Na een verblijf in Spanje en Turkije kwam Theo Bongonda vorige zomer weer thuis aan de Gaverbeek. Nu de wervelende dribbelaar opnieuw klaar is om te vertrekken, gingen we met hem spreken.
We treffen Theo Bongonda (23) in Steigenberger, een van de meest luxueuze hotels van Brussel, aan de Louizalaan. Samen met zijn vader en zijn makelaar zet hij zich aan tafel. Zijn look heeft iets Amerikaans, stijl Travis Scott of Lil Uzi Vert, zijn woorden zijn die van een jonge, ambitieuze speler die binnenkort voor de eerste keer vader wordt.
Met acht goals en tien assists op de teller bij een Zulte Waregem dat een moeilijk seizoensbegin kende, trekt de ex-speler van Celta de Vigo natuurlijk de nodige aandacht nu de transferperiode stilaan nadert. Zijn makelaar, Fouad Ben Kouider, steekt het niet onder stoelen of banken: ‘We hebben al met alle Belgische topclubs gesproken, maar ook met Duitse en Franse clubs. We zijn ons ervan bewust dat Theo voor een aanzienlijk bedrag ( meerdan 5 miljoen euro, nvdr) zal vertrekken, gezien het seizoen dat hij speelt en gezien het bedrag dat Zulte Waregem in hem heeft geïnvesteerd ( 1,6 miljoen euro, nvdr). De onderhandelingen zijn al een maand geleden echt van start gegaan en we zouden graag zien dat ze snel afgerond worden.’
Ik heb nu niet alleen meer aan mezelf te denken. Er komt een kindje aan, dat verandert alles.
Theo Bongonda weet zelf heel goed dat hij in het begin van dit seizoen niet zoveel keuze had: nadat hij op de mooiste velden van La Liga had gespeeld, was het voor hem terugvechten of in de anonimiteit verzeilen. De stap terug was niet zonder risico.
Hoe komt het dat het terug naar af is voor iemand die twee jaar geleden titularis was bij Celta de Vigo in La Liga?
Theo Bongonda: ‘Je moet lef hebben en een zekere volwassenheid om van Celta terug te keren naar Zulte Waregem ( vorig seizoen zat hij ook nog een tijd bij Trabzonspor in Turkije, nvdr). Ik durf zelfs te zeggen dat je daar ballen voor moet hebben. Want als je dán mislukt, is het over en uit. Maar ik had vertrouwen in mijn kwaliteiten, ik wist dat ik weer boven water zou komen na die mislukking in Turkije, waar ik volgens mij niet zelf verantwoordelijk voor ben.’
Waarom was dat jouw fout niet?
Bongonda: ‘Als ik het niet verdien om te spelen, dan zeg ik dat ook. Maar in Turkije had dat niks te maken met sportieve criteria. Voor de trainer was het alsof ik niet bestond. Na het afsluiten van de transferperiode heeft hij geen woord meer tegen mij gezegd en werd ik zonder reden aan de kant geschoven. Maar ik tracht er het positieve van in te zien. Misschien speel ik over drie jaar bij een topclub en ben ik God dankbaar voor zo’n ervaring. Ik heb nergens spijt van.’
Is het niet moeilijk om terug te keren naar België wanneer men geproefd heeft van matchen tegen Real Madrid of Barcelona?
Bongonda: ‘Ik had ook kunnen teruggaan naar Celta, maar ik wist dat ik daar niet zou spelen na een mislukt seizoen in Turkije. Het was een weloverwogen keuze. Mijn doel was niet om veel jaren bij Zulte Waregem te blijven maar om mijn carrière een nieuwe start te geven.’
Verkeerde keuze
Toen je doorbrak bij Celta de Vigo konden we lezen dat je jezelf al bij Europese topclubs zag. Was dat niet een beetje verwaand?
Bongonda: ‘Ik ben geen dikke nek, maar ik weet dat ik kwaliteiten heb. Ik heb altijd vertrouwen gehad in mezelf. Maar dat ik me al in Manchester of Chelsea zag voetballen, dat klopt niet. Al zou ik dat best wel willen.’
Vanaf je tweede seizoen bij Celta de Vigo viel je op. Na een wedstrijd kreeg je zelfs complimenten van Zinédine Zidane. En in je derde seizoen gaf je een assist op Old Trafford in de halve finales van de Europa League. Kon je daar als jonge gast goed mee omgaan?
Bongonda: ‘In mijn hoofd was ik nog wat jong. Ik heb keuzes gemaakt die ik nu niet meer zou maken, zoals te snel vertrekken bij Celta. Ik had nooit naar Turkije moeten gaan. Maar ik wil niet in het verleden leven. Ik ben tenslotte nog maar 23 jaar.’
Je merkt dat het voor Belgen die op jonge leeftijd naar het buitenland zijn vertrokken, vaak moeilijk is om zich opnieuw te lanceren in België. Kijk maar naar Zakaria Bakkali bij Anderlecht.
Bongonda: ‘Ja, ik weet het. Stel dat ik teruggekeerd was naar Zulte Waregem en dat het niet gelukt was. Wat zou ik dan vervolgens gedaan hebben? Toen ik hier terugkwam, zei ik tegen mezelf dat het misschien wat tijd zou kosten, maar dat ik wel zou slagen.’
Heb je niet te veel geld uitgegeven in Spanje? Het gerucht gaat dat je daar in een Porsche rondreed.
Bongonda: ‘Ik heb nog nooit in mijn leven een Porsche gehad. Ik reed met een Golf. En ook al zou ik een Porsche gehad hebben, dan had ik daar recht op. Er wordt ook verteld dat ik ’s avonds de bloemetjes buitenzette met John Guidetti, terwijl ik heel de tijd bij mijn broer was.’
Wat heb je tekortgekomen in je opleiding?
Bongonda: ‘Ik had misschien een jaar langer bij Zulte Waregem moeten blijven. Ook al was ik titularis bij Celta en speelde ik tegen Real, ik was nog niet zo volwassen als nu. Ik had nog nooit tegenslagen gekend: ik was geslaagd bij Zulte Waregem en meteen vertrokken naar Celta, waar ik na zes maanden al doorbrak. Ik heb laagtes gekend, maar ik heb altijd geknokt. Ik las zowat overal dat mijn buitenlands avontuur een mislukking was, maar ik heb toch zeventig matchen in La Liga gespeeld. We schakelden Real uit in de beker, wonnen thuis tegen Barcelona. Ik had nog geen geweldige statistieken bij Celta, ook al speelde ik goeie wedstrijden. Dat was een beetje het probleem. En je moet de zaken in hun context zien: ik was net negentien geworden toen men me zei dat Celta interesse had. Twee dagen later zat ik in het vliegtuig. Alles is heel snel gegaan.’
Een wolk van negativiteit
Hoe ging je om met de kritiek in het begin van het seizoen?
Bongonda: ‘Ik probeer geen aandacht te besteden aan kritiek. Maar wanneer ik vandaag lees dat ik het transferbedrag van Zulte Waregem niet waard ben, dan moet ik lachen, want ik vind dat het veel moeilijker is om goed te zijn bij een middelmatige club dan bij een topclub waar je omringd wordt door beter spelers. Ik weet welke richting ik uit ga en ik luister niet naar wat er verteld wordt.’
Heb je dit jaar iets veranderd?
Bongonda: ‘Ik hield mezelf voor dat dit mijn laatste kans was. Ik heb sommigen misschien te veel de kans gegeven om met mij te lachen. Voortaan probeer ik me uitsluitend op het voetbal te concentreren. Ik heb gebroken met bepaalde personen, die op zich daarom niet slecht waren. Maar had ik voortgedaan met die mensen, dan zou ik dezelfde levensstijl behouden hebben en dan was ik misschien mislukt bij Zulte Waregem.’
Ben je toch niet te veel met andere dingen bezig? Je hebt bijvoorbeeld een kledingmerk gelanceerd.
Bongonda: ‘Dat heb ik op dit moment allemaal aan de kant gezet. Dat kledingmerk was niet om geld te verdienen, ik heb altijd al van mode en stijl gehouden. En ik ben Congolees, dus ik hou van kleren, kijk maar naar mijn vader. We zien er graag goed uit. Maar dit seizoen moet ik alleen aan voetbal denken. In het begin van het seizoen was dat moeilijk, de ploeg draaide niet. Je denkt om voor een play-off 1-ticket te strijden maar je staat onder in het klassement. Ik had de indruk dat er voortdurend een wolk van negativiteit over onze hoofden hing. Ik kon me niet tonen zoals nu, ik kreeg kritiek, het was niet makkelijk. Volgend jaar moet ik dezelfde mentaliteit hebben, ik moet mijn weg voortzetten, bij Zulte Waregem, bij een andere Belgische club of in het buitenland. Ik mag het niet laten hangen, want de ervaring heeft me geleerd dat je van de ene dag op de andere een terugval kunt kennen.’
Oneens met Dury
Hoe loopt het met Francky Dury?
Bongonda: ‘Heel erg goed nu, ook al was het in het begin van het seizoen wat moeilijk. Ik weet dat alles wat hij deed, het doel had om mij te helpen. Hij had geen enkele reden om me dwars te zitten. Hij heeft me ooit in eerste klasse gelanceerd en hij wilde ook dat ik terugkeerde. Hij deed me een belofte: ‘Volgend jaar vertrek je naar een grotere ploeg.’ We hebben wat meningsverschillen gehad omtrent dat rugnummer (de coach nam hem zijn nummer 10 af in oktober, nvdr), maar zoals ik al zei: het maakt me niet uit of ik met nummer 10 of nummer 1 speel. Ook al was ik het niet eens met zijn beslissing.’
Was het om jouw trots te prikkelen?
Bongonda: ‘Dat weet ik niet. Het was niet om me openlijk te vernederen, ook al was de manier waarop misschien niet de juiste. Toen ik in het begin van het seizoen dat nummer 10 kreeg, had hij me wel verteld dat het een extra verantwoordelijkheid betekende, dat ik moest presteren. Dat lukte in het begin niet. Heeft hij me een shock gegeven door dat nummer af te pakken? Ik denk het niet, want dat nummer is niet zo belangrijk voor mij. Ik weet ook dat we eerlijk zijn tegenover elkaar.’
Wil je op het einde van het seizoen naar een grotere Belgische club vertrekken of naar het buitenland?
Bongonda: ‘Dat weet ik op dit moment niet. Ik zou het wel graag weten. In België blijven kan een goeie keuze zijn maar naar het buitenland gaan ook, het komt erop aan een club en een coach te vinden die me echt willen. Ik wil niet naar een club uit La Liga gaan en dan zeggen: oké, af en toe speel ik. Zo denk ik niet meer. Als ik daarheen ga, moet de trainer me echt willen, niet zoals in Turkije. Bij Zulte Waregem speel ik tenminste.’
Heb je al met Belgische topclubs gesproken?
Bongonda: ‘Ik kan daar niet echt over spreken. Mijn makelaar mag zich daarmee bezighouden… ( lacht) Ik zou je graag zeggen waar ik volgend jaar zal tekenen, maar ik weet het echt niet.’
De wedstrijd van 10 februari tegen Anderlecht creëerde nogal een buzz voor jou…
Bongonda: ‘Ik snap niet waarom. Je zou gezegd hebben dat ik een hattrick had gemaakt terwijl die match gewoon op 0-0 was geëindigd. Ik zat opeens precies in een andere dimensie, enfin des te beter.’
Bij de Rode Duivels zit er een generatiewissel aan te komen. Is de nationale ploeg een doel voor jou?
Bongonda: ‘Het zou een eer zijn om mijn land te mogen vertegenwoordigen. Maar ik ben niet naïef: bij Zulte Waregem zal ik niet worden opgeroepen. Als ik een even goed seizoen zou spelen bij Brugge, Genk of Anderlecht, zou dat anders zijn. Thorgan Hazard won de Gouden Schoen bij Zulte Waregem en hij werd nog niet opgeroepen voor de nationale ploeg, zodus…’
Vermoedde je toen dat Thorgan Hazard zo’n mooie carrière zou uitbouwen?
Bongonda: ‘Ik heb hem altijd gewaardeerd als speler en als mens. Hij verdient wat hem nu overkomt. Ik heb altijd geweten dat hij iemand is die erboven uitsteekt.’
Alleen familie
Heb jij vrienden in het voetbal?
Bongonda: ‘Neen, niet echt. Als ik er een zou moeten noemen, dan Jason Denayer.’
Hoe verklaar je dat?
Bongonda: ‘Omdat we eerder collega’s zijn dan vrienden. Ik kom met heel wat spelers goed overeen. Uiteindelijk heb ik niet echt vrienden, het is vooral mijn familie die voor mij belangrijk is. Ik heb kennissen, kameraden, maar geen echte vrienden. Ik denk ook dat een goed hart hebben niet altijd een goeie zaak is in deze wereld. Ik heb al onenigheid gehad met bepaalde personen. Maar het leven gaat voort.’
Heb je nog een band met Charleroi, de stad waar je geboren en getogen bent?
Bongonda: ‘Neen. Mijn ouders wonen er nog, dat is alles. Ik heb Charleroi verlaten toen ik dertien was. Of ik me geen Carolo voel? Ik voel me helemaal niks eigenlijk.’ ( lacht)
Je staat op het punt om vader te worden.
Bongonda: ‘Ja, en het zou zomaar kunnen dat ze tijdens dit interview geboren wordt… ( lacht) Uiteraard gaat me dat meer verantwoordelijkheid geven. Ik weet niet of ik nog zin zal hebben om na de wedstrijd iets te gaan drinken met de ploegmaats, een kind zorgt ook voor stabiliteit. Nu doe ik al wel een jaar niet veel anders meer dan trainen. Ik ben aan dit leven gewend en ik ben er heel tevreden mee. Had je me twee jaar geleden gesproken, dan had ik iets heel anders gezegd.’
Heb je niet de indruk dat jongeren te snel naar het buitenland willen vertrekken?
Bongonda: ‘Voor mij lag dat anders, ik had al wedstrijden gespeeld in eerste klasse. Op dit moment zit ik in een bevoorrechte positie tegenover vorige zomer. In februari heb ik al met andere clubs gepraat, maar zonder gevolg, want waarom zou ik me haasten? Vanaf juni zou ik wel graag weten waar ik volgend jaar zal spelen. Ik heb tenslotte niet alleen meer aan mezelf te denken. Er komt een kindje aan, dat verandert alles.’
‘Denayer zal titularis zijn op het EK’
Jij werd opgeleid op de JMG Acedemie in Tongerlo. In welk opzicht verschilt de scholing à la Jean-Marc Guillou van andere?
Theo Bongonda: ‘Er zijn bepaalde bewegingen die ik niet zou kunnen als ik die opleiding niet had gekregen. Zoals die balcontrole met gestrekt been tegen Anderlecht. Je speelt dagelijks zoveel met de bal dat je alles kunt. We moesten 45 minuten aan een stuk jongleren, twee keer per dag. In het begin was dat goed: toen ik veertien was, kon ik de bal controleren met alle delen van mijn lichaam en daar kweek je techniek mee. Maar op een bepaald moment wordt die herhaling vervelend. Ik ben wel blij dat ik het meegemaakt heb.’
Wat maakt dat jij en Jason Denayer zijn doorgebroken en andere leerlingen aan die academie niet?
Bongonda: ‘We konden allemaal met een bal omgaan, maar presteren op een voetbalveld is nog wat anders. Het waren meer zaalvoetbalspelers, voor de kleine ruimte. Jason en ik hadden atletische kwaliteiten, wij waren snel, dat maakte een verschil. Fysiek heb je of heb je niet, techniek kun je leren.’
Je hebt zelfs een maand doorgebracht in de Académie Guillou in Mali. Wat onthoud je van die ervaring?
Bongonda: ‘De levensomstandigheden waren daar heel anders. We hadden één rol toiletpapier per persoon en wanneer die op was moest je maar zien dat je je plan trok. Ik heb daar een bacterie opgelopen en verloor vijf à zes kilo. Toen ik mijn vader zag bij mijn terugkeer in België, heb ik hem gezegd: ‘Pak me mee naar de Quick, alsjeblieft.’ Ik was echt mager geworden. We aten ginder heel de tijd hetzelfde.’
Je hebt ook even op het opleidingscentrum van Manchester City verbleven?
Bongonda: ‘Ik heb daar een maand verbleven, samen met Jason, maar toen Zulte Waregem me voorstelde om bij de eerste ploeg te komen, heb ik niet geaarzeld. Jason was fan van Vincent Kompany, hij zag Manchester City als een kans. Ik besefte dat het heel moeilijk zou zijn om daar door te breken. Ook al heeft Jason nooit voor City gespeeld, hij is nochtans een van de sterkste spelers die ik ken. Het is simpel: op het EK zal hij titularis zijn bij de Rode Duivels. Hij is dit seizoen enorm gegroeid bij Lyon. Toen hij bij Celtic of Galatasaray speelde, had ik de indruk dat hij niet op zijn juiste waarde werd geschat. Momenteel maakt hij indruk op mij, want hij heeft alles: linkervoet, rechtervoet, techniek, snelheid, duelkracht…’
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
