Hoe zou het nog zijn met Faris Haroun (ex-GBA en ex-Genk)? Sport/Voetbalmagazine vond hem bij de Engelse tweedeklasser Middlesbrough.
Faris Haroun is nu eens invaller dan eens titularis, maar heeft het niettemin enorm naar zijn zin in Middlesbrough.
“In het begin begreep ik niet goed dat ik geregeld op de bank belandde. Soms had ik twee wedstrijden na elkaar goed gespeeld en stond ik de match daarna toch niet aan de aftrap. De trainer legde me uit dat het af en toe gewoon een tactische beslissing is en dat ik zou merken dat het kampioenschap enorm lang is, 44 matchen en dan nog een play-off. Op den duur ben je blij dat je eens op de bank mág starten.”
“Ze weten hier ook dat ik met mijn spelstijl geen veertig matchen op dezelfde manier kan spelen, op de computers is altijd te lezen dat ik de meeste miles loop van de hele ploeg. Ik zit aan zo’n 12,5 mijl per match (ongeveer 20km, nvdr), 70 à 80 spurten per wedstrijd.”
Anderlecht of Standard
“Toen ik nog in België voetbalde, dacht ik ook weleens: ik heb tegen ploeg x behoorlijk gespeeld, ik ben goed bezig. Nu ik aan de andere kant zit, zie ik pas hoe ver België achterop hinkt. Mijn ogen zijn opengegaan. De infrastructuur bij Middlesbrough is van een niveau dat Anderlecht en Genk nog niet halen. Engeland is een andere wereld.”
“Zelfs als Anderlecht of Standard in mij geïnteresseerd zouden geweest zijn, dan nog was ik liever naar Middlesbrough gekomen. Het is supermoeilijk om in Engeland binnen te geraken.”
“Normaal gezien kun je als middenvelder van Beerschot ook nooit naar Middlesbrough. Ik had het geluk dat Tony Mowbray, onze trainer, me al kende uit mijn periode in Genk. En eigenlijk belandde ik ook bij Middlesbrough dankzij de beslissing van Beerschot om me weg te gooien. Middlesbrough beschikte niet over veel geld om uit te geven aan nieuwe spelers. Als Beerschot gezegd had dat ik 500.000 euro of een miljoen kostte, was er van een transfer misschien geen sprake geweest.”
“Ik zit nu in Engeland in een wereld waarvan ik zelfs niet durfde te dromen. Als Middlesbrough een contractverlenging van vijf jaar voor mijn neus schuift, teken ik meteen. Een Belgische club mag mij het drievoudige bieden van wat ik nu verdien, dan nog kom ik niet terug.” (KDR)
Meer over Haroun en zijn (pijnlijke) afscheid van Beerschot, lees je deze week in Sport/Voetbalmagazine.
