag zien dat ze in een andere context toont wat ze waard is.
‘Ik zou nooit bij de Flames stoppen vanwege financiële redenen. In onze spelersgroep wordt zelden gesproken over dat recht op equal pay en ik ben daar ook niet zo mee bezig. Maar we verdienen wel deftig betaald te worden, want we moeten het vaak combineren met studies of zijn verplicht naar het buitenland te vertrekken om ervan te kunnen leven.’
En dan nog. Sommigen van je ploegmaats bij de Flames komen bij hun buitenlandse werkgever maar amper rond. Kan jij er makkelijk van leven?
‘Je hebt in Europa maar een paar clubs waar je goed kan verdienen. De meeste speelsters in Engeland staan wel als professioneel ingeschreven, maar dikwijls is dat met een minimumloon van 800 euro per maand. Ik doe mijn hoed af voor de Flames die amper rondkomen bij hun buitenlandse club, want ik zou het niet doen. Ik ga niet alles in België achterlaten om dan op het einde van de maand niets over te houden. Maar ik betaal een sociale prijs: ik leef vanuit mijn koffer.’
Lees het volledige interview met Tessa Wullaert in onze Plus-zone of in Sport/Voetbalmagazine van 31 december.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier