Zaterdag speelt Liverpool de finale van het WK voor Clubs tegen het Braziliaanse Flamengo. Voor de eindwinst zal manager Jürgen Klopp rekenen op zijn 29-jarige aanvoerder en routinier, Jordan Henderson.
Bij gesprekken over de 55-voudig Engels international Jordan Henderson komen vrijwel altijd het begrip ‘als’ en ‘maar’ naar voren. Want tegenover de bewonderaars van de controlerende middenvelder staan ook altijd minstens evenveel twijfelaars. Natuurlijk werkt Hendo keihard om aanvallen van de tegenstander te onderscheppen, maar technisch is hij wat minder onderlegd en de aanvoerder zou beter moeten omgaan bij het creëren van doelkansen. ‘Vragen over mijn bekwaamheid als voetballer?’, zei Henderson bij een interview met Talksport. ‘Ik krijg die wekelijks.’
Gelukkig is er Jürgen Klopp, die sinds zijn aanstelling in de herfst van 2015 onvoorwaardelijk achter zijn ervaren kracht staat. In het middenveld werden naast Henderson dure aankopen geplaatst, onder wie Georginio Wijnaldum, Alex Oxlade-Chamberlain, Naby Keïta en Fabinho. ‘Tel maar eens zijn aantal wedstrijden op’, beweert de Duitser. ‘Ik denk dat er geen twijfel kan bestaan over mijn mening rond zijn inbreng voor het team.’
Natuurlijk steken werkmieren als Henderson en James Milner (33) sterk af bij veelgeprezen spitsen als Sadio Mané, Roberto Firmino en Mohamed Salah of bij de rastalenten Trent Alexander-Arnold en Andrew Robertson. Maar naast hun duelkracht blinken beiden ook uit door hun uitstekende positiespel en tactische slimheid in het moeilijke pressingvoetbal van hun manager. ‘Topspelers worden ontwikkeld door toptrainers’, oordeelt Ralf Rangnick (ex-Leipzig). ‘Voor Klopp waren dat binnen Engeland doorsneevoetballers. Nu zie je wat van hen werd.’
‘Jordan is onbaatzuchtig; hij staat altijd aan het einde van de rij omdat hij zich bekommerd om de ander’, zo schreef clublegende Steven Gerrard – tegenwoordig manager van Rangers FC – over zijn opvolger in zijn column in The Times. Zonder ‘als’ en ‘maar’ dus.
