Charleroi behaalde dit weekend tegen KV Kortrijk een mooie overwinning. Dat had voor een stuk te maken met de tactiek van trainer Yannick Ferrera, die eindelijk zijn geliefkoosde 4-4-2 in de praktijk kon brengen.
Charleroi behaalde dit weekend tegen KV Kortrijk een mooie overwinning. Dat had voor een stuk te maken met de tactiek van trainer Yannick Ferrera, die eindelijk zijn geliefkoosde 4-4-2 in de praktijk kon brengen.
“Met een ideale voorbereiding had ik geen zeven speeldagen nodig gehad om tactische systemen uit te testen. In het begin had ik drie centrale middenvelders nodig om niet te verzuipen”, doet Ferrera zijn relaas in Sport/Voetbalmagazine.
“De inbreng van een tweede spits is belangrijk in mijn systeem”, zegt de jonge Charleroicoach, nadat Mohamed Aoulad zich als tweede spits tegen Kortrijk belangrijk toonde. “Voor mij is 4-4-2 het meest simpele en efficiënte systeem. Zelfs een ploeg die met negen spelers door moet, kan dat, als de twee linies van vier hun taak uitvoeren.”
Dat hij niet van bij de competitiestart naar zo’n 4-4-2 greep, komt omdat hij er toen de spelers niet voor had, zegt Ferrera. “Ik heb lang alleen Giuseppe Rossini als targetman kunnen uitspelen, maar hij stond te vaak te ver afgezonderd. Onur Kaya die achter hem speelde, stond al te ver van hem, en de twee flankspelers moesten te veel verdedigen om Rossini van nut te kunnen zijn voorin.”
“Het beste is twee spitsen naast mekaar, elk met hun specifieke kwaliteiten. Mynor Escoe en Aoulad hadden tijd nodig om zich in hun rol in te leven. Had ik kunnen beschikken over een ongelimiteerd budget, dan had ik wel Wayne Rooney gehaald.”
De lange bal ligt Charleroi niet. “Ik zou wel blind moeten zijn om zo te spelen. Sinds ik Rossini heb, kan ik mijn verdediging wat meer ontlasten. Wij moeten het hebben van korte combinaties, maar als dat niet lukt, kunnen we met Rossini voorin wel even ademhalen.” (RVDP)
