Ken je Nicolas Frutos nog? De boomlange Argentijnse spits schitterde bij Anderlecht maar moest door een blessure vroegtijdig een einde aan zijn spelerscarrière maken. Aan Sport/Voetbalmagazine vertelt hij over zijn toekomstplannen.
Frutos (nu 33) speelde van 2006 tot 2010 bij paars-wit en keerde daarna terug naar zijn vaderland om er aan een trainerscarrière te bouwen. Momenteel is hij bij de Paraguayaanse topklasser Olimpia Asunción coach van de reserven. Maar zijn ambities liggen elders: in België, meer bepaald.
“Mijn oudste dochter spreekt elke dag van een terugkeer naar België. Ze voelt zich meer Belg dan jij en ik. Maar het is geen droom, neen, het is iets wat ik gewoon ga doen. Ik kom op een dag als trainer naar België, dat staat vast. Op een bepaald moment zal dat ervan komen, geen twijfel mogelijk”, verklaart Frutos. “Elke morgen is het eerste wat ik doe de Belgische persberichten lezen op mijn smartphone. Zelfs nog voor ik een krant van hier opensla. Ik heb de apps van alle kranten op mijn android, zodat ik altijd op de hoogte blijf. En ik bekijk nog bijna alle wedstrijden van Anderlecht – als de internetverbinding het toelaat, dat is niet altijd zo simpel.”
Het feit dat iemand als Besnik Hasi (43) vandaag de eerste ploeg van Anderlecht leidt, houdt zijn droom levendig. “De drie keren dat ik recentelijk naar België ben teruggekeerd, heb ik telkens kunnen praten met Besnik. Het is een intelligente man, die veel nadenkt, die van tactiek houdt en heel hard werkt. Op het moment dat hij de job van hoofdcoach kreeg, was ik zeker dat het goed zou gaan. Maar inderdaad, in zekere zin geeft dat me dus hoop, want dat toont aan dat het bestuur vertrouwen schenkt aan jonge trainers. Ik ben ervan overtuigd dat mijn dag ook wel zal komen.”
Nog iemand die het goed doet – en met wie Frutos nog samengespeelde – is Yves Vanderhaeghe. Frutos: “Yves is een harde werker, hij en Besnik doen me wat denken aan ‘Cholo’ Simeone bij Atlético Madrid. Ik hou wel van dat trainersprofiel. Ik wacht met ongeduld om mijn eigen stijl te tonen.”
Misschien heeft Frutos wel eerst een tussenstap nodig wil hij ooit in de dug-out zitten van Anderlecht. Een club als Charleroi bijvoorbeeld. Zelf ziet hij dat zo: “Standard en Club Brugge zijn uitgesloten voor mij. Als ik naar Charleroi zou gaan, dan zou Anderlecht me kunnen zeggen: ‘Vooruit, Nico, doe dat maar, geen probleem. En als het goed gaat, kun je nadien naar ons komen.’ Maar ik zou graag hier beginnen als trainer en als dat prima verloopt, dan zou ik naar mijn club kunnen gaan.”
(Martin Grimberghs)
