Al enkele mercato’s zoekt Anderlecht naar een witte merel voor zijn offensieve compartiment. Wordt het ‘derde keer, goede keer’ voor sportief directeur Michael Verschueren?
De zoektocht naar een aanvaller is een echte lijdensweg voor Michael Verschueren. De Chief of Football is al toe aan zijn derde mercato en onder zijn bewind werd enkel Kemar Roofe gehaald, nota bene een speler uit het adressenboek van Vincent Kompany. Insiders zeggen een beetje schamper dat Verschueren junior enkel opduikt om handen te schudden met een nieuwe speler.
Verschueren lijkt in zijn queeste telkens te struikelen in de beslissende fase van de onderhandelingen. Herinner u de Duitser Sam Sidney, die na een bevredigende testperiode tijdens de voorbereiding wandelen werd gestuurd, en het geklungel in het dossier van Mbaye Diagne.
Maar de grootste blunder was wellicht het mislopen van de transfervrije Dieumerci Mbokani. Verschueren wilde niet ingaan op de looneisen van de Congolees – het salarispakket van Samir Nasri was blijkbaar geen probleem – en tegelijkertijd schermde hij met het argument dat er in de kern al genoeg aanvallers zaten.
Achter de schermen probeerde Verschueren diezelfde aanvallers wel van de hand te doen… In het geval van Mbokani was er wel sprake van een gedeelde verantwoordelijkheid aangezien het transfercomité, waarin Jean Kindermans, Pär Zetterberg, Vincent Kompany en de intussen ontslagen Frank Arnesen zetelen, ook medezeggenschap had in het dossier.
Heruitvinden
Dat Anderlecht de terugronde moest aanvatten zonder zijn nieuwe spits heeft te maken met de precaire financiële situatie van de club en een gebrek aan doortastendheid. Pieter Eecloo, hoofd van de scoutingcel, en Verschueren kregen de voorbije weken tal van profielen aangeboden, maar de makelaars moesten tevergeefs wachten op feedback. Het beslissingsproces is voor intermediairs een groot vraagteken en het digitale platform waar makelaars zich moesten registreren liep met een sisser af.
De tijd dat Anderlecht de hoogste lonen en de grootste commissies betaalde is ook voorbij. ‘Voor buitenlanders is Anderlecht niet meer de eerste bestemming in België’, zegt een makelaar die regelmatig met Anderlecht werkt. ‘Maar dat is niet alles: als een speler mag kiezen tussen Young Boys Bern en Anderlecht, dan zal hij altijd voor het eerste gaan.’
Anderlecht moet zich dus heruitvinden en buiten zijn natuurlijke habitat gaan scouten in continenten als Zuid-Amerika en Afrika. Het valt af te wachten of de nieuwe CEO Karel Van Eetvelt straks tot de conclusie komt dat in het nieuwe organigram een plaats moet worden voorzien voor een echte sportief directeur die voetbal ademt en een groot netwerk heeft.
Wouter Vandenhaute is alvast voor het idee gewonnen en verkende voor nieuwjaar al de markt.
Lees de volledige reportage over Anderlecht in Sport/Voetbalmagazine van 22 januari.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier