Van de Amsterdamse pleintjes tot de bekerfinale met Gent: het atypische parcours van Tarik Tissoudali

© BELGAIMAGE
Steve Van Herpe
Steve Van Herpe Redacteur bij Sport/Voetbalmagazine

Tarik Tissoudali, met KAA Gent op 18 april in de bekerfinale, kan je niet omschrijven als een doorsneevoetballer. Zijn unieke stijl komt niet alleen tot uiting op het veld, maar ook in het alledaagse leven. ‘Hij is een waanzinnig warme mens.’

‘Tarik? Een heel lieve, ontwapenende jongen. Als trainer probeer ik bovenal een goed mens te zijn. En dat heeft hij ook. We zijn allebei menselijke mensen. Ik ben ziek nu, ik heb iets in mijn hoofd, maar hij stuurt me nog steeds berichtjes. Met een hartje erbij.’ Henk de Jong praat vol vertedering over Tarik Tissoudali, hoewel de nu 57-jarige coach hem slechts een half seizoen meemaakte bij De Graafschap. ‘Het is toch vaak ieder voor zich in de voetballerij, maar Tarik is een echte team player. ‘

Wanneer Tissoudali in januari 2018 naar de Vijverberg komt, zorgt dat eerst voor opgetrokken wenkbrauwen. De op dat moment 24-jarige winger heeft er in een half seizoen bij VVV Venlo in de Eredivisie niet veel van gebakken in een volgens hem ’te verdedigend ingesteld team’. Maar in zijn eerste wedstrijd voor De Graafschap geeft hij meteen zijn visitekaartje af: Jong FC Utrecht wordt door de gehaktmolen gedraaid met 7-0 en Tissoudali is goed voor één goal en drie assists. De 4-3-3 van De Jong zit hem als gegoten. ‘Ik speel graag aanvallend voetbal en laat mijn teams altijd hoog druk zetten’, legt de trainer uit. ‘Dus bij balverlies moest hij mee druk zetten, maar in balbezit liet ik hem vrij. Je moet Tarik niet volstoppen met opdrachten, want dan blokkeert hij. De buitenspelers moeten van mij ook niet mee teruglopen met de backs. Als je van een vleugelspeler verwacht dat hij mee verdedigt, dan moet je Tarik niet nemen.’

In het seizoen 2017/18 promoveerde De Graafschap naar de Eredivisie dankzij de goals en assists van Tissoudali.
In het seizoen 2017/18 promoveerde De Graafschap naar de Eredivisie dankzij de goals en assists van Tissoudali.© BELGAIMAGE

Dankzij de inbreng van Tissoudali promoveert De Graafschap dat seizoen naar de Eredivisie. In de promotieplay-offs maakt hij een beslissend doelpunt tegen Almere City (2-1). ‘Zulke creatieve voetballers hebben we sindsdien niet meer gehad’, beweert Raymond Willemsen, die De Graafschap volgt voor De Gelderlander. ‘Heel bescheiden jongen ook, absoluut geen grote mond. Hij werd meteen geaccepteerd door de groep.’

Bij de club vinden ze ook dat hij in de buurt moet wonen en dus hebben ze een villa vlak bij Doetinchem voor hem geregeld. ‘Daar schrok hij wel van. Dan zei ie: ‘Dat huis is toch veel te groot voor mij?”, herinnert De Jong zich. Opmerkelijk voor een jongen die opgroeide op de Amsterdamse pleintjes, waar branie en snoeverij tot het DNA behoort en waar je een sterk karakter moet hebben om overeind te blijven.

Een goeie hamburger

Tarik Tissoudali komt uit een warm nest. Zijn vader Messoud maakt in 1970 de oversteek van het Marokkaanse Tarmast naar Amsterdam, waar hij als schoonmaker en afwasser begint bij restaurant Kelderhof, een bekend etablissement aan de Prinsengracht. In de jaren 80 haalt hij zijn vrouw en vijf kinderen ook naar Nederland. Daarna breidt het gezin nog uit met vijf hongerige monden. Zes jongens en vier meisjes in totaal. Messoud, die het uiteindelijk tot chef-kok zou schoppen, maakt lange dagen en is niet vaak thuis. Het is moeder Aicha die het huishouden runt. Een hele opgave: zes wasmachines per dag is geen uitzondering.

Hij staat zo oprecht in het leven. Eigenlijk is hij niet de juiste persoonlijkheid om in het professionele voetbalmilieu mee te draaien.’

Tom Pietermaat

Gelukkig werpt Mohammed, de oudste zoon, zich op tot pater familias. Van de verleidingen in Amsterdam – roken, drinken en drugs – moet hij niet weten. Zijn voorbeeld werkt inspirerend voor onder meer Tarik. Binnen het gezin wordt er geleefd volgens de islam en zijn er duidelijke regels: respect voor anderen en vooral ouderen staat voorop. ‘Als de buurjongens kwamen klagen dat we hen hadden gepest, dan hadden we écht een probleem bij onze moeder’, zei Omar, een andere broer, daarover lachend in Sport/Voetbalmagazine vorig jaar.

Scorend voor Beerschot, een club die hij nog steeds een warm hart toedraagt.
Scorend voor Beerschot, een club die hij nog steeds een warm hart toedraagt.© BELGAIMAGE

Ook een geluk: voor het huis van de Tissoudali’s ligt het Van Beuningenplein. Daar kan naar hartenlust gevoetbald worden. Mohammed: ‘Zo was er altijd controle, van onze moeder die alleen maar even uit het raam hoefde te kijken, of van ons, de broers, die over de rest van het gezin waakten.’

Alles bij de Tissoudali’s staat in het teken van de opvoeding van de kinderen. Ook de waarde van geld wordt met de paplepel meegegeven. Tariks broer Mohammed: ‘Als je een grote familie hebt, kun je niet even aan je vader vragen: ik wil nieuwe Nikes.’ Nee, voor nieuwe schoenen moest eerst gewerkt worden. Omar: ‘We kochten ook wel eens wat voor Tarik, maar we leerden hem om de verantwoordelijkheid voor zichzelf te nemen. Hij moest beseffen dat het leven niet gemakkelijk is, dat je er hard voor moet werken om ergens te komen.’

Al van zijn twaalf jaar doet Tarik daarom allerhande jobs om wat bij te verdienen: reclamefolders bezorgen, pizza’s aan huis leveren, hulpje bij Albert Hein, kebabs maken in een Turks restaurant… Zelfs bij McDonalds staat hij in de keuken. ‘Het geheim van een goeie burger? Veel saus’, zegt hij daarover grijnzend in het Elevenprogramma Insiders. Ook in de beginjaren van zijn voetbalcarrière klust hij nog bij naast het voetbal. Zo moet hij met de wagen die hij bij amateurclub Sparta Nijkerk krijgt ‘Polen en Bulgaren ophalen en naar hun werkplaats brengen. Dan moest ik ook noteren wie aanwezig was.’

‘A shit player’

Het leven van Tarik Tissoudali verandert op het moment dat hij voor het eerst een profcontract krijgt. Hij is 21 jaar en verwacht het eigenlijk niet meer. Telstar geeft hem toch een kans. Tissoudali in Humo: ‘Ik nam me voor om zo veel mogelijk te verdienen, zodat ik mijn oude werk nooit meer hoefde te doen. Ik weet wat het is om te moeten bikkelen.’

Na twee seizoenen Telstar verkast de linkerwinger naar de Franse tweedeklasser Le Havre, maar dat avontuur draait helemaal anders uit dan verhoopt. De Amerikaanse coach Bob Bradley, die hem gehaald heeft, vertrekt begin oktober naar Swansea City. Zijn opvolger Oswald Tanchot spreekt geen woord Engels en er ontstaat een communicatieprobleem. Bovendien ligt Tissoudali in conflict met zijn makelaar Richinel Bryson, die niet bij de transfer betrokken was maar meent recht te hebben op een derde van de transfersom die Le Havre betaald heeft. Het geschil tussen de twee zou meer dan vijf jaar aanslepen en uiteindelijk uitmonden in een minnelijke schikking.

Broers Omar (links) en Mohammed (rechts) poseren samen met moeder Aicha en vader Messoud voor het ouderlijke huis in Amsterdam.
Broers Omar (links) en Mohammed (rechts) poseren samen met moeder Aicha en vader Messoud voor het ouderlijke huis in Amsterdam.© BELGAIMAGE

Door Le Havre, waar hij een contract voor vier seizoenen tekende, wordt Tarik achtereenvolgens uitgeleend aan SC Cambuur (tweede klasse), VVV-Venlo (eerste klasse) en De Graafschap (tweede klasse). Dankzij zijn prestaties bij die laatste club versiert hij een transfer naar Beerschot. ‘De Graafschap wilde me aanvankelijk houden, maar koos uiteindelijk voor een andere speler’, aldus Tissoudali in Sport/Voetbalmagazine. ‘Daarop ging ik naar Beerschot. Opnieuw tweede klasse, maar wel met de intentie om zo snel mogelijk te promoveren.’

Nadat ze hem voor het eerst bezig hebben gezien, zijn heel wat spelers bij Beerschot niet overtuigd. Er zijn er die denken: wat hebben ze nu weer binnengehaald? ‘ He seemed like a shit player‘, windt verdediger Denis Prychynenko, intussen een van Tissoudali’s beste vrienden, er geen doekjes om in Insiders. ‘Ik dacht: een speler van de Nederlandse tweede klasse, dat kan niet veel voorstellen. Op de eerste training was hij tijdens de eerste oefening, een rondo, dramatisch. Daarna speelden we een wedstrijdje. Op een gegeven moment werd er een bal in mijn rug gespeeld en zag ik Tissoudali naast me lopen. Ik zette mijn lichaam, maar hij was me te vlug af, chipte de bal over mij en scoorde. Lucky goal! Vijf minuten later wilde ik hem stevig tackelen om even te laten voelen wie de baas was, maar hij dribbelde me en scoorde weer: 2-0. Ik dacht: hm, toch niet zo’n slechte speler.’

Maar waar hij bij De Graafschap meteen zijn stempel drukte en de club naar de hoogste divisie stuwde, lukte dat in zijn eerste seizoen bij Beerschot niet. Ploegmaats van toen verklaren later in de media dat er geen klik is tussen Tissoudali en trainer Stijn Vreven. Die laatste ontkent dat: ‘Klopt helemaal niet. Ik heb dat toch zo niet aangevoeld. Ik ben als coach rustig en joviaal naast het veld en wil spelers iets bijbrengen op het veld. Tarik en ik hebben wel discussies gehad, misschien zelfs ruzies, maar dat heb ik met elke speler. Bij Tarik niet meer of minder dan met iemand anders.’

Ik had nooit gedacht dat hij als schaduwspits dit niveau ging halen, dus daarvoor alle credits naar hemzelf.’

Stijn Vreven

Wat Vreven wel opvalt, is dat Tissoudali een speler is van ‘de Hollandse school’. Zijn opleiding als winger was erop gericht om aanvallende acties te maken, terwijl het verdedigende aspect minder van tel was. In tegenstelling tot zijn trainer bij De Graafschap verwacht Vreven wél dat de winger mee terugloopt met de back van de tegenstander. Vandaar dat het af en toe botste. ‘Ik heb hard met hem moeten werken om dat in zijn hoofd te krijgen’, aldus Vreven. ‘Als wij dominant waren, dan was hij heel goed. Maar als we, zoals in de topmatchen tegen Union en KV Mechelen, niet de betere ploeg waren, dan was het lastig voor hem om mee te verdedigen en zijn taken te doen.’

Kinder Surprise

In Tissoudali’s tweede seizoen bij Beerschot wordt Stijn Vreven na een 11 op 27 ontslagen en neemt Hernán Losada over. Dat is in eerste instantie niet echt een goeie zaak voor Tarik. Hij verdwijnt helemaal op het achterplan, in die mate zelfs dat hij in januari op het punt staat om te vertrekken naar een Qatarese tweedeklasser. Het contract is zo goed als rond. Op de winterstage met Beerschot gaat hij persoonlijk afscheid nemen van zijn goede vrienden Denis Prychynenko en Raphael Holzhauser. Ietwat voorbarig, want uiteindelijk gaat de deal niet door.

In de tweede wedstrijd na de winterstop valt Tissoudali in tegen Union en maakt hij een wereldgoal. Vanaf dan is hij gelanceerd. Nieuw is dat Losada de Nederlander als schaduwspits laat opereren in steun van Prince Ibara of Marius Noubissi. Holzhauser fungeert op het middenveld als foerier van het tweetal. Een combinatie die wonderwel werkt en die Beerschot de titel oplevert in 1B.

Met dank aan Losada heeft Tarik zijn beste positie op het veld gevonden: die van schaduwspits. Tot op de dag van vandaag verbaast Stijn Vreven zich daarover: ‘In het begin van het seizoen laat ik al mijn spelers fiches invullen over van alles en nog wat, zodat ik hen op korte tijd leer kennen. Ook over hun tweede en derde favoriete positie. Tarik heeft nooit ingevuld dat hij als spits of tweede spits wilde spelen, altijd links of rechts op de vleugel. Ik had nooit gedacht dat hij als schaduwspits dit niveau ging halen, dus daarvoor alle credits naar hemzelf.’

Intussen leert ook de kleedkamer Tissoudali kennen als een heel fijn heerschap. Wanneer Jack, het zoontje van Frédéric Frans, door ziekte opgenomen moet worden in het ziekenhuis, ligt er een dag later een kaartje, een knuffel en een Kinder Surprise in zijn locker. Cadeautje van Tarik. ‘Hij is een waanzinnig warme mens’, zegt Tom Pietermaat. ‘Hij staat zo oprecht in het leven. Eigenlijk is hij niet de juiste persoonlijkheid om in het professionele voetbalmilieu mee te draaien. Zulke gasten kom je niet vaak tegen in dit wereldje. Zijn intenties zijn zo puur.’

Van de Amsterdamse pleintjes tot de bekerfinale met Gent: het atypische parcours van Tarik Tissoudali

Ook serieuze gesprekken gaat Tarik niet uit de weg. Over de islam bijvoorbeeld. Met een aantal ploegmaats bij Beerschot kan hij daar urenlang over discussiëren. Respectvol, zonder een onvertogen woord te laten vallen. Hij is ook de eerste om zichzelf te relativeren. Prychynenko lacht: ‘Hij zegt vaak: ‘ I know I am ugly but I have a nice wife and great kids. ”

Maar vergis u niet: als hij loskomt, is Tarik vooral een grappenmaker: een dolletje en lolletje is snel uitgedeeld. ‘Hij heeft dat ook nodig om te kunnen presteren op het veld’, zegt Jan Van den Bergh in Het Nieuwsblad. ‘Het moet voor hem aanvoelen alsof hij met vrienden een balletje trapt op een pleintje in Amsterdam.’

Het tentje van Tom

‘Tarik Tissoudali verlaat Beerschot’. Eind januari vorig jaar komt het bericht op de website van de Ratten hard aan bij de supporters. Voor de Nederlandse aanvaller is het geen gemakkelijke beslissing, want hij heeft Beerschot en de stad Antwerpen in zijn hart gesloten. Het beste bewijs is dat hij zijn ex-club nog steeds op de voet volgt en ook dit seizoen nog geregeld op het Kiel te zien was. Het bestuur van de Mannekes had hem evenwel zijn laatste contractjaar laten ingaan zonder gesprekken aan te knopen, hoewel Hernán Losada erop had aangedrongen om Tissoudali bij de club te houden. Daarop gaf de speler zijn makelaar de opdracht om uit te kijken naar iets anders. Hij wilde best in België blijven als er interesse was van een club uit de G5.

Wanneer KAA Gent op de proppen komt met een voorstel, schakelt Beerschot alsnog: het biedt Tissoudali een beter contract aan dan wat hij bij de Buffalo’s zou krijgen. ‘Maar ik vond de move te laat komen. Ze hadden daarvoor al eens serieus met me kunnen praten.’ Op 30 januari maakt Beerschot nog de verplaatsing naar OH Leuven. Veel spelers zouden, met het contract van hun nieuwe werkgever al in de achterzak, zo’n wedstrijd aan zich voorbij laten gaan, uit schrik voor een blessure. Niet Tarik Tissoudali. Als orgelpunt maakt hij bovendien het winnende doelpunt (0-1).

Bij KAA Gent laat hij zich ook meteen opmerken: in de Oostkantons scoort hij in zijn eerste wedstrijd twee keer tegen KAS Eupen. Een nieuwe romance is geboren. ‘Ik had wel een beetje mijn reserves bij zijn overstap naar Gent’, is Tom Pietermaat eerlijk. ‘Een hoger niveau, een harde kleedkamer met toch een persoonlijkheid als Hein Vanhaezebrouck daarboven… Ik twijfelde of zo’n lieve gast als hij daar zou aarden. Maar hij doet het supergoed.’

Ook bij de Buffalo’s is hij in geen tijd allemansvriend en ontstaat er op het veld chemie met zijn spitsbroeder Laurent Depoitre. ‘Laurent is zo genereus in alles wat hij doet, dat het voor de andere aanvaller ongelooflijk aangenaam is’, weet Vanhaezebrouck. ‘Hij is de man van het vele beukwerk en van de duels; hij trekt constant één of twee man op zich. Daar profiteert Tarik ook van.’

Dit seizoen blinkt Tissoudali in zijn vel. ‘Vanhaezebrouck geeft me het vertrouwen om mijn ding te doen. Hij wil me het liefst niet op onze eigen helft zien.’ En terecht, vindt Tarik, want: ‘Geen enkele speler in België heeft dezelfde speelstijl als ik.’

Onnavolgbaar op het veld, en soms ook ernaast. Pietermaat: ‘Vlak voor de winterstop kreeg ik telefoon van Tarik. Of ik een tentje en slaapzakken voor hem kon regelen. Hij zou met Denis Prychynenko naar de Ardennen trekken voor een weekje vakantie. Dus ging ik bij mijn ouders dat materiaal halen en pakte ik het mee naar onze wedstrijd tegen Anderlecht. Tarik en Denis waren daar als toeschouwers en na de match – die we met 7-0 verloren – laadden we het gerief over. Diezelfde avond vertrokken ze met hun tweetjes. Enkele dagen later kreeg ik plots een foto van Tarik vanuit Zwitserland, poserend voor dat tentje bij min 10 graden. ( lacht) Dat is ook wel typisch Tarik.’

Geen pita of kebab meer

Tarik Tissoudali ziet er nu messcherp uit, maar dat is niet altijd zo geweest. Zijn broer Omar zei eerder al in Sport/Voetbalmagazine: ‘Als je nu foto’s ziet van hem en bij Le Havre… dan lijkt hij dik. Dat was hij niet, maar hij is nu gewoon zó afgetraind. Een keer een vette hap gaan eten met vrienden doet hij niet meer; hij leeft nu echt helemaal voor zijn sport.

Tissoudali heeft er ook geen enkele moeite mee om dat toe te geven. ‘Voor ik naar Beerschot kwam, gebeurde het dat ik ’s avonds bij grote honger gewoon een ‘pita kapsalon’ of een kebab at’, zei hij vorig jaar in dit blad. ‘ Pieter Jacobs ( performance manager bij Beerschot, nvdr) zag talent in mij en ging me kort opvolgen. Hij waarschuwde me: ‘Je gaat me hiervoor haten.’ Maar mijn vetpercentage ligt nu veel lager, mijn suikerspiegel is stabieler, ik beweeg gemakkelijker en ik word niet meer zo moe wakker. Bij Gent wil ik daar nog meer voordeel uit halen.’

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content