Feyenoord geanalyseerd: met een Amerikaanse sportcultuur en de ‘herstelcup’ naar een Europese finale

Margit Ghillemyn Medewerker Sport/Voetbalmagazine

Elke dag neemt Sport/Voetbalmagazine een buitenlandse topclub onder de loep. We kijken even terug op het voorbije seizoen en blikken vooruit naar de uitdagingen in de toekomst. Vandaag: Feyenoord.

Sterke en zwakke punten

In Nederland zelf beleefde Feyenoord geen bijzonder seizoen. Het eindigde derde op twaalf punten van kampioen Ajax en kon zich op de slotspeeldag een verlies tegen nummer vier Twente permitteren. In de wedstrijden tegen de top twee verloor het twee keer van Ajax, maar won het één keer van PSV en speelde het één keer gelijk tegen de club uit Eindhoven. Punten verspelen deed het verder vooral tegen teams uit de middenmoot.

In de bekercompetitie was het al na één wedstrijd voorbij. Feyenoord wist, zoals vaker, zijn kansen niet af te maken, waardoor Twente de Rotterdammers uit het toernooi kegelde.

Onder Arne Slot was Feyenoord een team dat graag balbezit had en van daaruit kansen creëerde en zo min mogelijk op de eigen helft wilde spelen. Met aanvallend voetbal en energie maakte hij van Feyenoord weer een ploeg die leuk was om naar te kijken en die van eigen kracht uitging. In tegenstelling tot de rest van de top drie slaagde het er ook in de ziekenboeg relatief leeg te houden.

Met een nieuwe ‘Amerikaanse sportcultuur’ moesten de spelers elke dag beter worden en blijven werken aan hun basis. Om hen te motiveren net iets meer te doen dan de tegenstander werd onder andere de ‘herstelcup’ in het leven geroepen. Daarbij kregen voetballers punten en prijzen als ze actief bezig waren met hun herstel. Iemand op wie die nieuwe manier van werken veel invloed had, was Orkun Kökçü, dat vertelde hij bij AD. ‘Voor dit seizoen had ik het best vaak dat ik op was en dat het dreigde dat ik het einde van de wedstrijd niet zou halen. En ik zeg nu eerlijk: ik was in de voorgaande jaren gewoon niet fit genoeg. Dat is veranderd.’

Dit jaar werd de ploeg ook een echt team. Bryan Linssen sprak na de wedstrijd in Marseille zelfs van een groep die als een familie is. Dat zorgde ervoor dat Feyenoord zelfs onder hoogspanning een eenheid bleef, wat het onder andere in de finale van de Conference League bracht.

Orkun Kokcü is een van de mannen die floreerden onder Slot.
Orkun Kokcü is een van de mannen die floreerden onder Slot.© GETTY

Want in Europa beleefde het een droomseizoen. Op 22 juli begon het in het Kosovaarse Drita in de tweede voorronde en via Luzern, Haifa, Praag, Berlijn, Belgrado, opnieuw Praag en Marseille eindigde het verhaal pas in de finale in Tirana. Daar werd de kroon niet op het werk gezet, maar Feyenoord is weer een club met een identiteit.

En de trofee mag dan wel naar AS Roma gegaan zijn, de prestatie van Feyenoord blijft belangrijk, want dankzij de Rotterdammers staat Nederland er goed voor in de coëfficiëntenranglijst en mag het zelfs beginnen hopen Frankrijk in te halen. Daarnaast had het met Cyriel Dessers de topschutter in de competitie in de ploeg en werden Luis Sinisterra, Lutsharel Geertruida, Gernot Trauner en Tyrell Malacia in het team of the season geplaatst.

Tijdens die Conference League brak Slot bijna een Nederlands record door 32 spelers in te zetten over de hele competitie. Er was ook niemand die alle achttien wedstrijden speelde.

De coach: Arne Slot

De architect van het nieuwe Feyenoord was Arne Slot. Bij zijn aanstelling waren er nog twijfels of zijn aanvallende speelstijl wel zou werken voor dit team, maar hij deed de kritiek verstommen. Hij vertelde op zijn eerste dag dat de grootste uitdaging werd ‘spelers nieuwe taken in een hoog niveau te laten uitvoeren’. Het spel met aanvallers die de defensie van de tegenstander opjagen was bijna het omgekeerde van wat Dick Advocaat vorig seizoen liet zien. De nieuwe coach werd gehaald om het team eindelijk het aanvallende voetbal te laten tonen waar club en supporters van dromen. Zo werd Guus Til gehuurd, die nog onder Slot speelde bij AZ. Feyenoord heeft een beperkt budget, weet ook technisch directeur Frank Arnesen, dus grote namen zijn onmogelijk, maar onbekende nieuwelingen als Fredrik Aursnes en Gernot Trauner zorgden ervoor dat Steven Berhuis nauwelijks gemist werd.

Feyenoord geanalyseerd: met een Amerikaanse sportcultuur en de 'herstelcup' naar een Europese finale
© GETTY

Ook met zij die er al waren ging Slot aan de slag door bijvoorbeeld toptalent Kökçü op een nieuwe positie te zetten. Onder Advocaat speelde de Turkse international met wisselend succes als aanvallende middenvelder, maar dit seizoen blonk hij uit als verdedigde middenvelder. Het leidde tot negen goals, evenveel assists en een blije speler. ‘Nummer 10 staat alleen nog op mijn shirt, verder is dat een afgesloten periode. De controlerende rol, dat is mijn positie. Dus meer bezig zijn met de opbouw. Vroeger wilde ik gekke acties zien. Zij die dat deden, dát waren mijn favorieten. Nu kijk ik beelden terug van Iniesta en dan geniet ik veel meer dan dat ik eerder deed,’ vertelde hij aan het AD.

In de tactiek kreeg Sinisterra alle ruimte voor zijn acties, wat onder andere 23 goals opleverde, en werden tegenstanders overrompeld met de krachten van Bryan Linssen en Cyriel Dessers.

De trainer heeft een visie voor het team en was dan ook hard als het moest. Zo zette hij kapitein Jens Toornstra op de bank. Door een duidelijke communicatie weet de kern wat er verwacht wordt en zijn ook de bankzitters positief over hun coach.

Met de Europese campagne schreef Slot zich al in de geschiedenisboeken van de Rotterdammers. Met negentien Europese duels evenaart hij Václav Jezek, die de club tussen 1978 en 1982 leidde en beiden wonnen ook twaalf matchen. Enkel Bert van Marwijk (35 wedstrijden) coachte en won meer duels (14).

Speler van het seizoen: Luis Sinisterra

Europees was Cyriel Dessers van gigantisch belang voor Feyenoord. Met tien doelpunten werd hij de topschutter van het tornooi en had hij een belangrijk aandeel in het behalen van de finale. In de Eredivisie was hij grotendeels bankzitter, maar bij zijn negen goals zaten er enkelen die de club nog punten opleverden in de laatste minuten.

Daarnaast blonk Luis Sinisterra zowel in Nederland als in Europa uit. De Colombiaan speelt al enkele jaren voor Feyenoord, maar zijn stats waren nooit beter dan dit seizoen. In de Conference League ondersteunde de vleugelspits zijn team met zes goals in de kwalificatie en nog eens zes in het hoofdtornooi. Daarnaast stond hij in de Eredivisie bijna altijd in de basis en scoorde hij twaalf keer. Door zijn prestatie in Europa werd hij door de UEFA ook tot beste jonge speler van de Conference League gekozen.

Feyenoord geanalyseerd: met een Amerikaanse sportcultuur en de 'herstelcup' naar een Europese finale
© GETTY

En dan was er nog Gernot Trauner. De middenvelder was soms bijna onzichtbaar, maar was van groot belang voor de ploeg door andere spelers beter te laten voetballen. Zijn droge, maar zorgvuldige speelstijl leverde hem de bijnaam ‘de apotheker’ op. Een ster wil Trauner niet zijn, hij zet liever met één of twee balcontacten anderen op weg. Voor Slot was de Oostenrijker zijn ‘spelversneller. ‘Hij ziet oplossingen eerder dan een ander. Hij heeft weinig balcontacten nodig om de bal naar voren te passen en hij kan het spel makkelijk van links naar rechts verplaatsen.’ In zijn 30 Eredivisieduels en 15 Europese wedstrijden gaf hij maar één assist, maar hij is uitgegroeid tot een belangrijke schakel binnen de ploeg.

De toekomst

Na dit seizoen lijkt het voetbal bij Feyenoord fundamenteel veranderd, maar het wordt een spannende zomer, want na hun Europese campagne staan er veel spelers in de belangstelling van grotere teams. De kern samenhouden wordt dan ook een onmogelijke opdracht voor Frank Arnesen. Met een financieel wankele basis heeft de club ook nood aan die lucratieve verkopen, dus zal er aan transfers meegewerkt worden.

Zo is het niet de vraag of Tyrell Malacia vertrekt, maar wel naar welke van de twaalf teams met interesse. Bryan Linssen bevestigde dan weer dat hij naar Japan kan trekken, maar is nog niet weg. Orkun Kökçü en Luis Sinisterra kunnen ook op buitenlandse interesse rekenen. Marcos Senesi heeft nog één jaar contract, maar nieuwe besprekingen zijn er al een tijdje niet geweest, dus ook hij zal waarschijnlijk verkassen. Over Philippe Sandler liet Feyenoord al weten dat het optie in zijn contract niet licht, dus hij vertrekt na 51 speelminuten.

Feyenoord geanalyseerd: met een Amerikaanse sportcultuur en de 'herstelcup' naar een Europese finale
© GETTY

De club heeft een beperkt budget en ging dus ook spelers huren. Cyriel Dessers blijft niet, Reiss Nelson moet terug naar Arsenal en Guus Til zou willen blijven, maar zijn salaris is een struikblok. De Rotterdammers verhuurden zelf onder andere Marouan Azarkan en na zijn belangrijke rol in de promotie van Excelsior is een terugkeer naar De Kuip een optie.

Feyenoord heeft ook al één nieuwe naam voor zijn kern, want het neemt de Braziliaanse spits Danilo transfervrij over van Ajax. Daar zullen nog namen aan toegevoegd moeten worden als er jongens vertrekken, want veel reserve is er niet. Zo was het dit seizoen al een probleem als er een verdediger ontbrak. Arnesen zal moeten bewijzen dat hij spelers voor tientallen miljoenen kan verkopen en dan ook nog geld ‘maken’ met goede vervangers.

Als er straks een sterk vernieuwde kern staat, dan is het lichtpunt dat Slot in een sneltreinvaart een geheel blijkt te kunnen smeden. En dan kan er veel gebeuren, bewees hij dit seizoen.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content