Na opwarmertjes tegen Norwich (0-3) en Burnley (2-0) krijgt Liverpool vlak voor de interlandbreak een eerste grote tegenstander voor de voeten: Chelsea. Kunnen Virgil van Dijk en co hun titelaspiraties kracht bijzetten?
Zo, het ‘oefenen’ is gedaan voor Liverpool, de ploeg die de voorbije seizoenen in de Premier League met succes kon wedijveren met Manchester City, tot vorig jaar het noodlot toesloeg. In de derby tegen Everton plooide Jordan Pickford de knie van Virgil van Dijk dubbel. Een kruisbandletsel hield de Nederlander maanden van het veld en uiteindelijk ook weg van het EK. Waarna het noodlot verder hakte in het hart van de defensie van de Reds: ook Gomez en Matip waren lange tijd out.
Gevolg: de Reds konden niet meer zo hoog druk zetten als de jaren voordien en achterin lekte de verdediging. Met heel veel moeite, en vooral dankzij een zeer sterke eindspurt in mei (vijftien op vijftien) werd alsnog een kwalificatie voor de Champions League afgedwongen. De kloof met de kampioen – uiteindelijk 17 punten dankzij het mindere einde van City – was zeer groot. Dat moet dit jaar beter.
Opvallend: Jürgen Klopp verving – voorlopig of definitief, het slot van de transferperiode zal dat uitwijzen – niet de naar PSG vertrokken Wijnaldum. In Norwich bevolkten Milner, Keita en Oxlade-Chamberlain het middenveld (de Reds zweren bij een 4-3-3), tegen Burnley bestond dat trio uit Keita, Henderson en Harvey Elliott. Milner was geblesseerd, en Fabinho, vorig seizoen redder in nood achterin, had verlof gekregen om zijn vader te begraven. In principe zijn er opties genoeg, al waren de tegenstanders niet van het niveau van Chelsea, met zijn ijzersterk middenveld.
Opvallend hier was dat Elliott, 18 en eigenlijk een rechtsbuiten, werd verkozen boven iemand als Thiago. De tiener werd overgenomen van Fulham en vorig seizoen uitgeleend aan Blackburn. Tijdens de stage in Oostenrijk praatte Klopp veel met hem en nu probeert hij hem uit in een meer centrale rol. Hoe lang nog zal moeten blijken. Maar Klopp vindt dat wel leuk, spelers eens op een andere positie uitproberen.
Valse 9
Het duel tegen Chelsea is ook een clash van stijlen. De Reds zijn een van die topploegen die het verdedigers moeilijk maken door zonder een diepe 9 te spelen. City doet het ook, en toen Cavani er niet bij was, durfde Manchester United dat ook weleens aan. Het is voor ‘klassieke’ verdedigers dan wennen en ruimte bespelen, eerder dan een tegenstander. Met Mané en Salah aan de zijkanten, en vaak dieper dan hun centrumspits, heeft Klopp twee opties voor die rol: Roberto Firmino of Diogo Jota. Niet Divock Origi, die er ook nog steeds rondloopt (hij ligt nog drie jaar onder contract) en de laatste maanden amper van de bank raakt. Hij is nog een echte 9 en past minder, zo lijkt. Opvallend daarbij: de voorbije twee wedstrijden kreeg Jota de voorkeur, twee keer was Firmino invaller. Hij kreeg een half uur in Norwich en tien minuten tegen Burnley. Hebben we daar een wissel van de macht gekregen? Ook dat zal zaterdagavond blijken.
Van Dijk
Bij Chelsea staat er wél een klassieke 9, op wie opnieuw veel ogen gericht staan: wat doet Romelu Lukaku in zijn tweede topper. Al is de vraag: was die tegen Arsenal nog wel echt een topper? Lukaku is voor het eerst terug aan de Mersey, weliswaar aan de andere kant van het park, met duels tegen Virgil van Dijk en Joe Gomez in het verschiet. Dat wordt knallen.
Hoe doet Van Dijk het? Ook Louis van Gaal zal een aandachtig toeschouwer zijn. Tien maanden na zijn kruisbandletsel is Van Dijk er maandag nog een keer bij als Oranje verzamelen blaast voor drie interlands: Noorwegen uit en thuisduels tegen Montenegro en Turkije. Hoe scherp is de dertiger al?
‘Het begin was het zwaarste’, vertelde hij bij zijn rentree in een interview met Sky, na in totaal 301 dagen afwezigheid in competitieverband. ‘Mentaal was het moeilijk. De ene dag ben je topfit, de volgende dag kun je niet lopen, zit je volgestopt met medicijnen, heb je pijn, en kun je niet slapen… Iedereen heeft een mening en die lees je, want je hebt niets anders te doen.’ Na Norwich en zijn eerste test zei hij ‘blij te zijn dat hij weer op het veld stond’, maar zat hij duidelijk ook nog met vraagtekens. ‘Ik heb wedstrijdritme nodig en dat weet de trainer ook.’
Vertrouwen heeft de club in hem alleszins wel. Nog voor de start van het seizoen rondde Van Dijk contractbesprekingen af met een nieuwe verbintenis. Die loopt tot 2025 en maakte van hem de bestbetaalde speler van de club. Iets wat hij niet zo lang zal zijn, want op dit moment lopen gelijkaardige gesprekken met Mo Salah. Die kan ook bijtekenen tot 2025 en krijgt nog wat meer loon, menen goedgeplaatste bronnen te weten.
In 2025 zal Van Dijk, die vorige winter een deel van zijn revalidatie in Dubai afwerkte om daar tussendoor ook van wat zon te kunnen genieten, 34 zijn en dat is best oud voor een centrale verdediger bij een topclub in Engeland, menen experts te weten. Jamie Carragher was 33 toen hij zijn vaste plaats in het centrum van de Reds verloor. John Terry 34 toen hij bij Chelsea kritiek begon te krijgen en minder aan de bak kwam. Statistici ontdekten dat de voorbije vijf jaar bij de top zes van Engeland maar twee centrale verdedigers op leeftijd meer dan 25 keer in een seizoen in de basis stonden: Thiago Silva vorig seizoen bij Chelsea en Fernandinho een jaar eerder bij Manchester City. Volgens de Reds heeft Van Dijk twee troeven om nog lang mee te kunnen: zijn snelheid én zijn sterke fysiek. Voor zijn kruisbandletsel startte de Nederlander 93 competitieduels op rij.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
