In de zomer van 2011, net na zijn transfer naar PSV, verscheen het abc van Dries Mertens in Sport/Voetbalmagazine. Enkele opmerkelijke passages.
De A van Anderlecht
“Anderlecht zal altijd iets speciaals blijven, het is de club waar ik gevormd werd. Paars-wit wilde me echt, maar ze beseften snel dat een transfer niet mogelijk was omdat het bedrag dat Utrecht vroeg veel te hoog lag. Voor mij was Anderlecht nochtans een reële optie. Na vijf jaar Nederland wilde ik me wel eens tonen in België.
“In feite was Lokomotiv Moskou het meest concreet, zij hadden al een akkoord met Utrecht. Ik zag dat echter niet zitten, daarvoor is het te vroeg. In Rusland kan je wegrotten, toch iemand zoals ik: ik heb graag mijn familie en vrienden dicht bij me. In dat opzicht is PSV de beste optie.”
De B van Bruyninckx
“Samen met Anne Noë (ex-bondscoach nationale vrouwenploeg, nvdr) was Michel Bruyninckx in de topsportschool van Leuven bepalend in mijn opleiding. Zijn visie op voetbal is heel anders: lichaam en geest zijn nauw verbonden, met veel aandacht voor blessurepreventie. Het resultaat zie je: ik mis amper een wedstrijd.”
De C van carrière
“Ik ben niet de persoon die vaak achteromkijkt, maar ik ben tevreden met waar ik nu sta. Hopelijk kan ik die stijgende lijn blijven aanhouden. Dan denk ik in eerste instantie aan prijzen pakken met PSV en aan een basisplaats bij de Rode Duivels veroveren.”
“Ik vind dat je als jonge gast ambitieus moet zijn. Vooraf moet je niet zeggen: ik blijf tien jaar bij deze club. Máár, eerst prijzen pakken.”
De D van doelpunten
“Ik maak graag mooie doelpunten. Een intikker is even belangrijk, maar toch … Ik scoor liever met een verre lobbal. Ik heb het wel voor lobjes.” (grijnst)
De M van Mertensmania
“Je merkt dat mijn populariteit groeit, maar dat stoort me niet. Dan zet ik in de supermarkt gewoon mijn petje op.”
“Soms is het moeilijk om iedereen tevreden te stellen. Bij Utrecht kon je nog iedereen een handtekening geven, maar bij PSV kan dat niet meer want dan ben je bijna een hele dag bezig. Ik geef hier ook bijna elke dag een interview. Ik vermoed dat dat wel zal minderen zodra het seizoen bezig is.”
De Q van quid pro quo (voor wat hoort wat)
“Ik ben ervan overtuigd dat als je goed doet voor de wereld, dat je dan ook goed terug- krijgt. In het voetbal geldt hetzelfde: als je voor je ploegmaat loopt, zal hij dat ook voor jou doen. Alleen zo krijg je een kampioensploeg. Als een ploegmaat alleen voor zichzelf speelt, valt dat gauw genoeg op.”
“Een trainer overtuigen kan je alleen maar door goed te trainen. Ik blijf nog altijd na om vrije trappen te nemen of om naar doel te schieten. Ik heb ook hard aan mijn fysieke ontwikkeling gewerkt. Nu komt het erop aan de explosiviteit te onderhouden. Het is mijn sterkte, maar als je daar niet op blijft trainen, kan je die sterkte snel verliezen.”
De T van tweevoetig
“Van nature ben ik rechtsvoetig, maar ik schiet gewoon met het been waar de bal voor ligt. Tweevoetigheid is een van de dingen die je kan trainen, dus moet je dat doen. Van jongs af aan ben ik op mijn linker gaan werken.”
“Mijn gebrek aan kracht moest ik compenseren met behendigheid. Heb ik ook weer aan Michel Bruyninckx te danken. Hij trainde met de soccerbal: een bal in een netje en dan jongleren op muziek. Links en rechts. Tot je er niet meer bij nadenkt.”
De X van Xavi
“Voor zulke spelers kan je alleen maar respect opbrengen. Goed spelen en vooral: goed blíjven spelen. Dat hij en Iniesta onder al die drukte ook zo gewoon blijven, vind ik knap. Ze weten van zichzelf dat ze goed zijn, maar ze doen niet arrogant.”
“Het moet heerlijk zijn om mee te draaien in een ploeg als FC Barcelona. Maakt niet uit wie er tegenover hen staat, ze brengen hun eigen spel en houden altijd de bal in de eigen ploeg. Ik zou er op training ooit eens aan een positiespelletje willen meedoen.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier