La Masía: verguisd bij Barça, hofleverancier van La Roja

Vorige vrijdag vierde de Spaanse nationale ploeg zijn honderdste verjaardag. Allicht geen bekommernis voor Luis Enrique die een jaar voor het EK zijn ploeg verjongt.

Niet dat we zo gefascineerd zijn door geschiedenis, maar nu het weer aan de nationale ploegen is deze week staan we er toch even bij stil. De topper op de eerste speeldag van de tweede editie van de Nations League is die tussen Duitsland en Spanje, donderdag in Düsseldorf. Zondag speelt La Roja dan thuis, in Madrid. Tegenstander: Oekraïne.

Het is voor de Spaanse nationale ploeg de week van haar eeuwfeest. Vorige vrijdag was het exact honderd jaar geleden dat ze haar eerste wedstrijd speelde. Het kader was Belgisch: de Olympische Spelen in Antwerpen. De tegenstander van die eerste wedstrijd die wel in het Brusselse Duden Park (Union) werd afgewerkt: Denemarken. Uitslag: 1-0. De kledij van de Spanjaarden: een rood shirt, en een witte broek. La Roja was geboren.

Verjonging, snelheid en talent

Honderd jaar later staan alle spots opnieuw op La Roja, opnieuw onder leiding van Luis Enrique. Diens tragisch verhaal is bekend: Enrique nam de selectie na het WK in Rusland over van Fernando Hierro, maar haakte in de loop van de kwalificatiecampagne voor het EK even af, om zijn ziek dochtertje in haar laatste maanden bij te staan. Roberto Moreno, zijn assistent, nam tijdelijk over. Na een periode van rouw is dit Enrique’s eerste duel in zijn ’tweede’ ambtsperiode.

Zijn boodschap is duidelijk: verjonging, snelheid en talent primeren. Slechts twee oudjes overleefden de hakbijl: de twee Sergio’s, Ramos en Busquets. Overleefden de hakbijl niet: linksachter Jordi Alba, de middenvelders Saúl Ñíguez en Isco en de spits Álvaro Morata. Nieuw, jong en veelbelovend: in doel Unai Simón, de doelman van Athletic Bilbao naast de gevestigde waarden David de Gea en Kepa Arrizabalaga, in wie het vertrouwen behouden blijft ondanks zijn problemen bij Chelsea.

Nieuw en jong achterin: Eric García, de jonge Catalaan die Pep Guardiola dit seizoen met veel succes ter hulp schoot, en Sergio Reguilón, eigendom van Real Madrid, maar uitgeleend aan Sevilla. Jong op het middenveld: Mikel Merino (beloond voor een goed seizoen bij Real Sociedad) en Óscar. Die laatste werd vorig seizoen uitgeleend aan Leganés en is opgeleid bij Real, dat vier vertegenwoordigers in de selectie heeft: naast Óscar en Ramos ook Marco Asensio en Daniel Carvajal.

Jong in de spits: Ansu Fati en Ferrán Torres, de nieuwe aanvaller van Manchester City. Opvallend: Atlético Madrid is de enige grote die niemand in de selectie wist te krijgen. Ook de Spaanse topschutter van vorig seizoen, Gerard Moreno (18 doelpunten voor Villarreal) is er niet bij.

La Masía?

Barcelona heeft dus twee vertegenwoordigers in de selectie van Spanje: Busquets en Fati. Dat hadden er meer kunnen zijn, want heel wat voetballers die opgeleid zijn in La Masía, de jeugdopleiding van Barcelona, haalden de kern. Vaak echter haalden ze in het voorbije decennium amper minuten in de A-ploeg en moesten ze via een andere weg naar de top.

Eric García is er zo eentje. Opgeleid in de jeugd, maar nog als tiener verhuisd naar Manchester City. Dani Olmo is een tweede. Zijn omweg liep via Dinamo Zagreb om vervolgens naam te maken bij Leipzig RB. Ook Thiago draagt het stempel van La Masía, maar doorbreken op een middenveld met Busquets, Xavi of Iniesta was niet mogelijk.

Tot slot is er nog het spectaculaire verhaal van Adama Traoré. Sterk, krachtig, snel, en op La Masía lang gezien als één van de spitsen van de toekomst. Amper zagen we hem evenwel in het A-elftal. Zeventien minuten in twee wedstrijden in november 2013, 79 minuten in de beker het seizoen erna. Ook voor hem kwam de doorbraak er pas na een vertrek, richting Engeland. Aston Villa, Middlesbrough en nu goeie prestaties met Wolverhampton brachten hem alsnog in de nationale ploeg. Conclusie voor Ronald Koeman: voor hij zich begeeft op de transfermarkt, misschien toch even de eigen opleiding verkennen.