‘Duitsland is te gast in het dal van de vreugde’

Joachim Löw, de Duitse bondscoach, is de onverstoorbaarheid in persoon. Hij vecht geen oorlogen uit, hij heeft geen last van achtervolgingswaanzin, hij concentreert zich op het essentiële: zo goed mogelijk voetbal brengen.

Ach, de Duitsers, je hoeft ze niets te leren. Ze betrekken voor de stadspoorten van Gdánsk een prachtig hotel, midden een residentieel kwartier, in het groen, in een oase van rust. Duitsland is te gast in het dal van de vreugde, stond vooraf ergens te lezen, al lijkt dat wat overdreven. Om de verplaatsingen te beperken liet de Duitse Voetbalbond ze naast het hotel een trainingsveld aanleggen. En vorige week serveerde de kok van de nationale ploeg enkele heerlijke gerechten voor het persleger en dat na de persconferentie, die haast dagelijks doorgaat, in een tent naast het hermetisch afgesloten en door politie bewaakt hotel.

Nochtans, de relatie met de media is niet zo goed. Want de Duitse pers vindt dat de Mannschaft minder goed voetbalt dan tijdens het EK in Zuid-Afrika, minder swingend en minder dominant, minder creatief en met veel minder vloeiende combinaties. “Straks moeten we ons nog verontschuldigen als we Europees kampioen worden”, zei Thomas Müller op een persconferentie.

Maar veel blijft er niet hangen. Duitsers kunnen met kritiek omgaan, het heeft te maken met de manier waarop ze ook op dat vlak zijn gevormd. Geen kinderlijke boycots, perschefs hebben iets te zeggen, het zijn geen blinde uitvoerders van dat wat hen van hogerhand wordt opgelegd. Althans, niet tot op dit moment. En Joachim Löw, de bondscoach, is de onverstoorbaarheid in persoon. Hij vecht geen oorlogen uit, hij heeft geen last van achtervolgingswaanzin, hij concentreert zich op het essentiële: zo goed mogelijk voetbal brengen. Dat dit tot dusver nog niet echt is gelukt, dan beseft hij als geen ander. Maar analyses houdt hij liefst voor zich.

Misschien dat het vanavond qua voetbal tot een kentering komt, in Gdánsk, in de kwartfinale tegen Griekenland. Niemand van de internationals die het zich kan voorstellen dat het verkeerd loopt. De cultuuromslag die de afgelopen jaren in het Duitse voetbal plaatsvond, heeft voor veel zelfvertrouwen gezorgd. Dat zullen de Grieken moeten ondervinden. Hoe cynisch ze ook kunnen voetballen, hoe rauw ze kunnen verdedigen. Die opening vinden de Duitsers wel, weten ze met zekerheid. Vroeg of laat. En onder de ogen van bondskanselier Angela Merkel.

Die komt naar Gdánsk. Op invitatie van de Poolse premier Donald Tusk. Polen is uiteindelijk Oekraïne niet. Niet dat alles daar zo rimpelloos verloopt en er daar zoveel politieke eensgezindheid bestaat, maar het komt niet naar buiten. Het is, zoals zo veel in het leven, een kwestie van perceptie.

Jacques Sys