De geruchten over zijn afscheid dateren al uit de tijd van Keizer Tiberius, maar op 28 mei is het zover. Dan speelt Francesco Totti tegen Genoa zijn laatste wedstrijd voor AS Roma. Daags nadien zal er voor de club een nieuwe jaartelling van start gaan. Romanista’s zullen dan spreken over het eerste, het tweede, het derde jaar na Totti enzovoort.
Francesco Totti dreef jarenlang de spot met allerhande fysicawetten. De achtste Koning van Rome wordt in september al 41, maar zal zijn verjaardag niet als voetballer vieren. Dat is althans wat Monchi, de pas vanuit Sevilla weggeplukte directeur van AS Roma, beweert. Waarheid of niet, sportief gezien was het rijk van Totti al even uit. De voorbije acht maanden stond hij in geen enkele competitiewedstrijd de volle negentig minuten op het veld. Slechts één keer voetbalde hij één helft mee. De vista was er nog, de motor wilde niet meer mee.
Begin april ontving Roma in de halve finale van de Coppa Italia stadsrivaal Lazio. Trainer Luciano Spalletti liet Totti vanaf het uur warmlopen, maar even later later staakte het nummer tien zijn opwarming. Als een tooghanger ging hij in de hoek van het veld staan – vlak voor de curva sud – en leunde hij met gekruiste armen op de cornervlag. Een klein kwartier zag hij met lede ogen aan dat hij ook dit seizoen geen beker weer in de lucht zou hijsen. Lazio kwalificeerde zich en met slechts acht minuten speeltijd was Totti niet bij machte om daar iets aan te veranderen.
Invitatie van Lazio
In het seizoen dat hij z’n debuut voor de Giallorossi vierde, stond er nog een Belgische club in een Europese finale, probeerde Diego Maradona zijn carrière nieuw leven in te blazen bij Sevilla, kreeg je voor een overwinning nog twee punten en was er van voetballen op een PlayStation nog geen sprake. Terwijl een Belgische club in de finale van een Europees tornooi nu nog louter een utopie is, Maradona met heel wat kilo’s erbij enkel nog benefietmatchen speelt, is Totti tot op heden de enige voetballer die sinds 1994 op alle FIFA-spellen verscheen.
In het Parco degli Scipioni – vlak achter het Circus Maximus – trapte hij voor het eerst tegen een bal. Als achtjarige mengde hij zich al tussen de tifosi in de Curva Sud, alvorens in het Olimpico ballenjongen te zijn. Als twaalfjarige weigerde hij een uitnodiging voor het jeugdelftal van Lazio, zonder te weten dat hij nadien met de vespa tussen San Giovanni – zijn woonwijk – en het trainingsveld van AS zou pendelen. Het was Vujadin Boskov, coach van de tot op heden enige kampioenenploeg van Sampdoria, die Totti op 28 maart 1993 in een uitmatch op Brescia onverwacht naar de bank riep. Het was de dag waarop God een voetbalmens naar Zijn beeld schiep en (al dan niet in het Engels) sprak: “Let there be Totti.“
Slechts één titel
Op zijn twintigste – toen het Monegaskische wonderkind Kylian Mbappé nog het resultaat van een intiem liefdesspel moest worden – erfde hij van Abel Balbo de kapiteinsband, die twintig jaar met zijn linkerarm vergroeid bleef. Daniele De Rossi werd ook grootgebracht op Romeinse kiezels en grind, is spelinhoudelijk al ettelijke jaren een meer cruciale schakel, heeft het hoogste loon in de Serie A, maar is al zijn gehele carrière de capitan futuro. De iconische status van Totti zal De Rossi nooit bereiken, maar het aanvoerderschap komt hem na de zomer wel toe.
Totti is momenteel bezig aan zijn 25ste seizoen in de Serie A. Alleen Paolo Maldini deed het hem voor. Ter ere van zijn kwarteeuw hondstrouwe dienst bracht hij vorige week nog in samenwerking met Nike een eigen editie voetbalschoenen op de markt. Zoals het een keizer toebehoort: gelakt in goud.
Laat nu net goud en andere eremetalen een leemte in zijn carrière zijn. Zijn laatste jaargang als speler zal er opnieuw een zonder die felbegeerde scudetto zijn, waardoor hij dan toch niet de geschiedenis zal ingaan als de eerste en enige speler ooit die meer dan één titel met AS Roma won. Met ook nog twee bekers en één wereldtitel is de prijzenkast van een speler van zijn kaliber overigens veel te klein.
Buitenproportionele adoratie
Het selecte groepje van clubiconen was Totti allang ontgroeid. De laatste levende keizer van Rome heeft dan wel aan kwaliteit en basisplaatsen ingeboet, de adoratie voor zijn persoon ging zelfs de voorbije seizoenen crescendo. Zo werd zijn verjaardag door tifosi al eens in het Collosseum gevierd, waar ze een gigantisch spandoek naar beneden wierpen, waarop hun held als gladiator stond afgebeeld. Ter gelegenheid van zijn 40ste verjaardag besliste de openbare vervoersmaatschappij van Rome op hem op bus- en treintickets af te beelden. Een eer die voordien enkel drie pausen toekwam. Dan je meer dan alleen maar een clubicoon.
Die festiviteiten staan in schril contrast met het waanzinnig circus dat zijn huwelijk twaalf jaar geleden met zich meebracht. De stad werd grotendeels vrijgemaakt voor Totti en zijn tv-model Ilary Blasi. Bovendien werd zijn trouwerij integraal uitgezonden en door acht miljoen toeschouwers bekeken. Beeld je in dat de Brusselse binnenstad wordt afgezet omdat Olivier Deschacht en zijn Annelien in de Sint-Goedelekathedraal huwen en tweederde van de Belgische bevolking het op televisie volgt.
Eeuwigheidswaarde
Van alle spelers die tijdens de finale van EURO 2000 op het veld stonden, is er nog slechts eentje actief. Nog een twintigtal dagen. Rome zal huilen, Totti zal hopen. Dat zijn afscheid mooier is dan Inter-legende Javier Zanetti, want die kreeg van trainer Walter Mazzarri niet meer dan een halfuur speeltijd in zijn laatste thuiswedstrijd. Of nog meer dramatiek: Paolo Maldini kreeg het bij zijn uitzwaaiwedstrijd aan de stok met de Milanese ultras. De kapitein verloor zijn cool en stak zijn middelvinger op. Van een eervol einde was vanaf dan geen sprake meer.
Het lijkt onwaarschijnlijk dat het in Rome zo ver zal komen. Identiek aan het Forum Romanum, de Trevifontein, het Pantheon en het Sint-Pietersplein heeft Francesco Totti een culturele status en vooral een eeuwigheidswaarde. Ook toen hij leunend op de cornervlag een ingebeelde middelvinger opstak naar Spalletti omdat hij hem niet eerder inbracht, leverde hem in het Olimpico applaus en gezangen van de rood-gele curva op. Zelfs wanneer Roma straks tegen Genoa nog voor een Champions League-ticket moet knokken en Totti gek genoeg niet van de bank zou komen, zullen de tifosi als het orkestje van de Titanic blijven klappen, zingen en trommelen. Sempre per lui.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier