De Rode Duivels versus de non-believers

Vanavond zullen we weten hoeveel vooruitgang de Rode Duivels echt gemaakt hebben, de voorbije twee jaar onder Roberto Martinez. Leggen ze de laatste twijfelaars het zwijgen op?

Het is het vaakst gehoorde tegenargument op de euforie rond de Rode Duivels: deze tot ‘gouden generatie’ gebombardeerde groep – een term waar ze overigens zelf niet van willen weten – heeft zich nog niet bewezen op topniveau. Nog geen echte voetbalgrootmacht verslagen op een belangrijk tornooi. Ja, ze wonnen oefeninterlands van Nederland (4-2, augustus 2012), Frankrijk (4-3, juni 2015) en Italië (3-1, november 2015). Maar op belangrijke tornooien bleken gereputeerde tegenstanders tot hiertoe een maat te groot: Argentinië (1-0) tijdens het WK in Brazilië vier jaar geleden – het eerste grote tornooi voor deze generatie – en Italië (2-0) in de eerste groepsmatch op het EK in Frankrijk twee jaar geleden. Op dit WK werd Engeland met 1-0 geklopt, maar dat was om bekende redenen een non-match.

Twee jaar na de zure uitschakeling tegen Wales in de kwartfinales op Euro 2016 is de vraag nog altijd: hoeveel vooruitgang heeft deze groep echt geboekt onder Roberto Martinez, die na het EK Marc Wilmots opvolgde?

De cijfers die de Catalaan kan voorleggen, zijn nochtans indrukwekkend: sinds de 2-0 nederlaag tegen Spanje in zijn eerste (oefen)wedstrijd als bondscoach al 23 wedstrijden niet meer verloren. Enkel datzelfde Spanje doet even goed – vrijdag kan het record dus van ons zijn, met dank aan Rusland. De kwalificatiecampagne voor dit WK was er al een vol records, met 43 doelpunten in 10 matchen en 28 punten op 30.

Alleen: de sterkste tegenstanders waren Griekenland en Bosnië en Herzegovina, respectievelijk 44e en 40e op de jongste FIFA-ranking (voor wat die waard is). Op dit WK waren Panama (55) en Tunesië (21) zonder meer zwakke tegenstanders. Hoe het ons in de 1/8e finales tegen Japan (61e op de FIFA-ranking) verging, is genoegzaam bekend. Ter herinnering: vier jaar geleden heette de sterkste tegenstander in de kwalificaties Kroatië en wonnen we op het WK van Algerije, Rusland, Zuid-Korea en de VS. Twee jaar geleden in Frankrijk klopten we Ierland, Zweden en Hongarije en verloren we dus van Italië en Wales.

Tien jaar geleden zouden we dat fantastisch gevonden hebben, nu wordt daar – ondanks drie grote tornooien op rij een plaats bij de laatste acht – wat kleintjes over gedaan.

Vanavond kunnen de laatste non-believers worden teruggefloten. Dan kijken ze om 20 uur Belgische tijd in Kazan Brazilië in de ogen. Dé voetbalgigant. Vijfvoudig wereldkampioen, twee keer vicewereldkampioen, twee keer brons en twee keer vierde. Tornooifavoriet ook.

Het wordt voor deze generatie meer dan ooit de match van de waarheid. Dé referentiematch blijkbaar ook. De eerste onder Martinez waarin we niet als favoriet starten. En voor sommigen mogelijk de laatste kans want onder anderen Marouane Fellaini (30), Mousa Dembélé (30) en Vincent Kompany (32) zouden wel eens aan hun laatste tornooi met de Duivels bezig kunnen zijn, en wie weet nog anderen ook? Radja Nainggolan en Steven Defour kondigden eerder hun afscheid al aan. Wenkt het einde van een tijdperk?

Het heet dat deze ploeg de voorbije jaren veel aan maturiteit en winnaarsmentaliteit won, en de fenomenale comeback tegen Japan was inderdaad veelbelovend. Maar hun echte waarde zal vanavond getest worden. Dan kan deze zogenaamde ‘gouden generatie’ echt geschiedenis schrijven en de weegschaal met de ploeg van Mexico 86, verliezend halve finalist op het WK (na een zege tegen Spanje in de kwartfinales), in haar voordeel doen kantelen.

Het kan in Kazan. En dan mag er echt van de wereldbeker gedroomd worden. Op het thuisfront zijn de supporters alvast klaar voor een knalfeest, op een vrijdagavond bij prachtig zomerweer. We are Belgium!