Waarom het Thaise overnamebod ook een goede zaak kan zijn voor OHL

© Belga
Matthias Stockmans
Matthias Stockmans Redacteur van Sport/Voetbalmagazine en Knack Focus.

Het is de Thaise investeerders van King Power Group, eigenaar van Leicester City, menens in de overnameplannen rond OH Leuven. De lokale investeringsgroep OHL op Dreef is misnoegd, de stad wacht af en het clubbestuur zwijgt.

Een delegatie van het OHL-bestuur, aangevoerd door voorzitter Chris Vandebroeck, was vorig weekend uitgenodigd in Leicester om er de wedstrijd tegen Watford bij te wonen en in de marge ook te praten over een mogelijke overname van de Leuvense club. OHL, dat bij de stad voor twaalf miljoen euro leningen heeft lopen (waarvan slechts de helft dient terugbetaald, de overige leningen worden uitgegomd via subsidies), is dringend op zoek naar vers kapitaal om een rampjaar zoals het vorige te vermijden. Daarin degradeerde OHL eerst op de slotdag uit de Jupiler Pro League en kende het vervolgens een dramatische campagne in de nieuw opgerichte reeks 1B. Pas op de slotspeeldag van PO3, in een rechtstreeks degradatieduel tegen Lommel, wist de ploeg van coach Dennis van Wijk een terugval naar de amateurreeksen te vermijden.

De OHL-delegatie wenste geen commentaar te geven over die trip naar Engeland en hield de hele week de lippen stijf op elkaar. Reden: het voorakkoord met de Chinese zakenman Jiang Lizhang dat in januari dit jaar afgesloten werd. Dat stipuleert dat OHL tot eind juni niet met andere partijen mag onderhandelen. Er kwam echter veel protest tegen het bod van de Chinese investeerders, van supporters maar ook vanuit de politiek. Het stadsbestuur boycotte de deal met de Chinezen door niet op te dagen voor een vergadering met Lizhang, waarop die boos weer vertrok en sindsdien niets meer van zich liet horen.

Ondertussen manifesteerde zich nog een andere potentiële overnemer: OHL op Dreef, een groep van vijf Belgische ondernemers (waaronder Bob Verbeeck, Jean-Baptiste Claes en Bart De Smet), dat net als Lizhang 2,5 miljoen euro op tafel wil en kan leggen om eigenaar te worden van de Leuvense club. Zij kregen echter te horen dat er officieel niet onderhandeld kon worden door het voorakkoord met de Chinese kandidaatovernemer. Groot was dan ook hun verbazing en misprijzen toen vorige week uitlekte dat de OHL-delegatie was gaan spreken met de Thaise kandidaat. Aiyawatt Srivaddhanaprabha, zoon van Leicester City-eigenaar Vichai Srivaddhanaprabha en vicevoorzitter van de uittredende Engelse kampioen, zou naar verluidt maar liefst het dubbele bieden van OHL op Dreef en Lizhang.

In de loop van volgende week wordt een doorbraak verwacht, zo denkt ook Carl Devlies, Leuvense schepen van Financiën en de man die in 2002 mee aan de wieg stond van fusieclub OH Leuven. ‘Wij wachten het rapport van onze bedrijfsrevisor af, de enige eis die wij stellen aan de nieuwe eigenaar is dat de financiële verplichtingen jegens de stad worden nagekomen. Verder beslist het OHL-bestuur autonoom in dit dossier.’ Maar is dat echt zo? De stad Leuven kan immers de geleende som in één keer terugvorderen indien zij zich niet kunnen vinden in de nieuwe eigenaars van de club. Een stevige stok achter de deur. Devlies: ‘Dat klopt. Uiteraard willen wij een sterke lokale verankering zien, maar als de verplichtingen worden nagekomen, kunnen wij weinig bezwaren hebben. Het stadsbestuur wacht de bevindingen van onze revisor af.’

Sowieso lijkt het bod van de familie Srivaddhanaprabha er eentje om serieus te nemen en hoeft die buitenlandse inmenging geen nefaste gevolgen te hebben, zoals onder meer OHL op Dreef vermoedt. Zij vrezen dat de Leicester-top OHL enkel zou beschouwen als transitstation voor hun Premier Leagueclub. Rob Tanner, journalist bij de lokale krant Leicester Mercury en auteur van het boek 5000-1 The Leicester City Story, spreekt dat tegen. Hij heeft niets dan lof voor Aiyawatt en Vishai Srivaddhanaprabha: “Het zijn miljonairs die bij Leicester City een fantastische job doen. Dat er al bij al weinig protest kwam bij het ontslag van Claudio Ranieri zegt veel over het aanzien dat ze hier genieten: iedereen vertrouwt erop dat ze de juiste beslissingen voor de club nemen. Toen zij in Leicester arriveerden, bestond er ook veel scepsis, er zijn voorbeelden genoeg van buitenlandse overnames die faliekant uitdraaien, maar zij begrepen dat voetbalzaken een specifieke aanpak vereisen en stelden op elk niveau zeer capabele mensen aan. Leicester City is onder hun bewind een uitstekend gerund voetbalbedrijf. Volgens de info die wij hebben zou Aiyawatt -wij noemen hem hier Top- zijn functie bij Leicester City niet opgeven en een algemeen manager aanstellen bij OHL, die hij dan superviseert.’

In Leicester demonstreerden de Thai veel oog voor de lokale verankering, beweert de Engelse journalist. ‘Ze pompten enorm veel geld in nieuwe infrastructuur en in supportersbeleving. Gadgets voor de supporters bij elke thuismatch, gratis drank en donuts op de verjaardag van de bestuurders, gratis ontbijt en bier voor de supporters die meegaan op verplaatsing… voorbeelden genoeg. Ze richtten ook de Foxes Foundation op, waarmee ze allerlei sociale projecten in Leicester ondersteunen.’

‘De meeste buitenlandse clubeigenaars in Engeland gebruiken het voetbal enkel om hun eigen profiel op te blinken, vader en zoon Srivaddhanaprabha hebben respect voor de voetbalgeschiedenis en cultuur. Het King Power Stadium van Leicester City is als een museum, ze beschermen er de erfenis. OHL mag zich zeer gelukkig prijzen als zij straks inderdaad eigenaar worden van de club. They are the real deal‘, besluit Tanner.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content