Wesley: ‘Toen de voorzitter deze winter zei dat ik moest blijven, was ik echt blij’

Wesley Moraes, de bonkige en o zo belangrijke targetspits van Club Brugge, is wellicht bezig aan zijn laatste maanden in België. Hoe blikt hij terug op die passage in zijn carrière en waar ligt zijn volgende stap? Enkele opmerkelijke passages uit ons interview met de Braziliaan.

Wesley over…

… zijn voorbije seizoen:

‘Ik denk dat ik goed ben gestart, maar daarna ging het een tijdje wat minder. Waarom, daar ben ik nog niet achter. In sommige analyses werd verwezen naar de blessures van de flankspelers, maar daar lag het niet aan. Het had met mij te maken, met vormverlies. Daarom ben ik met de trainer gaan praten, om te horen wat hij ervan vond. Blijf hard trainen, zei die, en blijf vertrouwen in jezelf hebben, dan komt het wel terug. Zo gebeurde het.

‘Mijn leerproces is nog niet af. Ik moet proberen altijd top te zijn, altijd aanwezig, altijd belangrijk voor de ploeg. Als het niveau van de ploeg daalt, heeft dat ook altijd een beetje te maken heeft met mijn niveau. Als ik top ben, draait de ploeg goed. Het verschil ligt ook in de aanpak van die ploegen. Teams in de play-offs, of Europees, gaan zelf ook hun kans, vallen zelf ook aan. Dan krijg je meer ruimte. Kleinere ploegen stemmen hun aanpak meer op ons af en houden ruimtes klein.’

… zijn evolutie sinds hij in 2016 in België toekwam:

‘Ik ben beter geworden in het positie kiezen binnen de zestien. Ik heb daar na de training veel aan gewerkt met Edward Still (assistent-trainer, nvdr). Daarnaast praatte de trainer heel veel met mij, benadrukte hij dat ik binnen de zestien moest opduiken. Voorin moest blijven. Als de bal op de flank is, opduiken aan de eerste paal, de verdediger afhouden en scoren.’

‘Ik zit hier ook heel anders dan twee jaar geleden, neen? Veel minder verlegen, vol zelfvertrouwen. Als je altijd op het veld staat, lof oogst, schouderklopjes krijgt, en alles gaat goed, ben je gelukkig. Ik ook. Ik ben hier nu al drie en een half jaar, ik weet wat ik moet doen, ben belangrijk voor de ploeg, en daar put ik zeer veel zelfvertrouwen uit. Mijn mama is hier tot het einde van het seizoen en onlangs zei ze het ook: “Je praat veel meer dan anderhalf jaar geleden.” Logisch, antwoordde ik, ik speel en andere ploegen willen me. Hoe zou ik dan ongelukkig kunnen zijn?’

… de interesse van buitenlandse clubs:

‘Niet alleen ik, ook andere spelers hebben in de CL kunnen tonen dat ze het potentieel hebben om bij een andere ploeg te voetballen. Maar vandaag zijn we nog in Brugge, dat mag ons niet afleiden van de essentie. Deze winter wist ik dat er een heleboel ploegen me volgden. Lazio onder meer, maar ook nog andere. Daarop is mijn zaakwaarnemer gaan praten met de voorzitter, maar die zei dat ik hier moest blijven. En daar was ik blij mee, echt waar. Ik ken hier iedereen, schiet goed op met de ploegmaats. Heel mijn leven zal ik hier niet blijven, maar dit stoorde me niet. Ik kan straks voor de derde keer kampioen worden in België en de vierde keer in mijn leven.’

‘Weet je, als ze met veel geld komen aanzetten is dat even een ingewikkeld moment in je carrière. Ingewikkeld, maar niet moeilijk, tenminste niet als je wordt begeleid door mensen die het goed met je menen en die het op de langere termijn zien. Het is belangrijk dat die jou dan rustig houden.

‘Stel, er komt een Chinese club, met veel geld, en je trekt naar daar. Wat als je er niet gelukkig bent? Dan zit je daar, op een berg geld… Ik verkies dan liever hier te blijven, prijzen te pakken en gelukkig te zijn. Ik heb ook geen voorkeur, al denk ik wel dat ik in aanmerking kom voor een transfer naar Engeland. Ook als niet-international. Naar Engeland gaat mijn voorkeur uit, maar als er elders mogelijkheden zijn…’