Duitsland – Frankrijk: Un bisou d’Antoine

© AFP
Peter t'Kint
Peter t'Kint Redacteur bij Sport/Voetbalmagazine

Voor Frankrijk was dit de eerste serieuze tegenstander op dit EK. Het doorstond de test, maar zonder al te veel glans.

Herinnert u zich nog Frankrijk-Roemenië, op speeldag 1 van dit EK? Na een flauw eerste uur haalde Didier Deschamps zijn twee paradepaardjes naar de kant. Paul Pogba en Antoine Griezmann hadden niet gebracht wat van hen werd verwacht en DD, voor wie alles in het teken staat van het resultaat en niet de manier waarop, greep in.

Zou u dat durven met Hazard en De Bruyne, vroeg een dag later iemand aan Wilmots?

Haast een maand later staat Frankrijk in de finale en brachten uitgerekend Pogba en Griezmann Duitsland in de 72ste minuut de doodsteek toe. Niet Duitsland, indrukwekkend voor de rust, maar het gastland speelt zondag de finale, tegen Portugal Een finale die Luiz Fernández, middenvelder van Les Blues op het EK in 1984, vooraf voorspelde. Zou de grand geule toch een kenner zijn?

Duitsland heeft het verlies voor een groot stuk aan zichzelf te danken. Net als tegen Italië zette Joachim Löw in zijn zesde halve finale op rij een tactische prestatie neer die indrukwekkend was. De 4-3-3 in balverlies toverde zich in balbezit razendsnel om in een 3-2-5, met twee flankverdedigers die haast als buitenspelers gingen acteren. De twee spitsen, Draxler en Müller, werden centrumspitsen, en Can, of Özil sloten zeer goed bij. Frankrijk wist niet waar eerst gedekt, zodat Kroos en (vooral) Schweinsteiger in een zetel het spel konden verdelen. Altijd minstens twee, soms zelfs drie opties om aan te spelen. Indrukwekkend, al leverde het wel weinig kansen op. Müller is op dit EK niet de schutter van twee jaar geleden.

Frankrijk kon Duitsland alleen in de openingsminuten pijn doen. Toen het tempo verschroeiend hoog lag. Toen al kon Griezmann scoren. Nadien niet meer.

Tegen Italië bleek al dat de wereldkampioen alleen door eigen stommiteiten uit de match kon worden gekegeld. Italië versierde niet een kans, maar kwam wel op gelijke hoogte na een domme handsbal van Boateng en een strafschop. Dit keer kwam een gelijkaardige fout van Schweinsteiger, uitgerekend in zijn 38ste wedstrijd op een eindtornooi. Een record.

Samen met Ronaldo is hij de enige speler die ooit drie keer in de halve finale van een EK stond. De Portugees vierde dat met een kwalificatie, de Duitser met een domme fout. Jammer.

Jammer was ook het balverlies van Joshua Kimmich, die de aanleiding vormde tot de tweede goal. Duitsland, dat in de slotfase morste met de kansen, was beter in het spel, maar de counterploeg haalde het. Een beetje naar het beeld van eerdere wedstrijden op dit tornooi, Wales, Italië. Dit is niet het EK van het balbezit, maar van de verdediging en de omschakeling.

Voor Frankrijk was dit de eerste serieuze tegenstander. Het doorstond de test, maar zonder al te veel glans. Marseille brengt Didier Deschamps geluk (en omgekeerd). DD won hier met OM als speler de titel, pakte met OM ook de Champions League, en in 2010 haalde hij na 17 magere jaren ook de titel als trainer naar Marseille. En nu herschreef hij (mee) de geschiedenis, door voor het eerst op een tornooi van Duitsland te winnen.

Frankrijk sloeg een blad om. Dankzij Antoine, de koning van het Stade Velodrome, die net voor tijd weer een vervanging kreeg. Eentje met applaus deze keer. Met zes goals is hij topschutter op dit EK. Het dubbele van Ronaldo.

Dat wordt wat zondag in Parijs…

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content