Op zijn achtste verhuisde Tahith Chong (Club Brugge) van Curaçao naar Nederland, op zijn zestiende ging hij van Feyenoord naar Manchester United. In Sport/Voetbalmagazine blikt de Nederlander daarop terug.
Tahith Chong: ‘Die overstap op mijn zestien jaar vond ik niet zo moeilijk. Oké, je bent jong, maar we hadden het al eerder gedaan. De stap van Curaçao naar Nederland was verder dan dat kleintje van Nederland naar Engeland. Het ging om de volgende best step in je ontwikkeling, waarbij iedereen zijn mening gaf, voor- en tegenstanders. Vandaag denk ik nog steeds dat het een goeie beslissing was: ik heb me bij Manchester United ontwikkeld als speler, veel geleerd en ik zit er nog steeds.’
‘Sommigen slagen, sommigen niet. Nergens heb je garantie. Het was ook geen garantie dat blijven bij Feyenoord me nu tot bij het eerste elftal zou hebben geloodst. Misschien was ik daar ook al weggestuurd. Daarom kijk ik nooit naar een andere voetballer. Ieder heeft zijn eigen pad, de ene staat op 21 wat verder, de ander is op 25 een laatbloeier. En iedereen heeft ook zijn mening, over hoe het moet. Als je nu aan Mats Rits vraagt of het goed was om naar Ajax te gaan, zal hij ook wel zeggen dat hij er dingen heeft geleerd.’
Rugzakje vullen
‘In het leven in het algemeen heeft iedereen een momentje waarin je even in een dipje zit. Dat is in voetbal ook zo. Sommige spelers raken eruit, andere niet. Dat maakt het voetballen ook mooi. Denk je: hé, twee jaar geleden, herinner je je nog waar ik toen zat? En kijk nu. Even doorbijten.’
‘Manchester United is één van de grootste clubs in de wereld. Daar die laatste stap zetten is moeilijk, je moet jezelf meten met de beste spelers. Dat is een uitdaging op training, je meten met jongens die daar staan waar jij over een paar jaar wil staan. Zien wat zij doen op training. Doen ze iets extra’s? Dingen in de gym? Praten ze met de trainer? Welke loopactie maken ze? Welke beweging? Je bent constant als een sponsje alles aan het opzuigen.’
‘Als voetballer heb je een rugzakje bij je, waarin je al je ervaringen stopt. Nu bij Club Brugge ook. Ik blijf mijn rugzakje vullen. En later, als ik weer eens in zo’n situatie kom, ga ik naar die rugzak toe en open ik dat boekje.’
Lees het volledige verhaal over Tahith Chong deze week in Sport/Voetbalmagazine.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier