De grootste derby’s ter wereld, deel 4: haat in Duitsland en gladiatoren in Lissabon

Wereldwijd maken derby’s de meest verschillende gevoelens los. Maar welke zijn nu de grootste en meest beklijvende? Vandaag: de mediashow rond de derby van Lissabon en heroïsche duels in het Ruhrgebied.

Revierderby (Borussia Dortmund – Schalke 04)

Dit seizoen spelen de clubs uit het Ruhrgebied niet tegen elkaar. Schalke 04 degradeerde eind vorig seizoen immers naar de Tweede Bundesliga. Maar geen derby in Duitsland die meer losmaakt dan deze. Hoewel voetbal in het Ruhrgebied verbindt, is er hier echt sprake van haat en nijd, van een tweespalt die zelfs heel even families verdeelt. Supporters van Borussia Dortmund, zo heet het, zullen nooit bij Aral tanken omdat dit tankstationbedrijf blauw en wit als kleuren heeft, dezelfde kleuren als Schalke 04. Fans van Schalke willen dan weer niets te maken hebben met alles wat uit Dortmund komt. Zelfs niet met het gerenommeerde Dortmunderbier.

Voor veel aanhangers van Schalke is hun club de enige reden van bestaan. Een zege in de derby wordt zelfs als belangrijker aanzien dan het binnenhalen van de titel. Maar het laatste kampioenschap dateert al van 1958. Op de weg naar de titel ligt er voor Schalke, zo plegen de fans van Borussia met het nodige cynisme te roepen, precies 28,2 kilometer. Het is de kortste weg tussen de beide stadions.

Veel heroïsche derby’s zijn er tussen beide clubs gespeeld. Vol incidenten. Zoals op 6 september 1969 bijvoorbeeld toen opgewonden Schalkesupporters het veld in Dortmund bestormden nadat hun club had gescoord. De stewards van de thuisploeg lieten vervolgens een horde herdershonden los, maar in plaats van op de fans joegen de beesten op voetballers. Twee spelers van Schalke werden gebeten. De club nam het voorval met humor op. Vier maanden later, bij de return in Gelsenkirchen, liet Schalkevoorzitter Günter Siebert een groep leeuwen langs het veld marcheren, aan de kant waar de spelers van Borussia zich opwarmden. Pas na de wedstrijd bleek het om tamme leeuwen uit de dierentuin te gaan.

O Clássico (Benfica – Sporting)

Sinds FC Porto de suprematie van Benfica en Sporting doorbrak, is de derby in Lissabon wat minder beladen, maar rivaliteit tussen de beide clubs is er nog altijd. Het wil wel eens gebeuren dat de derby rechtstreeks op televisie wordt uitgezonden, dan begint de uitzending twee en een half uur voor de aftrap en komt in beeld hoe de spelers met bussen vanuit hun trainingscentrum naar het stadion worden gevoerd. Het lijkt wel de intrede van de gladiatoren. De supporters leggen die weg veelal te voet af, zeker als ze in de buurt van het stadion wonen. Tussen de beide voetbaltempels ligt dan ook maar twee kilometer.

Lang was de strijd om de titel een duel tussen Benfica en Sporting Clube de Portugal, zoals de vereniging officieel heet. Tussen 1940 en 1984 haalden de beide clubs 39 keer de titel, tussen 1960 en 1977 gebeurde dat zelfs ononderbroken. Dat duel gaf de derby een aparte dimensie. De rivaliteit kadert in een ver verleden. In 1907 stapten acht spelers van Benfica naar Sporting over dat betere financiële condities bood. Toch bleef Benfica in de loop van de jaren de grootmacht in Portugal. Het heeft 220.000 leden en zou over de hele wereld veertien miljoen aanhangers tellen.

Een bitsige strijd wordt er ook naast het veld gevoerd als het om transfers gaat. Zo haalde Benfica voor de neus van Sporting uit de voormalige kolonie Mozambique met Eusébio een zwarte parel weg die in 363 officiële matchen 383 goals maakte. Maar Sporting ontdekte dan op het eiland een 12-jarige jongen die tot wereldster zou uitgroeien. Nochtans was Cristiano Ronaldo een hartstochtelijke fan van … Benfica.