Engeland: alle ingrediënten zijn aanwezig voor een eerste Europese titel

© GETTY

Kan Engeland, 55 jaar na de enige titel ooit, opnieuw een groot landentoernooi winnen? In de finale op Wembley, voor meer dan 60.000 fans, wacht het energieke Italië. Over het Kanaal twijfelt niemand er nog aan: Engeland wordt zondagavond Europees kampioen.

Het EK 2021 stond bol van de onvoorspelbare verhalen. In de 1/8 finales namen we verrassend afscheid van alle finalisten van het laatste WK (Frankrijk en Kroatië) en EK (Portugal en les Bleus). Maar het verhaal van Engeland is nog niet uitgeschreven, na de gewonnen halve finale tegen Denemarken. Nu kunnen de Engelsen na 55 jaar wachten eindelijk een twee eindzege pakken.

Bondscoach Gareth Southgate openbaarde na de uitschakeling van Duitsland in de 1/8 finales dat hij het verdriet van 1996 nooit kan uitwissen. Toen miste de voormalige centrale verdediger in de halve finale de fatale strafschop tegen de Mannschaft op Wembley. ‘Ik vertelde mijn spelers meteen na onze overwinning tegen Duitsland dat ik de spelbreker van dienst ging zijn’, zo probeerde de 50-jarige oud-speler van Crystal Palace, Aston Villa en Middlesbrough de uitbundigheid te temperen. ‘De zege tegen de Duitsers was een groots moment, maar we moeten er ook maximaal proberen van te profiteren. Anders is het allemaal niets waard.’

Triomftocht

Vijfentwintig jaar geleden weende Engeland dikke tranen, toen The Three Lions in eigen land strandden op een derde plaats. De beste prestatie sinds 1968, toen het land ook op de laagste trede van het podium eindigde. Dat is eigenlijk beschamend voor een natie waar de populaire balsport van ’s morgens tot ’s avonds het leven beheerst van een immens grote bevolkingsgroep.

Southgate, die tussen 2013 en 2016 de U21 onder zijn hoede had en op 30 november 2016 aan zijn missie begon na het ontslag van Sam Allardyce, poneerde dat hij hoogstens nieuwe herinneringen kan aanmaken. Kort voordat hij zijn uitspraak deed in Londen, stonden in het mythische stadion 45.000 supporters te pogoën, waarbij de term ‘juichen’ als het ware een nieuwe dimensie kreeg. Dezelfde taferelen volgden afgelopen zaterdag bij het bezoek aan Rome, waar bij de eenvoudige 4-0-zege op Oekraïne de volgende etappe van de ingezette triomftocht werd opgefleurd door een uitgelaten horde van 12.000 aanhangers, al dan niet met een portie bier in de hand.

Een volledig happy end kent dit verhaal pas wanneer eindstrijd gewonnen worden. In Wembley, voor minstens 60.000 fans. De kans bestaat dus dat het voetbal alsnog opnieuw verdwaald geraakt, op weg naar huis. Toch klampen de Engelsen en hun (sensatie)media zich vast aan bepaalde hoopgevende parameters en statistieken. The Three Lions incasseerden bijvoorbeeld pas in het zesde duel een goal, een prestatie die enkel Italië op het WK van 1990 kan voorleggen. Engeland werd ook de vijfde ploeg ooit in de EK-geschiedenis die zich plaatste in de directe knock-outfase met een verschil van minstens vier goals. Sinds 2016, en de uitbreiding van de competitie naar 24 landenteams, pas de derde. België-Hongarije (2016) en Denemarken-Wales (2021) eindigden ook allebei op 4-0. Bovendien zaten ze voor de clash tegen Denemarken ze aan zeven opeenvolgende clean sheets, een unicum in de geschiedenis van de nationale ploeg.

Harry Kane: net op tijd in vorm
Harry Kane: net op tijd in vorm© GETTY

En dan heb je nog het feit dat na Oekraïne en Denemarken de de kritiek aan het adres van aanvoerder Harry Kane (27), die net op tijd zijn beste vorm en efficiëntie van bij Tottenham naar boven haalde, verstomde. Vier goals in de laatste drie wedstrijden, dat is een mooi rapport. Maar ondanks de enorme euforie in Engeland, beseffen de voetballers dat het einde van de rit nog niet in zicht is. De bizarre tussenkomsten van doelman Jordan Pickford (27), die het record – vier clean sheets – van de legendarische Gordon Banks uit 1966 verbrak, blijven immers voor twijfels zorgen.

Risico’s mijden

Southgate weet dus maar al te goed waarom hij waarschuwt voor zelfgenoegzaamheid. Hij is geen vuurstoker of een man van pittige uitspraken. Met zijn nette voorkomen, vaak gehuld in een maatpak, en welsprekendheid lijkt de 57-voudig ex-international op een kruising van een schooldirecteur en de CEO van een middelgroot familiebedrijf. Tijdens interviews probeert de Engelse bondscoach altijd overtuigend over te komen, vanuit de optiek dat je best niets poneert dat later niet meer terug te halen valt. Eerder was hij ook al voorzichtig over de relatief gunstige weg richting de EK-finale. ‘Een enorme uitdaging zal dat worden’, zo klonk het uit zijn mond.

Die voorzichtigheid kwam ook al tot uiting in zijn ploegopstellingen tot dusver in het toernooi. In de groepsfase stuurde Southgate zijn ploeg vaak het veld op met zes defensieve en vier aanvallend ingestelde pionnen. Tegen Duitsland koos hij voor zeven basisspelers wiens kerntaak er uit bestond goed te verdedigen tegen de offensieve impulsen van de tegenstander. Centraal op het middenveld krijgen zo Declan Rice (22, West Ham) en unsung hero Kalvin Philips (25, Leeds United) de voorkeur op types als routinier Jordan Henderson, wonderkind Phil Foden en publiekslieveling/luxe-invaller Jack Grealish.

Bondscoach Gareth Southgate
Bondscoach Gareth Southgate© GETTY IMAGE

Safety first, lijkt het motto, waarbij offensief vanaf de flanken wordt gerekend op de creatieve ingevingen en flitsen van Raheem Sterling (met zes assists voor Kane de beste voorzettengever voor Engeland in de 21e eeuw) of de snelheid van Jadon Sancho en Bukayo Saka. Marcus Rashford werd daardoor net als Dominic Calvert-Lewin een bevoorrecht toeschouwer op de bank; zij moeten zich tevreden stellen met korte invalbeurten.

Die risicomijdende aanpak bevalt duidelijk niet iedereen, maar het succes bewees het gelijk van Southgate. ‘Ze werden experts in het klaren van de klus’, zo luidde recent de wedstrijdanalyse op de website van de openbare omroep BBC. Engeland staat nu voor zekerheid in de verdediging en het efficiënt omspringen met de kansen, kwaliteiten die in het verleden altijd werden geassocieerd met de Mannschaft en die Duitsland ooit de reputatie opleverden van een onverslaanbare toernooiploeg. Volgens Southgate is het beter om zakelijk en serieus te voetballen dan stormachtig en spectaculair. Tiens, was dat ook niet de denkwijze van Roberto Martínez voor de Rode Duivels?

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content