Dagboek uit Bordeaux: ‘En daar is Wales opnieuw’

Sport/Voetbalmagazine-journalist Peter T’Kint brengt verslag uit vanuit Bordeaux, het basiskamp van de Rode Duivels op Euro 2016.

Speeldag drie in een tornooi is altijd een heikele. Je hebt je basisspelers, die inmiddels goed gerodeerd zijn, en je hebt de bankzitters die, of stilaan aan het morren slaan (zie Pedro), omdat ze zich maar weinig hebben kunnen tonen, of stilaan ook al lange tijd geen wedstrijden hebben gespeeld, en wat aan ritme verliezen. Want op een tornooi train je vooral tactisch. Dat laatste is vervelend, want gaandeweg pikken spelers toch ook meer kaarten op en gaat straks het ritme weer wat omhoog, wat het voor invallers lastiger maakt. Terwijl de Fransen een lange week hebben tussen hun derde groepswedstrijd (zondag) en hun eerste ko-match (opnieuw zondag) moeten de Belgen morgen aan de slag en (hopelijk) zondag alweer. Je kan dus niet zomaar een oefenwedstrijdje inlassen tegen een jeugdelftal, zoals de Fransen deze week doen, om de reserven speelgelegenheid te gunnen.

De kwalificatie voor de volgende ronde staat nog niet vast, Marc Wilmots hoeft zich het hoofd niet te breken over spelers sparen of niet. Tegen de Zweden moet zijn sterkste elftal de wei in. Mét Thomas Vermaelen en Jan Vertonghen, die beiden op een niet al te slimme manier een kaart pakten. Een tweede kost een speeldag schorsing. Het zij zo. De Italianen, al zeker van de groepswinst, gaan wél spelers laten rusten. De Ieren juichten het toe. De Engelsen deden het ook, met amper kwaliteitsverschil. Ze domineerden met hun basisploeg hun eerste twee wedstrijden, maar misten veel kansen. Ze domineerden met zes anderen in de ploeg ook hun derde wedstrijd, maar misten ook kansen. Engeland eindigde uiteindelijk tweede in zijn groep, en treft in de kwartfinales allicht Frankrijk. Heeft Roy Hodgson zich met die rotatie in de voet geschoten, of gaat iedereen gerodeerd de ko-fase in? Antwoord op zondag 3 juli in Parijs.

Door de groepswinst van Wales is de kans wel groot dat – mits de Belgen tweede eindigen in hun poule én zondag in Toulouse doorstoten – Belgen en Welshmen mekaar opnieuw treffen in een duel met inzet. Dat zou dan voor Marc Wilmots als bondscoach al de vijfde keer zijn. De balans tegen de 3-4-2-1 van Chris Coleman is voorlopig: 1 zege, twee gelijke spelen en 1 nederlaag. Geen walk over dus, maar dat is hier niks.

Vier, bijna vijf weken in het spoor van de Rode Duivels eisen inmiddels ook bij ons hun tol. Een kappersbezoek drong zich vanochtend op. Aan ‘het laatste kapsalon voor de Verenigde Staten. Het volgende is 10.000 km verder.’ Zo staat het op het bord buiten.

De kapster had al vreemd volk over de vloer gekregen, zei ze. Kroaten, een Duitser, een Hongaar zelfs. En nu een Belg. Zelfs houdt ze niet zo van voetbal. Haar sport is rugby. Met glinsterende oogjes: die lichamen.. Dat zijn nog eens echte mannen!