Ciro Immobile (30) maakte meer dan 100 doelpunten in de Serie A voor Lazio Roma en bereikte vorig seizoen een kaap door met zijn 36 treffers de Europese Gouden Schoen te winnen. Gesprek met de goalgetter die Club Brugge van overwintering in de CL wil houden.
What you see is what you get. Dat gevoel heb je bij Ciro Immobile na een interview van precies 51 minuten. Zijn bescheidenheid is niet gespeeld en zijn plat Napolitaans accent maakt hem net dat tikkeltje menselijker dan de doorsneevoetballer. Hij spiegelt zich een beetje aan Zinédine Zidane, die net als hij na zijn werkuren de anonimiteit van het dagelijkse leven opzoekt. ‘Ik zou eens een interview willen lezen van Zidane’, zegt Immobile. ‘Vorig jaar zaten we naast elkaar van de zon te genieten op een strand in Dubai. We hebben elkaar beleefd gegroet, maar een gesprek zat er niet in. Ik heb gezien hoe zorgzaam hij omging met zijn familie en dat heeft mij geraakt.’
Sinds 2010 is de Europese Gouden Schoen, en bij uitbreiding tal van individuele prijzen, enkel voorbehouden aan twee buitenaardse voetballers. Tot jij je er dit jaar mee ging bemoeien…
Ciro Immobile: ‘Het palmares van de Europese Gouden Schoen zegt genoeg: Lionel Messi en Cristiano Ronaldo lossen elkaar al een tijdje om beurten af. De enige die zich ertussen kon wroeten, was die andere kanjer Luis Suárez ( in 2016, nvdr). Dat mijn naam nu naast die van hen komt, is ongelooflijk! Omdat er dit jaar geen Gouden Bal wordt uitgereikt, heeft deze Gouden Schoen nog meer gewicht dan de voorbije jaren. Al zijn het twee totaal verschillende onderscheidingen. Bij de ene ben je afhankelijk van het aantal stemmen dat je krijgt en de prijzen die je won in teamverband, terwijl de andere uitsluitend gebaseerd is op statistieken.’
Op welk moment heb je van de Gouden Schoen een persoonlijk doel gemaakt?
Immobile: ‘Als kleine jongen dacht ik er al aan. Ik ken geen doelpuntenmakers die geen waarde hecht aan deze prijs. Twee seizoenen geleden heb ik door een blessure de race naar de Gouden Schoen moeten staken. In februari van dit jaar stond ik aan kop toen de competities stopgezet werden, maar ik was mij bewust van alle onzekerheden. Zou ik bij de hervatting dezelfde regelmaat kunnen neerzetten? Zou Lazio zijn voetbal kunnen doordrijven? Uiteindelijk is het ons toch gelukt.’
Niet slecht voor iemand uit Torre Annunziata, een gemeente in de buurt van Napels. Wat moeten we weten over de plek waar jij bent opgegroeid?
Immobile: ‘In mijn oude wijk ging het er ruig aan toe. Er was niet veel nodig om het verkeerde pad te kiezen en in moeilijkheden te komen.’
Tuchel ontsloeg alle tolken bij Dortmund. Hij vond dat de buitenlanders maar Duits moesten leren.’
Toen de mogelijkheid zich voordeed, heb je een huis gekocht voor je moeder zodat ze die wijk kon verlaten.
Immobile: ‘Toen ik een beetje geld opzij had kunnen zetten, heb ik haar overgebracht naar de havenbuurt in het lager gelegen deel van de stad. Ik wilde mijn mama bedanken en haar de kans geven om in een huis te wonen waar wij vroeger enkel van konden dromen.’
Je zei ooit dat kinderen uit jouw streek vaak een voorsprong hebben op hun leeftijdsgenoten. Wat bedoel je daarmee?
Immobile: ‘Ik ben in augustus een eerbewijs gaan ophalen in het stadhuis. Journalisten vroegen mij of de burgemeester de infrastructuur zou kunnen aanpakken om jongeren te motiveren om te gaan voetballen. Ik heb hen geantwoord dat wij als kind voetbalden waar er plaats was en dat de situatie vreselijk was in vergelijking met nu. Wij trokken ons plan, zonder de hulp van bovenaf. Lorenzo Insigne, Fabio Quagliarella en ik zijn allemaal groot geworden in dat soort buurten.’
Harde leerschool
Met je 1,85 meter en 80 kilogram ben je een blok graniet, maar je teert niet uitsluitend op je fysieke eigenschappen.
Immobile: ‘Ik heb een atypisch profiel. Ik ben geen aanvaller die alleen nuttig is in de box en ik ben niet iemand die in steun moet spelen van een diepe spits. Ik hou er niet van om vooraan de wacht te houden, ik wil mij vrij kunnen voortbewegen in de frontlinie. Ik hoor vaak dat ik iets weg heb van Paolo Rossi en Toto Schillaci, het soort aanvallers dat tot een andere generatie behoorden.’
Weinig mensen weten dat je bij Juventus je profcarrière bent begonnen in 2009.
Immobile: ( knikt) ‘Ik mocht bij Juventus beginnen na een wedstrijd die ze van mij gezien hadden tegen Torino… Ik speelde toen nog voor Sorrento, een club waarvan de A-ploeg uitkwam in de Serie C2, en ik werd niet eens gevraagd om een test te komen afleggen bij Juve. Met de nationale U16 van Sorrento eindigden we eerste in onze poule voor topploegen als Palermo en Napoli en in de play-offs werden we pas in de halve finales uitgeschakeld door Genoa. Dat kon niet onopgemerkt voorbijgaan.
‘Mijn drie Turijnse jaren waren fundamenteel voor het vervolg van mijn loopbaan. Bij Sorrento was er één veld voor tien ploegen, bij Juventus had elke ploeg zijn eigen veld. Dat alleen was een bron van motivatie. In het begin moest ik het niveauverschil met de andere jongens overbruggen. Toen ik hen voorbijgestoken was, zei ik tegen mezelf dat ik hetzelfde kon doen bij de grote jongens.’
Na je vertrek bij Juventus duurde het niet lang voor je naam begon te maken in Italië. Je werd topschutter in de Serie B bij Pescara (2012) en twee jaar later deed je dat nog eens over in de Serie A met Torino.
Immobile: ‘Die twee topschutterstitels dienden als lanceerplatform en hebben mij de nodige zichtbaarheid gegeven in eigen land. Maar ik ben niet vergeten hoe zwaar ik die seizoenen daarvoor heb moeten ploeteren. Mijn debuut in de Serie B bij Siena en Grosseto en mijn eerste seizoen met Genoa in de Serie A waren een harde leerschool. Bij Pescara had ik veel aan Marco Verratti. Hij had toen nog geen rijbewijs en ik moest hem in zijn gehucht Manopello ophalen zodat hij op training geraakte. Soms bleef hij bij mij in Pescara overnachten.’
Bij Sorrento was er één veld voor tien ploegen, bij Juventus had elke ploeg zijn eigen veld. Dat alleen was een bron van motivatie.’
In 2014 werd je beloond met een transfer naar het buitenland, maar daarna volgden er achttien teleurstellende maanden bij Dortmund en Sevilla. Heb je achteraf gezien niet onnodig veel tijd verloren in het buitenland?
Immobile: ‘Mijn periode in Duitsland was geen tijdverlies. Ik had beter moeten doen, dat wel, maar er was gewoon veel pech mee gemoeid. In het laatste seizoen onder Jürgen Klopp was de ploeg ziek en ik heb daar ook voor moeten boeten.
‘Daarna kwam Thomas Tuchel en die besliste om alle tolken te ontslaan. Hij vond dat de buitenlanders maar Duits moesten leren. Op een dag werd ik op het bureau van Tuchel geroepen en hij schoot een heel discours af in het Duits. Sokratis Papastathopoulos zat naast mij en ik keek hem vragend aan want ik had er niets van begrepen. ( lacht)
‘In Spanje heb ik nooit de kans gekregen om mijn kunnen te tonen. Zelfs wanneer ik verdiende om te spelen, kregen andere spelers de voorkeur. Het klikte gewoon niet met Unai Emery…’
Italiaanse voetballers ondervinden moeilijkheden eenmaal ze de Italiaanse grens oversteken. Sta jij niet symbool voor die malaise?
Immobile: ‘Er is één uitzondering op de regel: Verratti. Hij is dé patron van PSG. Wegens zijn verdiensten voor de club en omdat hij door iedereen naar waarde wordt geschat. Andere Italianen, mezelf incluis, hebben het niet gehaald in het buitenland. Vraag mij niet waarom. Wellicht gedijen we minder goed buiten Italië en hebben we een langere aanpassingsperiode nodig.’
Toernooiwinst
Hoe vaak werd jij uitgelachen om jouw familienaam?
Immobile: ( grinnikt) ‘ Zdenek Zeman, op dat moment trainer van Pescara, was de eerste ( seizoen 2011/12, nvdr). Hij vroeg het mij op de man af: “Hoe ben jij erin geslaagd om met zo’n achternaam in de aanval te belanden?” Mijn familienaam is helemaal in strijd met mijn manier van spelen. Ik heb het altijd moeten hebben van mijn timing en het beheersen van de ruimtes. Ik studeer vaak hetzelfde in: de juiste loopbewegingen maken, in de gaten duiken en openingen voor mezelf creëren zelfs al krijg ik van mijn rechtstreekse verdediger geen ruimte om te draaien.
‘Kortom, ik gebruik mijn kwaliteiten optimaal. Ik heb nooit zaken uitgeprobeerd waar ik geen aanleg voor had. Ik moet het hebben van mijn soberheid en daardoor heb ik snel progressie kunnen maken. Om maar te zeggen dat voetbal van een eenvoudige schoonheid kan zijn.’
Wat zou een typisch Immobiledoelpunt kunnen zijn?
Immobile: ‘De diepte opzoeken en een gekruist schot lossen. Dat is zonder twijfel mijn handelsmerk.’
De basisploeg van Lazio werd niet rond jou gebouwd, maar trainer Simone Inzaghi slaagt er wel in om je kwaliteiten uit te buiten.
Immobile: ‘Toen Miroslav Klose vertrok, werd ik gerekruteerd door Lazio omdat ze wisten dat ik de aanvalsleider zou worden voor de komende drie tot vier seizoenen. Je moet dus een herkenbare speelstijl installeren. Op dat vlak heeft Inzaghi mij verbluft. Hij laat nieuwe spelers zoals een Luis Alberto rustig wennen aan zijn manier van spelen.’
Je scoort aan de lopende band, maar je bent ook heel altruïstisch ingesteld. In je laatste vier seizoenen in de Serie A gaf je niet minder dan 27 assists.
Immobile: ‘Toeval bestaat niet. Stel dat je al een tijdje bijzonder koelbloedig bent voor doel, dat je elke match doelkansen krijgt en dat de ballen er vanuit elke hoek invliegen, dan zal je sneller voor een pass kiezen dan voor eigen succes te gaan. Als je uit vorm bent en de ploeg niet draait, ben je meer geneigd om vanuit een onmogelijke plek op het middenveld te trappen.’
Misschien kunnen we met Italië het EK wel winnen!’
Je scoorde vorig seizoen 36 keer in de Serie A en daarmee heb je het record van Gonzalo Higuaín van vier jaar geleden geëvenaard. Je had dat record toch kunnen breken mocht je niet zo onbaatzuchtig zijn?
Immobile: ‘Ja… Er was die strafschop in december tegen Udinese die ik aan Luis Alberto overliet. Op dat moment snakte hij zo hard naar een doelpunt dat ik hem de bal spontaan gegeven heb. Ik gunde hem die penalty.’
Je bent 30 jaar en je hebt er net een seizoen opzitten met 36 goals. Geloof je dat je ooit beter zal doen?
Immobile: ‘Die vraag stel ik mij ook. Veel mensen denken dat ik mijn potentieel maximaal heb benut, maar met de Champions League en het EK dat in aantocht is, zal ik nog meer verantwoordelijkheden krijgen. Lazio en Italië zullen mij nodig hebben en ik heb niet de intentie om het hierbij te laten. Met de nationale ploeg hebben we alle kaarten in handen om geen mal figuur te slaan op het EK. Misschien kunnen we het tornooi zelfs winnen!’
We kunnen ons inbeelden dat de clubs voor jou in de rij stonden afgelopen zomer…
Immobile: ‘Een paar clubs hebben informatie ingewonnen over mijn transferprijs en salaris. In een normale mercato zouden er zich nog meer clubs gemeld hebben, maar de huidige context heeft een invloed gehad op het algemene koopgedrag. Enkel Chelsea heeft geld uitgegeven zonder erbij na te denken. Er was afgelopen zomer geen enkel voorstel waarvan mijn vrouw Jessica en mijn makelaar Alessandro Moggi dachten: laten we erover nadenken. En ik had nog geen zin om het hoofdstuk Lazio af te sluiten. Ik ben tevreden met mijn contractverlenging tot 2025 en ik prijs mij gelukkig dat ik met Lazio de Champions League in mag.’
Door Valentin Pauluzzi
‘Mijn vader is de echte goalgetter van de familie’
Je bent blijkbaar niet de eerste van de familie met een neus voor doelpunten.
Immobile: ( lacht) ‘Klopt. Mijn vader verdiende zijn sporen in het amateurvoetbal. Wanneer ik langs ga bij mijn ouders kom ik oud-ploegmaats van mijn vader tegen die mij al jennend vertellen dat mijn ouwe een echte doelpuntenmaker was! Tijdens de transferperiodes dook zijn naam altijd op in de lokale kranten want elke club uit de regio Campanië wilde hem aantrekken… Mijn broer en ik waren ook onder de indruk van hem. Na school maakten we zo snel mogelijk ons huiswerk om hem op training live aan het werk te zien.’
In je jeugdjaren was de Serie A de verzamelplaats voor kampioenenmakers. Naar wie keek jij op en wie waren jouw rolmodellen?
Immobile: ‘Als ik een naam moet opgeven, is het David Trezeguet, die nog mijn teamgenoot was bij Juventus. Wat ik toen van hem zag in de grote rechthoek was redelijk indrukwekkend. Hij is met geen enkele andere spits te vergelijken. Zijn coördinatievermogen en techniek waren zo goed dat hij uit elke voorzet een goal kon puren.
‘Daarnaast ben ik opgegroeid met gasten als Christian Vieri, een Filippo Inzaghi die altijd zijn doelpunten meepikte in de Champions League en het duo Luca Toni en Alberto Gilardino dat niet af te stoppen was op het WK 2006. Zij hebben mij doen inzien hoe voetbal gespeeld moest worden. Italië beschikte toen over een serieuze lichting aanvallers!’
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
