Met Chelsea-Manchester City krijgen we zaterdag een klapper in de Premier League. Hoe gaat het met City, dat vorig seizoen in zes weken tijd drie keer verloor van de Blues?
Het goeie nieuws voor City is: Kevin De Bruyne (30) is terug. Met mondjesmaat, net als een jaar geleden brengt Pep Guardiola onze landgenoot voorzichtig terug naar competitieformat. Het seizoen is nog lang. Twaalf minuutjes tegen Tottenham, om te checken hoe het stond, dan rust en verzorging, en vorige week dan de grote terugkeer, met 70 minuten en een basisplaats tegen RB Leipzig, gevolgd door een invalbeurt van een klein half uurtje tegen Southampton zaterdag. Drie keer één schot op doel, het is voorlopig nog warmdraaien voor De Bruyne.
In afwachting van zijn hoger rendement gaat veel aandacht uit naar de integratie en impact van Jack Grealish (26), die in stijl debuteerde in de Champions League. De nieuwkomer had een voet in de eerste vier goals tegen Leipzig (6-3). Gelukkig werd dat een spektakelstuk met goeie afloop, want Pep had even voor wat controverse gezorgd door de mindere publieke opkomst voor deze match te hekelen. Tabloids maakten er al snel de Emptyhad van. Een beetje bij de haren getrokken, wat Pep weer dwong tot een correctie van wat hij zei bij de komst van Southampton. Voor competitiewedstrijden zit het stadion met ruim 52.000 fans (ongeveer 97 procent van de capaciteit) immers nog steeds goed vol. Europees was er woensdag minder volk (38.000), maar dat ligt ook in de lijn van de start van de Europese groepsfase vóór covid. Lyon lokte drie jaar geleden ook maar 40.000 man naar het stadion, Sjachtar twee jaar geleden 36.000. Later op het seizoen bleek er midweeks altijd meer volk naar de Champions League te komen. Dat zal met PSG en Messi ongetwijfeld niet anders zijn.
Man. City onder druk
Door de uitschuiver op speeldag 1 bij Tottenham – 66 procent balbezit maar wel 1-0 voor de Spurs – trekt de kampioen met een achterstand naar Stamford Bridge, waar het in maart vorig seizoen nog met 1-3 won. Chelsea is de ploeg in vorm – 0-3 bij Tottenham zondag – en de ploeg ook die in het slot van vorig seizoen City drie keer kon kloppen: op 17 april in de halve finale van de FA Cup (1-0 op Wembley), op 8 mei in de competitie (1-2 in het Etihad) en op 29 mei in de finale van de Champions League (1-0 in Porto). Dat vraagt om een revanche, met dat gegeven dat Chelsea in de figuur van Romelu Lukaku nu een extra troef heeft.
Tijd voor denkwerk bij Guardiola, in zijn Barçaperiode vroeger nog de mentor van Thomas Tuchel. Die bestudeerde ooit in de teambus van Mainz een documentaire rond Pep gedurende twee uur. Tuchel was vooral gefocust op de paslijnen van de Catalaanse ploeg. Ook het vele trainen op balbezit is iets wat Tuchel van de Catalaan overnam.
Ralph Hasenhüttl, de coach van Southampton, toonde zaterdag ook al de kwetsbare kant van City. De Oostenrijker gebruikte een 4-2-2-2, waarbij hij hoog druk zette, eens Fernandinho, die de ploeg bewust vrij liet, in balbezit kwam. ‘Dat werkt tegen Pep,’ klonk het achteraf, ‘omdat hij altijd wil voetballen.’ Guardiola gaf zijn collega gelijk. City, met Raheem Sterling dit keer als 9 in plaats van Ferran Torres omdat Guardiola countermogelijkheden verwachtte, had veel balbezit, maar de start van de opbouw was niet goed. Fernandinho zag paslijnen naar zijn ploegmaats goed afgesneden, zodat City geen tegenaanvallen kon opzetten. Het kreeg er de ruimte voor, maar niemand kon die benutten.
Na het inbrengen van Phil Foden, De Bruyne en Riyad Mahrez kon de wedstrijd alsnog in het voordeel van City kantelen. Foden kopte in de slotfase bijna raak en Sterling zag een goal door de VAR afgekeurd voor buitenspel, maar uiteindelijk bleef het 0-0. Achteraf bleek uit de statistieken waarom: van de 16 doelpogingen van City belandde maar één bal tussen de palen. Het was geleden van maart 2017 en een duel tegen Stoke City dat de ploeg van De Bruyne dat nog was overkomen.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
