EK vrouwen 2022: waarom de Red Flames deze kwartfinale gaan winnen

Hoewel we er met onze pronostieken tot nu toe flink naast zaten, moeten we toegeven dat we ons te erg amuseren om de Red Flames zaterdag al hun koffers te zien pakken. Enkele redenen waarom we geloven in een stunt tegen Zweden.

Omdat ze niets te verliezen hebben.

Chelsea, PSG, Atlético Madrid, Juventus, Wolfsburg, Arsenal, Barcelona. Neen, dat is niet het lijstje van clubs waar je neefjes superfan van zijn. Het is een onvolledige lijst van clubs waar de Zweedse internationals spelen. Speelsters die op het WK 2019 een derde plaats behaalden en op de Olympische Spelen in Tokio vorig jaar een zilveren medaille. Als ze op dit EK de halve finales bereiken, zou dat dus maar normaal zijn.

Het lot van de Red Flames lijkt dus bezegeld, maar ze zullen alles geven om nadien geen spijt te hoeven hebben. Tessa Wullaert bevestigde dat aan Het Laatste Nieuws: ‘Ik merk geen enkele stress voor deze wedstrijd. We hebben niks te verliezen. Maar we willen winnen.’

Omdat ze ook al hadden moeten worden ingemaakt door Frankrijk.

De Franse vrouwen, nummer 3 van de wereld, met al die speelsters van Lyon en PSG, werden verondersteld om ons een rammeling te geven. Maar het werd slechts 2-1, dankzij een uitstekende Nicky Evrard (niet voor het eerst dit toernooi), een stuntelige Wendie Renard, en een nooit aflatende fysieke inzet, ondanks de vermoeidheid die haar tol begon te eisen.

Idem tegen Italië, dat wel iets minder hoog aangeschreven stond. Als we dat dus kunnen tegen Les Bleues en tegen La Squadra, waarom dan niet tegen Zweden?

Omdat Zweden nog geen indruk heeft gemaakt.

De Zweedse vrouwen hebben hun tegenstanders tot op heden nog niet verpletterd. Het gelijkspel (1-1) tegen Nederland was logisch, maar de zege tegen Zwitserland (2-1) legde de beperkingen bloot van een ploeg die vaak moeilijk openingen vindt. Met hun volledig professionele kern konden de Scandinavische vrouwen alleen indruk maken tegen Portugal (5-0), maar dat land had zich niet weten te kwalificeren voor het EK en was alleen maar opgevist door de uitsluiting van Rusland.

Als de Flames hun prestatie tegen Frankrijk nu eens zouden kunnen herhalen en tegelijk vooraan iets beslissender zijn? Dan kunnen ze misschien de scalp veroveren van Magdalena Eriksson en co.

Omdat Zweden zich al in de halve finales ziet.

Jackpot. Die term gebruikten de Zweedse media toen bleek dat België (met 9 profs op 23 speelsters) de volgende tegenstander zou worden. Op de website van de krant Aftonbladet maakten ze zich onder meer vrolijk om het hoofdberoep van doelvrouw Nicky Evrard: ‘Ze verhuurt springkastelen en wil nu Zweden tegenhouden.’

‘We gaan winnen met drie of vier doelpunten. Verliezen zou een echt fiasco zijn’, verkondigde Johan Kücükaslan, die het EK volgt voor de Zweedse openbare omroep SVT. Met andere woorden: de Zweedse vrouwen zitten al meer met Engeland in hun hoofd, de eventuele volgende tegenstander, zonder daarbij ook maar een seconde te denken aan een onaangename verrassing tegen België.

Omdat Zweden enigszins verzwakt is.

Niet alleen in de Ronde van Frankrijk heeft covid flink huisgehouden. De Zweedse kern telt ook al twee positieve gevallen: rechtsachter Hanna Glas en verdedigster Emma Kullberg. Voeg daar nog Jonna Andersson aan toe, vermoedelijk besmet: dat is toch al heel wat volk.

Bondscoach Peter Gerhardsson weigerde elk commentaar op hun gezondheidstoestand, of op die van Caroline Seger, met 232 selecties de ouwe rot van de ploeg. Met een lichte enkelblessure was zij er niet bij in de derde groepswedstrijd tegen Portugal. Bij de Red Flames ontbreekt mogelijk alleen Laura De Neve, wegens een probleem met haar dij.

Omdat de Flames een ’truc’ hebben.

Op de vooravond van het toernooi geloofden we er niet echt in, dat geven we grif toe. De voorbereiding was niet overtuigend geweest en na de eerste helft tegen IJsland leek het niks te zullen worden. Maar kijk, de Flames hebben ons van antwoord gediend. Ze gaven blijk van een solidariteit, hardnekkigheid en rijpheid die bij een ervaren Europese ploeg past. Die ambitie belet de speelsters om er zich bij neer te leggen dat het toernooi vanavond voorbij zou kunnen zijn. Misschien staat er wat in de sterren geschreven, denken ze, zoals eerder al de misser van Renard, de penaltysaves van Evrard of de bal op de paal van Italië.

Ondertussen wordt de ploeg alsmaar sterker, dus waarom zou het dan onmogelijk zijn om Zweden te verslaan? Van niemand bang zijn, zoals Hannah Eurlings het in ons magazine van februari zei, want ook de tegenstanders hebben maar twee benen. Oké, de Zweedse benen spelen dan wel bij de grootste buitenlandse clubs terwijl de meeste Flames uitkomen in een competitie die nog altijd aan de weg naar het professionalisme timmert. Maar dat is van geen tel voor deze groep vriendinnen, die maar van één ding droomt: het zomerkampgevoel in Wigan nog wat langer vasthouden en ondertussen geschiedenis schrijven.