Van de ‘Superfinal’ tot de plezantste cross: 5 dingen om dit weekend in de gaten te houden

Onze voorbeschouwing bij de sportmomenten om dit weekend naar uit te kijken.

Een Londense derby en dat in het magische decor van Wembley. Nummer vier tegen nummer drie in de Premier League, de verliezer lost de rol in de titelrace met Man City en Liverpool.

Genoeg inzet dus voor deze match, de vraag is echter of dat ook een boeiend kijkstuk zal opleveren. Daarvoor moet dan toch in de eerste plaats in de richting van de Blues gekeken worden. Onder Maurizio Sarri, met zijn voorliefde voor bewegings- en combinatievoetbal, speelt Chelsea fris en dartel. Naar het beeld van vedette Eden Hazard, bevrijd van het strakke keurslijf waarin José Mourinho en nadien Antonio Conte hem duwden. Na City, ook zonder Kevin De Bruyne een machine, heeft Chelsea de beste aanval in de Premier League.

De Spurs daarentegen worstelen met een identiteitscrisis. Ingegeven door stadionperikelen (de bouw van het nieuwe White Hart Lane liep vertragingen op), blessures en vooral stroef samenspel. Tottenham mag dan nog altijd wel op een knappe vierde plaats staan, van het zo geroemde passinggame onder Mauricio Pochettino viel er dit seizoen nog maar weinig te merken.

De vrees sijpelt door dat de Spurs alweer een seizoen naast de prijzen zullen pakken, ondanks alle lof voor hun stabiel transferbeleid. Voorlopig blijft Tottenham in het spoor van de titelfavorieten, dankzij stug beukwerk tegen de kleintjes. Tegen titelconcurrenten Liverpool en Man City werd echter tweemaal voor eigen volk verloren. Een derde thuisnederlaag tegen een rechtstreekse rivaal zou wel eens het woordje crisis kunnen ontlokken bij volgers van de Spurs.

Aanvoerder Harry Kane vindt maar moeilijk de weg naar doel, Dele Alli en Eriksen kampten met blessures, net zoals Jan Vertonghen. De Belgische sterkhouder achterin is nu wel eindelijk hersteld van een dijblessure die hem enkele weken aan de kant hield en viert mogelijk zijn comeback tegen Chelsea. Die andere verdediger van de Rode Duivels, Toby Alderweireld, is een certitude op het wedstrijdblad zaterdagavond.Net zoals Eden Hazard. Schittert zijn ster ook in Wembley of zet Tottenham de kentering in?

De druk opvoeren, eigenlijk doet ‘Cholo’ Diego Simeone niets liever. De energieke Argentijnse coach van de Rojiblancos kende niet meteen zijn beste competitiestart ooit in La Liga, maar staat na twaalf speelronden met 23 punten er niet slecht voor in de Primera División.

De CL-deelnemer en kampioen van 2014 komt al het gehele seizoen bijzonder moeilijk tot scoren. Diego Costa vond nog niet de weg naar de netten, paradepaardje Antoine Griezmann is clubtopschutter met amper drie goals in twaalf duels. De Franse sterkhouder, vaak de talisman van het team, kon naar maar weinig zijn ploeg over een dood punt helpen. In het laatste thuisduel was zelfs (de geblesseerde) routinier Diego Godín nodig om in het prachtige Wanda Metropolitanostadion Atlético voorbij het dramatisch presterende Athletic Bilbao te helpen, in de ultieme slotfase van de competitiewedstrijd.

De kloof met koploper Barça bedraagt slechts één puntje, omdat de Catalanen dit seizoen al behoorlijk morsten met de punten. De blessure van sterspeler Lionel Messi speelt daarbij natuurlijk een grote rol voor coach Ernesto Valverde. Maar ook de Argentijn – die vijf duels ontbrak door een gebroken arm – kon tegen Betis, ondanks twee doelpunten bij zijn invalbeurt, dat op de vorige speeldag een uiterst pijnlijke 3-4-nederlaag werd geïncasseerd. Daarmee kwam een einde aan een reeks van 42 competitieduels in Camp Nou zonder nederlaag. Deportivo Alavés had in september 2016 als laatste de driepunter meegenomen vanuit de Catalaanse hoofdstad.

Kan Messi er voor zorgen dat het rendement van de nieuwkomers Malcom en Vidal verhoogt, enfant terrible Ousmane Dembélé eindelijk eens uitpakt met een hoopgevende sportieve prestatie en niet alle gewicht op de schouders van Luis Suárez berust? De 31-jarige Zuid-Amerikaanse grootmeester zal voor het antwoord zorgen, na zijn 9 treffers en 5 assists in zijn vorige 10 duels.

In Buenos Aires, en bij uitbreiding heel Argentinië, zal zaterdagnamiddag om 17 uur (21 uur Belgische tijd) wellicht een groot deel van het openbaar leven stilvallen. Dan nemen River Plate en Boca Juniors het tegen elkaar op in de terugmatch van de finale van de Copa Libertadores, die over twee duels wordt beslist. ‘Thuisploeg’ River verwierf twee weken geleden de beste uitgangspositie, want in de (met een dag uitgestelde) heenwedstrijd in La Bombonera werd het 2-2. Boca verspeelde tot twee keer toe een voorsprong.

Het is voor het eerst dat de twee rivalen uit Buenos Aires tegenover elkaar staan in de finale van de Zuid-Amerikaanse tegenhanger van de Champions League. Een ‘Superclasico’ in een ‘Superfinal’ dus en dat is eraan te zien. Donderdag zakten maar liefst 50.000 fans af naar het stadion van Boca Juniors voor de training, om hun helden extra op scherp te zetten.

In de marge van het duel raakte Argentinië trouwens vertederd door de zesjarige Riverfan Renzo uit Paraná, die besloot om al zijn speelgoed te verkopen om zelf een ticket te kunnen kopen voor het Estadio Monumental van River. Zijn ouders plaatsten een foto op het internet en het verhaal ging viraal. De match van zaterdag bleek te hoog gegrepen, maar het leverde de jongen wel twee tickets voor de competitiematch van 2 december tegen Gimnasia op, inclusief vervoer van en naar Buenos Aires.

De vraag woedt tot op vandaag: is Mechelen of Antwerpen de bakermat van het Belgische basketbal? In Antwerpen was het pleintjesbasketbal van cruciaal belang in de ontwikkeling en populariteit van de sport vlak na WO II, maar het was in Mechelen dat de eerste grote successen geboekt werden op professioneel niveau. Met het befaamde Racing Mechelen van Keizer Willy Steveniers eind jaren zestig. In die periode werd ook haast symbolisch de fakkel overgedragen van Jef Eygel (Antwerpse) naar Steveniers (Racing). Ook later, in de jaren zeventig, eind jaren tachtig en begin jaren negentig, was het in Mechelen, in zaal De Winketkaai, dat honderden zotte en zatte studenten hun stem schor schreeuwden en de ploeg naar Europese roem stuwden. Real Madrid, Barcelona, Limoges: ze gingen voor de bijl in De Winketkaai. Arvydas Sabonis, Toni Kukic, Drazen Petrovic, ze stonden allemaal op de Mechelse parketvloer.

In 1995 stopte Maes Pils echter zijn sponsoring en was het sprookje abrupt uit. Racing Mechelen vervelde later in RB Antwerpen, het huidige Antwerp Giants.

Onnodig om te zeggen dat een clash tussen Mechelen en Antwerpen dus voor beroering en ambiance zorgt. Lange tijd heeft de basketbalfan moeten wachten op zo een prestigeduel, maar sinds deze zomer kan het weer. Kangoeroes Willebroek fusioneerde met Pitzemburg uit Mechelen en zo wordt er voor het eerst sinds 1995 weer topbasketbal geserveerd in de legendarische Winketkaai. In een match die er ook voor het klassement toe doet bovendien.

Antwerp Giants, van coach Roel Moors en gedragen door Belgian Lions Hans Vanwijn en Ismael Bako, geldt als dé titelchallenger van BC Oostende. Kangoeroes, steunend op de Amerikanen Kwan Cheatham en Carrington Love, verbaast dan weer in zijn debuutseizoen als fusieploeg en staat na een moeizame start op een mooie vierde plek. Bóven de Giants, die door hun druk Europees programma wel twee matchen minder tellen.

In Wachtebeke zou zaterdag de plezantste cross van het jaar moeten plaatsvinden. Als je tenminste op de naam van de veldrit afgaat: de ‘Ambiancecross’. Georganiseerd door Jurgen Mettepenningen, de manager van Marlux-Bingoal die in het verleden ook al de Bollekescross in Hamme op poten zette. Geen lukraak gekozen naam, want aan ambiance geen gebrek, met optredens van Les Truttes, Willy Sommers en Jettie Pallettie. De toegangsprijzen, amper vijf euro, worden bovendien zeer laag gehouden. Enig probleem: het regenweer dat op zaterdag voorspeld wordt. Maar dat kan dan weer een positieve invloed hebben op het parcours (meer modder) en op het wedstrijdverloop, met (misschien) een spannendere cross dan die van de voorbije twee weekends.

Evengoed knalt Mathieu van der Poel van bij het begin echter weer weg van zijn concurrenten.

Daarbij ook Wout van Aert, die deze losse cross er wel nog bijneemt, daags voor de écht grote afspraak van het weekend, de wereldbekermanche in Koksijde, op zondag. Een klassieker waar Van der Poel en Van Aert goede herinneringen aan bewaren. De Nederlander werd er in 2012 wereldkampioen bij de junioren, en snelde er vorig seizoen soeverein naar de zege (39 seconden voor Lars van der Haar, 50 seconden voor Van Aert), de Kempenaar kroonde zich vorig seizoen in het zand tot Belgisch kampioen, en behaalde er al in november 2014 een van zijn eerste grote profoverwinningen. Een jaar later vocht Van Aert in Koksijde een beklijvend duel uit met Sven Nys, gewonnen door de Kannibaal (diens laatste grote zege).

De kans is klein dat het zondag even spannend wordt. Wellicht snelt Van der Poel opnieuw onbedreigd naar de zege. Dat zou dan al zijn tiende triomf in een klassementscross zijn, op elf deelnames. Niemand zou, in de laatste 25 jaar, dan ooit zo vlug op het seizoen die kaap gerond hebben. Steekt Van Aert daar toch een stokje voor? Of beleven Toon Aerts en zandspecialist Laurens Sweeck een begenadigde dag?