Vincent Kompany en Brussel: een love story

Zijn wortels liggen in de hoofdstad en het was maar een kwestie van tijd voor hij er zijn comeback zou maken.

‘Het had niet veel gescheeld of ik was echt op het verkeerde pad terechtgekomen’, vertelde Vincent Kompany in een interview dat afgelopen weekend in The Guardian verscheen. ‘Had ik drugs willen verkopen, dan moest ik enkel de trappen van mijn appartementsblok naar beneden lopen. Rondhangen met een gang was de beste manier om indruk te maken op de meisjes. Ik kende die bendeleden allemaal want we voetbalden vaak samen.’

Het Brussel van Kompany’s tienerjaren was allesbehalve een lieflijke plek, maar hij liet de voorbije jaren geen gelegenheid onbenut om zijn liefde voor zijn stad van de daken te schreeuwen. Zijn wortels liggen in de hoofdstad en het was maar een kwestie van tijd voor hij er zijn comeback zou maken.

Meer dan tien jaar lang was Manchester dé uitvalsbasis van Kompany en zijn vrouw Carla. Hun drie kinderen Sienna, Kai en Caleb zijn er geboren, ze hebben er hun gezinsleven opgebouwd en ze runnen er Tackle4MCR, een foundation die met de medewerking van de burgemeester van Groot-Manchester ruim een miljoen pond, omgerekend 1,15 miljoen euro, voor de daklozen in Manchester heeft opgehaald.

Het zag er dus niet naar uit dat Vinny al die zaken zou achterlaten om naar België terug te keren. Het was vooral zaak om Carla, een rasechte Mancunian, te overtuigen dat ze hun gezinsleven en professionele activiteiten ook in Brussel zouden kunnen runnen.

Een paar maanden geleden waren mensen uit de intieme kring van Kompany ervan overtuigd dat ze in Noord-Engeland zouden blijven. ‘Zijn vrouw Carla ziet zich niet in België wonen. Opnieuw in Brussel wonen is dus niet aan de orde’, vertelde een vriend van Kompany destijds. ‘Vincent is verknocht aan Engeland, zijn kinderen gaan er naar school, etc.’

Maar zijn band met Brussel is steviger dan wat zijn vrienden voor mogelijk hielden. Zijn sportbar Good Kompany aan de Grote Markt was een flop, maar het weerhield hem er niet van om tijd en geld te blijven investeren in Brussel. Via het Brusselse agentschap Actiris, de tegenhanger van de Vlaamse VDAB en het Waalse Forem, stimuleert hij werkzoekenden om Nederlands te leren en zijn sociaal voetbalproject BX Brussels begint vlotjes te draaien.

‘Hij maakt niet officieel deel uit van het organigram’, zegt boezemvriend en trainer van de eerste ploeg Floribert Ngalula. ‘Hij is ‘slechts’ de broer van onze voorzitster Christel Kompany. Al lachend heb ik hem gezegd: bij BX heb je niets te zeggen. Maar de club ligt hem na aan het hart. Hij financiert de structuur en hij heeft de ambitie om de club naar de nationale reeksen te brengen.’

Als Kompany in Brussel iets wil betekenen dan moet hij op termijn in de politieke arena stappen en net als zijn vader, die gedurende drie jaar de burgemeesterssjerp van Ganshoren mag dragen, op de payroll gaan staan van een Brusselse partij.

Ngalula: ‘Hij heeft alles in zich om een groot politicus te worden. Hij vindt altijd de juiste woorden en het perfecte discours om de mensen te raken. Maar hij houdt niet echt van de politieke wereld. Hij was apetrots toen zijn vader de eed aflegde als burgemeester, maar het is niet in die sector dat hij carrière wil maken.’