Net als in andere kwalificatiecampagnes zetten de Rode Duivels meteen de toon: niks laten liggen. Peter t’Kint analyseert de prestatie van België tegen Wales.
Heel even dachten we dat de Rode Duivels tegen Wales een moeilijke avond zouden kunnen beleven. Dat was rond het kwartier, na de vroege voorsprong van de Welshmen.
Avontuurlijk had Roberto Martínez zich niet getoond in zijn opstelling, de namen en allianties waren vertrouwd, maar tegen een fel gegroepeerd Wales leek het moeilijk doorkomen. En leek de eigen ploeg een beetje roestig, nog niet helemaal vertrouwd met weer andere looplijnen, na een paar trainingen. Het moet voor hen toch ook altijd weer een beetje wennen zijn, en vooral bijpraten. En dan, o ja, er is ook nog een match.
Maar deze ploeg staat zo ver en heeft zoveel ernst, discipline en talent, dat zelfs een stugge tegenstander al bij al nog vlot uit verband kon worden gespeeld. Want Wales blijft wel gokken op een stevige defensie, die op weg naar Rusland en in groep B van de Nations League weinig incasseerde. Op papier 3-4-3, in de praktijk gisteren 5-2-3, met voorin twee jongens die kort draaien, en daarrond een lome vedette die met kleine handbewegingen stuurt waar de anderen zijn vuile meters moeten opknappen en aan press in balverlies een hekel heeft.
Gareth Bale is ooit goed en snel geweest, maar zowel op Antwerp eerder dit seizoen als in Leuven werden we er niet wild van. Af en toe flitsen, en veel slim loeren op het moment, maar geen speler die zijn ploeg op sleeptouw neemt. Dan is Kevin De Bruyne toch anders.
Bale startte in de buurt van Jan Vertonghen. Het was aan die kant ook dat de goal viel, toen Vertonghen diep door dekte, de posities niet werden overgenomen en Wales het mooi uittikte. Het was een van de weinige keren dat Vertonghen defensief in de problemen kwam. De Belgische gelijkmaker werd opgezet aan zijn kant en doelpunt drie, een lange uitgerekte counter die eindigde met een fout op Dries Mertens en een penalty, begon ook links achterin in de hoek.
De energie van Mertens
Als de scherpte en concentratie er is – en die is er altijd – dan kunnen deze Duivels veel, het surplus aan talent gooien ze er dan ook wel bovenop. Dat zie je ook bij Dries Mertens. Niet te best aan de bal, veel dingen lukten net niet, maar Mertens brengt dan vervolgens iets waar de rest zich aan optrekt: energie in de pressing.
Het signaal tot het jagen, vaak geeft Tielemans dat verbaal, Vertonghen ook, maar Mertens doet het als eerste in de punt. Desnoods helemaal tot aan de andere kant, zoals bij een fase in de tweede helft. De Rode Duivels verloren de bal rechts voor en Mertens, die links stond, spurtte helemaal naar de andere kant van het terrein, voorbij Lukaku, om druk te komen zetten. Dat is zijn toegevoegde waarde: Bale laat lopen, Mertens loopt.
De regie van dat alles, met veel beweging en positiewissels, kan je gerust aan De Bruyne toevertrouwen. Niet zo verbaal aanwezig, maar zoekend naar de ruimte waar hij een meerwaarde kan zijn. Voor de rust vaak aan de kant van Meunier, of centraal. Bevrijd van veel loopwerk met het duo Tielemans-Dendoncker achter zich. Omdat Lukaku nooit ruimte vond om zich los te rukken, moest het van de spelmaker van City komen. En dat deed het ook.
De progressie van Dendoncker
Benieuwd zijn we wel naar de verdere progressie van Leander Dendoncker. Die was scherp in de duels, maar zat vaak in dezelfde zone als Tielemans, en als het na de rust wat minder liep in de opbouw, dan had dat toch met het trage tempo aan de bal te maken. Ook voor de rust. De ‘roest’die er nog op de bewegingen zat – zowel links als rechts op de flank – en het gebrek aan ruimte speelde mee. Je wil als potentiële opvolger van Witsel niet te veel uit positie lopen, bal aan de voet, maar er mocht wat meer beweging en vooral baltempo zijn.
Misschien kan dat zaterdag al, in Tsjechië, tegen een ploeg die gisteren met scherp schoot, en het in Praag allicht wat offensiever zal aanpakken. Dan komt er waarschijnlijk meer ruimte om te bewegen.
De Tsjechen scoren zelf makkelijker dan Wales, maar incasseren ook vrij veel: vijf goals in zes wedstrijden in de voorbije Nations League, elf goals in acht wedstrijden tijdens de kwalificatiefase voor Euro 2020, toen ze thuis met 2-1 wonnen van Engeland. Het kan zaterdag iets spectaculairder worden dan tegen Wales.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
