Met een vierde titel in vijf jaar tijd voor Manchester City kende de grootste competitie ter wereld een spectaculair einde. Guillaume Gautier, journalist bij Sport/Voetbalmagazine, blikt terug op een boeiend seizoen in Engeland.
De kampioen: Manchester City
Voor de vierde keer in de zes seizoenen die hij al doorbracht op de Engelse banken sluit Pep Guardiola het seizoen af ??met de kampioenstrofee. Net als drie jaar geleden moesten de Cityzens tot de laatste momenten uit hun krachten putten om de Reds van Jürgen Klopp, die de waardige erfgenaam van José Mourinho werd in het duel aan de top tegen de Catalaanse technicus, te verslaan. Altijd spectaculair in balbezit en met bijna 100 doelpunten en een solide verdediging, is het hemelsblauwe team van Manchester bijna onoverwinnelijk wanneer ze aan de marathon van een competitie beginnen, zelfs als Liverpool nog steeds de kans heeft om de show te stelen met een potentiële treble als het op zaterdag 28 mei de Champions League wint tegen Real.
De tegenvaller: Manchester United
De zomermercato zorgde voor heel wat nieuwe namen bij Manchester United en vooral het geloof in meer na een seizoen dat de Mancunians op de tweede plaats afsloten. Uiteindelijk zullen noch de rushes van Jadon Sancho, noch de indrukwekkende trofeeënkanst van Raphaël Varane, noch de spectaculaire statistieken van de teruggekeerde Cristiano Ronaldo genoeg zijn geweest voor de Red Devils om het tempo van de concurrentie aan te houden. Pas zesde en volgend seizoen verstoken van de Champions League, wachten de Mancunians nu al sinds 2013 op een landstitel en aan hun geduld zal nog even op de proef worden gesteld door de tactische en sportieve achterstand op grote concurrenten City, Liverpool en Chelsea.
De verrassing: Brighton
De mannen van Graham Potter, die vorig seizoen al te vaak tegen de loop van het spel in nwerden verslagen – tot op het punt dat ze op sociale netwerken werden bespot met expected goals die vaak een heel ander beeld van de uitslag gaven – vonden dit seizoen gemakkelijker hun weg naar het net. Het spektakel werd dan ook vergezeld door efficiëntie waardoor de Seagulls konden genieten van van een rustig seizoen in de buik van de Premier League. Een van de meest gepolijste spelstijlen van de Engelse eliteklasse.
De topschutter: Heung-min Son en Mo Salah
Lang een paradijs voor lokale doelpuntenmakers, met figuren als Alan Shearer of Harry Kane, wordt het Engelse voetbal steeds meer gedomineerd door vleugelspelers die gebruik maken van de ruimtes die worden geboden door valse negens om achterin de verdediging te springen en de netten te te doen trillen. Specialisten Heung-min Son en de Mohamed Salah scoorden elk 23 keer dit seizoen, waarmee ze erin slaagden om CR7 de titel van topscorer te ontnemen bij zijn terugkeer naar de Engelse velden.
De revelatie: Jarrod Bowen
Het is moeilijk om uit de anonimiteit te treden als je de velden betreedt van een Premier League die bijna alleen talenten aantrekt die al wereldwijd bekend zijn. Met twaalf goals en evenveel assists slaagde Jarrod Bowen er rond zijn 25ste verjaardag toch in om de mensen ook over hem te laten praten. De leider van de aanval van de Hammers kon tussen de crème de la crème van het wereldvoetbal een niveau te behalen en te bevestigen dat hij al verschillende keren liet zien in het truitje van Hull City. Met als kers op de taart een halve finale van de Europa League.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier