KRC Genk lootte het Oekraïense Sjachtar Donetsk in de derde voorronde van de Champions League. De Oost-Oekraïners zijn een vaste waarde in Europa. Wat voor ploeg ontmoeten de troepen van John van den Brom?
Vanavond treffen twee ploegen uit steden met een grote mijngeschiedenis elkaar. De club uit Donetsk heeft een van de meest uitgekiende transferstrategieën in het voetbal. De Mijnwerkers rekenen voornamelijk op de eigen opleiding, buren uit Rusland en… Brazilianen.
Fernandinho (Manchester City), Willian (ex-Chelsea, Arsenal) en Douglas Costa (ex-Juventus, -Bayern Munchen) zijn de meest klinkende namen die er successen boekten. Marlos en Junior Moraes bleven er lang, verwierven de Oekraïense nationaliteit en kwamen al meermaals uit voor de geel-blauwen. In de huidige selectie zitten er maar liefst veertien Goddelijke Kanaries. Doorheen de jaren maakten ze indruk met aanvallend voetbal en daar hoopt de nieuwe oefenmeester Roberto De Zerbi op voort te bouwen.
Controle, met en zonder bal
De Italiaan maakte indruk in de Serie A met dynamisch, aanvallend en attractief voetbal. De Zerbi hanteerde doorgaans een 4-2-3-1-formatie waarin balprogressie via korte passes in zones met een overtal belangrijk zijn. Zo controleert zijn ploeg de wedstrijd met en zonder bal. Geregeld wijzigt hij positionele details of iemand uit het basiselftal naargelang de tegenstrever, maar zijn basisidee blijft dezelfde: domineren op de helft van de tegenstander.
De Zerbi gebruikt die opstelling nogal atypisch. Doorgaans laten coaches hierin de flankverdedigers hoog opschuiven om de breedte te bewaren en de aanval te ondersteunen. De Italiaan laat ze vooral meehelpen in de opbouw en laat ze niet al te ver opschuiven in het aanvallende derde. De flankaanvallers zorgen alternerend voor breedte. Als de ene de zijkant opzoekt, sluit de andere aan rond de spitsen.
Die flankverdedigers kunnen defensief snel bijsluiten, gezien het middenveldduo de opbouw verzorgt. Beginnend door een vierkant te vormen met de centrale verdedigers en hoe verder de bal vordert, hoe verder dat duo mee opschuift. Met die flankverdedigers op gemiddelde hoogte, behouden ze een overtal op het middenveld en vormt zich een soort 2-4-4-opstelling.
‘Mijn stijl is de Sjachtar-stijl’, zei de selectieheer bij zijn aankondiging. Als de oefenmeester even koppig zijn manier van werken doortrekt met vergelijkbaar spelersmateriaal, dan kan Genk zich aan een tegenstrever met snelle passing, veel positiewissels en enthousiast aanvalsspel verwachten in de Luminus Arena.
Genk
Voor Junya Ito maakt het weinig uit, maar voor de linkerzijde van De Smurfen is het gunstig dat de flankverdedigers niet al te hoog opschuiven. Zo hoeft Théo Bongonda enkel een kleine positionele aanpassing te maken eerder dan volledig uit te zakken en komt Juklerod minder in 2-tegen-1-situaties. Dat is namelijk een van de zwaktes van dit Genk.
In de Belgische Supercup hanteerde Philippe Clement aan de bal een 4-2-4 om iedere verdediger vast te pinnen en liet hij Clinton Mata op rechts een overtal creëren tegenover de Noorse linksback. Dat gebruik van Bongonda z’n defensieve positiionering, kan ook in dit duel het tactisch detail zijn dat De Zerbi uitspeelt om zijn slag thuis te halen. Daar zijn de Brazilianen Dodo en Tete aartsgevaarlijk voor Sjachtar. Interessant wordt om te zien hoe beide 4-2-3-1-formaties elkaar al dan niet zullen uitwissen. Waar De Zerbi een eerder geduldig spel beoefent, naar het voorbeeld van Pep Guardiola, doet Van den Brom het met de gulden middenweg tussen dat en een eerder directe, fysieke aanpak met de lopers rond Onuachu. Als Genk zich, net zoals tegen Club Brugge, niet ingraaft, krijgt de neutrale kijker alvast een open aanvalsspel om van te smullen.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
