Wanyama heeft nog een eitje te pellen in België

© BELGAIMAGE
Jules Monnier Medewerker van Sport/Voetbalmagazine

In België kon hij bij Beerschot geen onuitwisbare indruk nalaten, Victor Wanyama veroverde nadien wel Schotland en vervolgens de Premier League. Bij het Tottenham van Pochettino groeide de aanvoerder van Kenia eerst uit tot steunpilaar, nadien remde zijn knie hem af. Nu wacht Brugge.

Zeven november 2012. De 60.000 toeschouwers van Celtic Park houden het niet meer: op een corner van Charlie Mulgrew wint Victor Wanyama zijn luchtduel tegen Jordi Alba en duwt de bal tegen de netten. Zo is hij de eerste Keniaan die scoort in een Champions Leaguewedstrijd. Een prestatie die nog zoeter smaakt doordat Celtic die avond Barça vloert (2-1), wat in de eretribune enkele vreugdetraantjes losmaakt bij zanger Rod Stewart.

Kenia rekent al lang op de familie Wanyama om z’n voetbalgeschiedenis te kleuren. Twee jaar eerder was McDonald Mariga, de oudste broer van Victor, de eerste Keniaan die aan een Champions Leaguewedstrijd meedeed en door tien minuutjes mee te spelen in het shirt van Inter zelfs de Beker met de Grote Oren won.

In de genen

Geboren in Nairobi op 25 juni 1991 groeit Victor Wanyama dus op in een familie van sporters, want behalve Mariga was zijn vader Noah international, voetballen twee andere broers, Thomas en Sylvester, in eigen land en speelt zijn zus Mercy basketbal in de VS.

Ondanks de status van de vader zwemt het gezin niet in het geld. En ook al heeft Victor altijd te eten gekregen, hij heeft zijn eerste voetbalschoenen pas op zijn tiende gewonnen toen hij op een jeugdtoernooi verkozen werd tot beste speler.

In het land van de langeafstandlopers springen zijn gestalte (hij is 1,84 meter voor 87 kg) en zijn talent algauw in het oog en op zijn vijftiende wordt hij na het spelen van een vriendschappelijke match tegen Nigeria de jongste Keniaanse international ooit. Enkele maanden later treedt hij in de voetsporen van zijn broer Mariga en trekt naar Zweden, waar hij een seizoen voor de U21 van Helsingborgs speelt (zijn broer werd van daar naar Parma getransfereerd). Na een korte terugkeer in Kenia, aan de JMJ Academy, legt Wanyama met goed gevolg een test af bij Germinal Beerschot, dat hem een contract biedt van vier jaar.

Onhandigheid

Zijn eerste stappen in België zijn allesbehalve een succes. Na een aanpassingsjaar sprokkelt hij zijn eerste speelminuten in de Jupiler Pro League in 2009 en in zijn derde match laat hij zich opmerken door een dodelijke tackle op Anderlechtspeler Matías Suárez, wat hem de uitsluiting oplevert. Enkele dagen later deelt hij op training een nieuwe onhandige tackle uit en breekt hij het kuitbeen van een ploegmaat.

‘Ik heb moeilijke momenten gekend in België’, geeft hij later toe in Het Laatste Nieuws. ‘Ik heb er veel geleerd. Ik heb in stilte gewerkt en was dankbaar te mogen spelen.’ Want ondanks zijn onhandigheden, te veel defensieve blunders en de twijfels over zijn werkelijke leeftijd slaagt de Keniaan erin om dankzij zijn fysieke kwaliteiten en uithoudingsvermogen tot basisspeler uit te groeien en aan het einde van zijn tweede seizoen bij de Ratten zich bij andere clubs in de kijker te spelen. Met name Standard tracht hem binnen te halen en hoewel de deal zelfs rond raakt met het bestuur van Beerschot, worden de Rouches op het laatste moment gedribbeld door Celtic Glasgow.

Nummer 67

‘Ik heb bij de club van mijn dromen getekend’, verkondigt Wanyama bij zijn aankomst in Schotland. Dit soort verklaringen mogen dan al schering en inslag zijn, de box-to-boxspeler lijkt oprecht en is dat niet zonder reden: ‘In Kenia zijn er veel fans van Celtic en de Rangers’, verklaart hij aan het magazine FourFourTwo. ‘Lange tijd organiseerden zij liefdadigheidsmatchen in mijn land. Ik was het gewoon om mensen in een shirt van Celtic of de Rangers naar de pub te zien gaan om de matchen te bekijken.’

Ik heb veel geleerd in België. In stilte gewerkt en ik was dankbaar te mogen spelen.

Dat hij een kenner is, bewijst de centrale middenvelder door te kiezen voor het nummer 67, een verwijzing naar het jaar dat Celtic de Champions League won. Een gebaar waarmee hij meteen de supporters voor zich wint, temeer omdat hij zich heel snel aanpast aan de ruwe Schotse Premier League. In zijn eerste seizoen speelt hij kampioen, waarna een uitzonderlijke Champions Leaguecampagne volgt: bovenop de zege tegen Barça zal Celtic de achtste finales bereiken. Ondanks hun onmacht tegen Juventus maakt de Mighty Kenyan zodanig indruk dat Andrea Pirlohimself de loftrompet over hem steekt: ‘Hij kan een van de beste middenvelders van Europa worden. Hij heeft er de fysieke kwaliteiten en kenmerken voor.’

Aan het einde van het seizoen wint Wanyama een nieuwe titel, de Schotse beker én een nieuwe bijnaam: Spaghetti, na een memorabele tweet gepost op 12 mei 2012: ‘I had spaghetti and it was very nice I enjoyed it‘.

Spaghetti

Toch volgt Spaghetti niet het pad van de Italiaanse Serie A, de prestigieuze Premier League lonkt naar hem. Terwijl het zelf iets meer dan een miljoen euro voor hem had betaald, strijkt Celtic bijna vijftien miljoen euro op van Southampton, wat Wanyama de duurste uitgaande transfer van Schotland maakt. De Keniaan is vurig gewenst door toenmalig Saints-coach Mauricio Pochettino en tekent voor een sterk debuut, maar een blessure maakt in februari een einde aan zijn seizoen en verhindert hem om echt zijn stempel te drukken op de ploeg.

Het is pas tijdens de twee seizoenen daarna, tussen 2014 en 2016 onder leiding van Ronald Koeman, dat hij zich echt opwerpt als een van de beste verdedigende middenvelders van Engeland. Zo behalen de Saints zelfs de zesde plaats, hun beste klassering sinds de oprichting van de Premier League. De supporters bedenken een liedje voor hem op de tonen van The Lion Sleeps Tonight: ‘He’s a Kenyan, a mighty Kenyan, called Victor Wanyama‘.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Ondanks drie rode kaarten wordt hij bij het begin van de volgende zomermercato voor iets meer dan vijftien miljoen euro gekocht door Tottenham, dat getraind wordt door een zekere Pochettino, die niets van zijn Keniaanse liefde vergeten is. Op de voorstelling bij de Spurs poseert Wanyama met een handvol spaghetti, het bewijs dat de Britse humor geen geheimen meer voor hem kent. Of hij nu aan Eric Dier of Mousa Dembélé gekoppeld werd, of zelfs als enige nummer zes speelde, Wanyama ontpopte zich vanaf minuut één tot een centraal element van Tottenham.

Hij mag dan wel agressief blijken, hij is een van de besten in de Engelse competitie qua geslaagde tackles, maar ook qua geleverde passes.

Afgeremd door blessures

Na een sterke beginperiode kreeg de Keniaan echter te kampen met blessures. In het najaar van 2017, ruim een jaar na zijn aankomst, is hij vijf maanden buiten strijd door een letsel aan zijn kraakbeen. Wanyama heeft sindsdien moeite zich terug in de ploeg te knokken.

Bijna hetzelfde gebeurt in het volgende seizoen. Hij moet maandenlang revalideren van een knieblessure, en het duo Moussa SissokoHarry Winks maakt indruk. De twee zijn amper geblesseerd en harde werkers. Dat terwijl Wanyama na zijn eerste topjaar wat nonchalant werd.

Een nieuw seizoen op de bank zag de Keniaan niet zitten, waardoor hij uitkeek naar een andere ploeg. Club Brugge bleek, mede door de prestaties in de Champions League, een interessante optie. Europees voetbal, titelkandidaat, aantrekkelijke stijl én speelminuten. Bart Verhaeghe en Vincent Mannaert breken maar wat graag hun transferrecord (€10 miljoen met kans op vijf miljoen aan bonussen). In ruil krijgen ze een intrinsieke topper die kan verdedigen, kan uitvoetballen en heerst in de lucht. Wanyama staat te popelen om zijn Belgisch eitje te pellen.

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content